Znieczulenie to zastosowanie leków w celu uniknięcia uczucia bólu. Ta procedura służy do wykonywania różnych operacji chirurgicznych na zwierzętach domowych, do unieruchamiania agresywnych zwierząt, a nawet do wykonywania badań, takich jak prześwietlenia i endoskopy.
Stosowanie znieczulenia jest inne dla każdego zwierzęcia. Zależy to od takich czynników, jak gatunek, wiek, waga, rozmiar, rasa i wcześniej istniejące patologie.
Przed znieczuleniem
Przed podaniem zwierzęciu jakiegokolwiek leku, przeprowadza się szereg procedur w celu wybrania rodzaju protokołu, który ma być zastosowany; również musisz upewnij się, że ciało zwierzaka jest w optymalnym stanie. Pamiętaj, że są zwierzęta, których nie należy znieczulać.
W celu uzyskania niezbędnych informacji przed znieczuleniem wykonuje się:
- Pełne badanie krwi
- Elektrokardiogram
- Pełne i szczegółowe badanie fizykalne
Rodzaje znieczuleń dla zwierząt
Zasadniczo istnieją dwa rodzaje znieczulenia u zwierząt:
Znieczulenie miejscowe
Znieczulenie miejscowe to substancje, które po nałożeniu na tkankę nerwową w odpowiednich stężeniach łagodzą ból. Najmniej używane jest znieczulenie.
Ten uspokajający efekt osiąga się poprzez blokowanie dostarczania wrażliwego impulsu nerwowego z receptora do kory mózgowej.Dotyczy określonego obszaru i jest używany w lokalnych procedurach i operacjach.
Substancje wchodzące w skład znieczulenia miejscowego najpierw przedostają się do krwiobiegu, a po pewnym czasie są całkowicie eliminowane. Nie wpływają na świadomość, w przeciwieństwie do znieczulenia ogólnego.
Działanie tego znieczulenia jest tymczasowe, chociaż może wystąpić pewne ryzyko.Niektóre z twoich czynników ryzyka Są to: wiek, stan kwasowo-zasadowy, zapalenie lub marskość wątroby oraz niedożywienie.
Ogólne znieczulenie
Ten rodzaj znieczulenia jest najczęściej stosowany, a jego efekty opisane są w filarach znieczulenia ogólnego. Konsekwencje to:
- Hipnoza: to „sen”, utrata przytomności.
- Analgezja: to utrata wrażliwości. Nie pozwól, aby ból był odczuwany.
- Rozluźnienie mięśni: polega na utracie mobilności.
- Utrata odruchów: jest to utrata mimowolnych ruchów.
- Amnezja: zwierzę nie będzie pamiętało operacji.
Należy zauważyć, że ten rodzaj znieczulenia stosuje się na pusty żołądek, a im bardziej bolesny zabieg, tym więcej znieczulenia jest wymagane.. Znieczulenie to umożliwia optymalną pracę lekarza weterynarii; jeśli zwierzę poruszy się lub gryzie instrumenty, specjalista nie będzie miał niezbędnego spokoju ducha, aby działać dokładnie.
Znieczulenie ogólne stosuje się w przypadku interwencji o określonym znaczeniu, takich jak kastracja lub sterylizacja, złamania, operacje w nagłych wypadkach, leczenie poważnych ran, a nawet problemów z zębami, ponieważ ten rodzaj znieczulenia chroni drogi oddechowe.
Ogólnie, ryzyko znieczulenia dla zwierząt jest niskie; jednak w niektórych przypadkach należy wziąć pod uwagę te zagrożenia, jeśli są one większe niż korzyści, które przyniesie interwencja chirurgiczna.
Etapy znieczulenia ogólnego u zwierząt
Faza 1: premedykacja
Polega na zaaplikowaniu leków rozluźniających mięśnie zwierzęcia i by nie odczuwało ono bólu. Zaczyna się od tego leku, aby zwierzę uspokoiło się i zredukowało stres. Pozwala to również na zmniejszenie kolejnych dawek leków i pomaga być bardziej płynnym w fazie rekonwalescencji.
Faza 2: wprowadzenie do znieczulenia
Na tym etapie wprowadzany jest cewnik, który będzie utrzymywany przez cały czas trwania zabiegu i który umożliwia dożylne podanie leku. Na tym etapie zwierzę całkowicie zasypia, który ułatwia intubację dotchawiczą, przez którą podawane są gazy znieczulające i tlen.
Również zwykle nakładana jest maska, która odparowuje powstające gazy; Maska ta jest przezroczysta, dzięki czemu drogi oddechowe pozostają widoczne.
Faza 3: konserwacja
Na tym etapie wykonywana jest interwencja chirurgiczna, najważniejszy moment. Gazy znieczulające i tlen będą nadal parować podczas operacji, ponieważ to one utrzymują zwierzę we śnie.
Faza 4: powrót do zdrowia
Ostatnia faza będzie służyła zatrzymaniu parowania gazów znieczulających i dalszemu podawaniu tlenu. Rurka dotchawicza jest ostrożnie wyjmowana i czeka, aż zwierzę się obudzi; pamiętaj, że nie należy zostawiać pupila samego, ponieważ należy go cały czas pilnować.