Wszyscy wiemy, jakim psem jest chart, ale Czy wiesz, że istnieją różne odmiany i że bardzo się między nimi różnią? Rozmawiamy o tym, jakie są najbardziej znane rasy chartów i jakie są ich cechy.
Różne rasy chartów
Chart afgański
Jest to jeden z najbardziej uderzających chartów (zdjęcie otwierające ten artykuł) ze względu na bardzo długie włosy, które wyróżniają się na tle innych cech jego ciała. Jego włosy są gładkie i jedwabiste, o jasnozłotym kolorze. Choć może się wydawać, że może to stanowić przeszkodę w wykonywaniu pracy, wcale tak nie jest.
To zwierzę potrafi rozpędzić się do 60 km/h, a ja mogłem biegać z prędkością około 20 km/h w nieskończoność. Pochodzi z Afganistanu, jak sama nazwa wskazuje, a do niedawna posiadanie egzemplarza tej rasy było prawie niemożliwe, gdyż starożytne cywilizacje uważały go za jeden ze skarbów narodowych.
W rzeczywistości wszystkie afgańskie psy, które były w kraju, były własnością monarchy, dopóki nie przybyły na brytyjskie wzgórza i sprowadziły je do swojego kraju, skąd rozprzestrzeniły się na całym Zachodzie.
Chart rosyjski
Jeśli jest elegancki, wysoki i chudy chart z charakterystycznym łożyskiem, to jest to chart rosyjski. Również znany jest pod nazwą Borzoi i przez lata był psem carów i rosyjskiej szlachty, który używał go do polowania na wilki.
Oprócz wilków, polowali też na zające, dzięki któremu możemy zorientować się, jaką prędkość był w stanie osiągnąć ten pies. Jednak pomimo jej zdolności, jej piękno było tym, co najbardziej podziwiali monarchowie i dlatego była częścią ich pałaców.
Spekuluje się, że rasa ta powstała ze skrzyżowania z chartami arabskimi, zwłaszcza przy obserwacji ich sierści, która pokrywa ją w chłodniejszym klimacie.
Chart azawakh
Ten chart pochodzi z afryki, z jednego z obszarów w pobliżu pustyni. Uważa się, że został wychowany przez plemię Tuaregów. Służy do polowania na króliki i zające dzięki temu, że może osiągnąć prędkość do 40 km/h.
W przeciwieństwie do innych ras chartów ten jest wyższy niż długi. Tak jak w przypadku charta afgańskiego, przez lata był symbolem plemienia, więc jego sprzedaż czy eksport nigdy nie była brana pod uwagęaż do dekady lat 70., które mogłyby być wprowadzone w Europie. Stało się to dzięki myśliwemu, który uratował plemię przed atakiem słoni i w prezencie dali mu parę tego charta.
Chart szkocki
Podobno nie przypomina charta i można go było zauważyć jedynie po długich nogach i smukłym ciele, więc jego wygląd jest co najmniej osobliwy. Przez lata był używany w Szkocji do polowania na jelenie i dziki nie tylko dzięki swojej szybkości, ale także sile.
Skąd pochodziły pierwsze okazy tego charta, nie wiadomo zbyt dobrze, niektórzy uważają, że przywieźli je do Szkocji Fenicjanie, inni uważają, że byli to Celtowie.
Wydaje się, że jej długie włosy zostały mistrzowsko stworzone, aby odeprzeć mroźne szkockie zimy. Co ciekawe, długie włosy na jego ciele nie są obecne w dolnej części nóg, które wydają się łyse, jak na przykład u owiec.
Banjarau chartów
Być może jest to jedna z najbardziej nieznanych ras chartów, ponieważ pochodzi z Banjara w Indiach, jedynego miejsca, gdzie wydaje się, że jest znana. Wielu uważa nawet, że nie można jej jeszcze uznać za rasę.
Źródło: https://commons.wikimedia.org/
Jego długi, wysoki i smukły wygląd nie pozostawia wątpliwości, że jest chartem, ale na jego twarzy są pewne cechy, które ostrzegają przed krzyżowaniem z inną rasą, dlatego wielu naprawdę wątpi w jego pochodzenie. Tak czy inaczej, jego szybkość i umiejętności zapewniły mu miejsce wśród najsłynniejszych ras chartów.