Od dziesięcioleci niepokojąca jest sytuacja najbardziej charakterystycznego kota Półwyspu Iberyjskiego. Niemniej jednak, współpraca między różnymi instytucjami publicznymi i organizacjami ma na celu ratowanie tego zwierzęcia wyginięcia. Powiemy Ci wszystko o odzyskaniu rysia iberyjskiego:
Sytuacja rysia iberyjskiego
Do XX wieku ryś iberyjski miał populację rozproszoną po wielu częściach Półwyspu: Chociaż największa koncentracja okazów znajdowała się na granicy Andaluzji i Kastylii La Mancha, niewielkie populacje występowały w całej Andaluzji i południowej Portugalii, Estremadura, a nawet na granicy León z Galicją i Asturią.
Krytyczna sytuacja rysia iberyjskiego rozpoczęła się w latach 80. XX wieku, kiedy z ponad 5000 zwierząt na wolności stał się zaledwie 1000. Punkt krytyczny w jego populacji pojawia się w 2005 roku, kiedy oszacowano, że pozostało mniej niż 200 żywych zwierząt.
Od tego czasu na szczęście jego populacja odradza się. Wysiłki podejmowane przez centra naprawcze i instytucje zapewniają, że każdego roku jest więcej okazów na wolności i że się rozmnażają bez interwencji człowieka.
Trwa odbudowa rysia iberyjskiego: W ostatniej dekadzie jego populacja podwoiła się: w 2016 roku na wolności żyło około 400 rysi. W 2016 r. z czerwonej listy, sklasyfikowanej jako „bezpośrednie niebezpieczeństwo”, przeszła do pozycji „w niebezpieczeństwie”.
Pomimo dobrych danych, śmiertelność rysi na wolności jest nadal zbyt wysoka i spowalnia ich ekspansję. Z tego powodu prace trwają i nadal będą podejmowane środki mające na celu poprawę jakości życia i przeżywalności tych zwierząt.
Zagrożenia dla rysia iberyjskiego
Jak łatwo się domyślić, Ryś iberyjski ma więcej niż jedno zagrożenie, które powoduje zmniejszenie liczebności jego populacji. Nie ma jednak naturalnych drapieżników, a wiele przyczyn utraty terytorium lub utraty okazów zależy od człowieka.
Dieta rysia iberyjskiego składa się prawie w 90% z królików, choć w zależności od pory roku, w której występują, odsetek ten może się różnić. Ryś iberyjski może prawidłowo żywić się tylko w środowisku obfitującym w króliki.
Z tego powodu zniszczenie siedliska królika ma decydujące znaczenie dla przetrwania latynoskiego kota. Zmniejszająca się populacja myśliwych i choroby królików Mają bezpośredni wpływ na przeżycie i zdrowie rysi.
Kłusownicy i pułapki, nawet jeśli są przeznaczone na inne zwierzęta, to dwa z największych zagrożeń dla odrodzenia rysia iberyjskiego. Zabronione jest polowanie na te zwierzęta, ale kłusownicy wciąż je gonią i nadal zastawiają pułapki na lisy lub króliki, które są śmiertelne dla kotów.
Wreszcie inne wielkie zagrożenia to: nadużycia na drogach przecinających góry, w których żyją rysie. W ciągu pierwszych trzech miesięcy 2022-2023 roku na poboczach dróg zginęło prawie 20 rysi.
Plany odtworzenia rysia iberyjskiego
Pod koniec 2016 roku naliczono prawie 500 rysi iberyjskich żyjących, zarówno na wolności, jak i w niewoli. Ta figura została osiągnięta dzięki połączeniu różnych działań.
Jednym z podstawowych działań podjętych w ostatnich latach jest: rozpocząć program hodowli w niewoli: zwierzęta są lepiej znane, zapewnia się kontynuację reprodukcji, a gdy okazy są dorosłe, zdrowe i zdolne do samodzielnego życia, są wypuszczane na wolność.
Gdy populacja ośrodków hodowlanych spełnia cechy zadowalające biologów, takie jak liczba zdrowych osobników, zwierzęta zaczynają być ponownie wprowadzane na wolność. Reintrodukcja zwierząt na obszarach, w których zniknęły, jest niezbędna dla ich przetrwania.
Ryś iberyjski jest zwierzęciem samotniczym i terytorialnym: nie tworzy stad poza sezonem lęgowym. Kiedy w naturze pojawiają się nowe okazy, zarówno nowo wypuszczeni, jak i nowi młodzi dorośli, jego rozproszenie po całym terytorium jest gwarantowane. W ten sposób mogą powrócić do zamieszkiwania obszarów, w których zniknęli.
Podobnie zwierzęta są śledzone poza ośrodkami hodowlanymi i kontrolnymi. Ich siedliska są zalane ukrytymi kamerami, które pozwalają nam je śledzić i poznawać, nawet jeśli są w naturze. W niektórych przypadkach kamery mogą być niewystarczające, dlatego wiele zwierząt jest wyposażonych w obroże GPS.
Precyzyjne śledzenie zwierząt na wolności jest bardzo ważne: tylko w ten sposób możesz dowiedzieć się, jak żyją i wykryć ich wielkie zagrożenia: jeśli będą głodne, jeśli są obszary z pułapkami, a nawet w ten sposób lokalizują najbardziej niebezpieczne punkty na drogach.
Plany odzyskania rysia iberyjskiego przynoszą owoce, ale zwycięstwa nie można jeszcze twierdzić. W 2016 roku ponad 30 młodych urodziło się na wolności i obserwuje się, jak rozprzestrzeniają się na inne nowe terytoria.
Ryś iberyjski wciąż jest zagrożony wyginięciem, ale dane nie są tak alarmujące jak dziesięć lat temu. Połączone wysiłki organizacji, specjalistów i instytucji rządowych, zarówno z Hiszpanii, jak i Portugalii, umożliwią odzyskanie tego gatunku.