Turecki Van to kot, który nie boi się wody i świetnie pływa. Drugie nie powinno nas dziwić, bo przecież prawie wszystkie ssaki świetnie pływają, w tym koty.
Niezwykłym faktem jest znalezienie kociaka, który oprócz tego, że nie ma problemów z wodą, lubi nurkować. To turecki van.
„Odkrycie” tureckiego vana jako rasy jest stosunkowo niedawne. W latach pięćdziesiątych sporządzono pierwszy oficjalny zapis o jego istnieniu. Jego nazwa wzięła się od regionu, w którym została znaleziona: jeziora Van, położonego na skrajnym wschodzie Turcji.
Gatunek ten dotarł do Europy około 1955 roku i dopiero pod koniec lat 60. został uznany za rasę. W latach 80. przepłynął Atlantyk do Stanów Zjednoczonych, co ostatecznie zwiększyło jego popularność.
Kot ze śladem Allaha
Początki tych osobliwych kociąt są pełne mistycyzmu. Dla wyznawców islamu, turecki Van nosi na plecach ślad Allaha, stąd jego charakterystyczne marki.
Ale jest też trochę fantazji. Mówi się, że w głębinach jeziora, w którym się rozwinęły, zamieszkuje przerażający potwór, bardzo w stylu Loch Ness. Inni twierdzą, że jest to obszar często odwiedzany przez istoty pozaziemskie.
funkcje
Jak widać, wielką różnicą tej rasy od niemal wszystkich innych jest jej zamiłowanie do nurkowań. Właściciele tych kociąt wiedzą, jak to jest znaleźć kota pływającego na środku wanny, a nawet w basenie.
Według wszelkiego prawdopodobieństwa „słabość”, jaką te koty odczuwają w odniesieniu do wody, ma związek z faktem, że musiały nauczyć się w niej żyć. Aby zdobyć niezbędną żywność, nie tylko stracili strach przed wodą, ale także nauczyli się łowić ryby, żeby się wyżywić.
Turecki Van: kot z ogonem w kształcie pierścienia
Jest to rasa, której wielkość waha się od średniej do dużej. Jego waga waha się od pięciu do siedmiu kilogramów, a wysokość od 22,8 do 28 centymetrów.
Turecki Van ma bursztynowe lub niebieskie oczy, chociaż niektóre okazy mają oba odcienie. Ma trójkątną głowę z długim i prostym nosem, bez pigmentacji na czubku.. Ponadto ma duże uszy w stosunku do proporcji twarzy, różowe w środku i pełne dużej ilości włosów.
Są to koty tej rasy są białe. Większość ma „Wzór Vana”, czerwonawy rysunek ogona, pleców i twarzy; Można również znaleźć okazy z czarnymi, brązowymi, niebieskimi lub kremowymi znaczeniami. Ich futro nie jest bardzo długie i zazwyczaj nie zostawiają go podlewanego tam, gdzie chodzą lub gdzie śpią.
Osobowość i zachowanie
Jak większość kotów, koty tureckiej rasy Van są ciekawskie i niespokojne. Są również niezwykle inteligentne, zabawne, czułe i bardzo niezależne.; Lubią okazywać uczucia, a jednocześnie nie przepadają za ciągłym przebywaniem w ramionach swoich właścicieli.
Te koty zwykle nie boją się obcych i potrafią dogadać się z dziećmi, o ile szanują ich niezależność i nie dotykają ich przez cały czas. Bez większych trudności dogadują się z innymi kotami, a nawet psami.
Dobrze dopasowują się do każdego domu, choć wolą domy z dużymi terenami zielonymi, które pozwalają swobodnie bawić się i biegać. Jeśli twój dom ma basen lub znajduje się w pobliżu strumienia lub małej laguny, będą to zwierzęta pełne szczęścia.
Zdrowie i opieka
Koty te kończą wzrost w wieku pięciu lat, a ich średnia długość życia waha się od 13 do 17 lat. W ogólnych warunkach, Turecki Van to zdrowa rasa, która nie wymaga specjalnej opieki ani dedykowanej diety. Jedyną anomalią, jaką zwykle rozwijają, jest powszechny stan u białych kotów, które osiągają trzeci wiek: głuchota.
Spokrewniony z angorą turecką?
Poza tym, że pochodzenie obu ras znajduje się w Turcji, jedna i druga prezentują więcej różnic niż wspólnych cech. Fizycznie turecki van jest zazwyczaj większy i w przeciwieństwie do swojego „rodaka” praktycznie nie rzuca włosów.
Ich różnice są również wyraźne pod względem osobowości. Angora można opisać jako „kota na kolanach” i ogólnie jest znacznie bardziej towarzyska. Chociaż główna różnica między tymi dwoma kotami polega na tym, że tylko jeden z nich lubi pływać.
