Złamania ptaków drapieżnych są jednym z najczęstszych powodów przyjęcia do dowolnego hiszpańskiego lub zagranicznego ośrodka ratunkowego, głównie z powodu traumatycznych wypadków na ludzkich konstrukcjach lub strzałów z broni palnej.
Leczenie złamań u ptaków drapieżnych
Najbardziej zagrożony obszar anatomiczny to część skrzydła blisko ciała; zdecydowana większość z nas mówi o otwartych złamaniach, ponieważ kości ptaków łamią się jak dziób fletu i często przechodzą przez mięśnie.
Ponadto u tych zwierząt, mimo że tworzenie kalusa kostnego jest krótsze niż u ssaków i zwykle dochodzi do kulminacji po trzech tygodniach ze względu na ich wysoki poziom metaboliczny, to szczególne cechy kości ptaków sprawiają, że konieczne jest zastosowanie technik odmiennych. z innych gatunków.
Ta prędkość działa również na niekorzyść pacjenta, ponieważ przyspiesza nieodwracalne procesy, które uniemożliwiają powrót do zdrowia.Dlatego też, jeśli znajdziemy ranne dzikie zwierzę o tych cechach, musimy zabrać je do centrum rekonwalescencji.
Warto zauważyć, że wysuszenie zarówno fragmentów kości, jak i uszkodzeń mięśni powoduje niepowodzenie gojenia.Dlatego, jeśli znajdziemy jedno z tych zwierząt, musimy zakryć złamanie własną skórą zwierzęcia, a rany gazą nasączoną serum.
Wynika to z niektórych poświęceń, które musiały ponieść ptaki, aby latać: redukcja mięśni i więzadeł u ptaków powoduje, że skóra staje się szczególnie cienka, a w konsekwencji zmniejsza się waskularyzacja, co utrudnia gojenie.
Diagnostyka i stabilizacja złamań u ptaków drapieżnych
Po rozpoznaniu stanu fizycznego zwierzęcia poprzez badanie, Prześwietlenia powinny być zawsze wykonywane przez lekarza weterynarii w celu prawidłowej oceny złamań u ptaków drapieżnych i pokazać inne procesy, takie jak odwodnienie lub obecność elektrod w ważnych narządach.
Jeśli chodzi o stabilizację zmiany, prawdopodobnie najczęściej stosowanym bandażem u ptaków jest bandaż ósemkowy., który jest wskazany do stabilizacji złamań dystalnych o charakterze prostym lub jako uzupełnienie techniki operacyjnej.
Jednak w złamaniach kości ramiennej jest bezużyteczny, ponieważ nie mocuje dwóch stawów, które obejmują tę kość, a więc nie utrudnia ruchu w tych kończynach i powoduje większe stany zapalne mięśni.
Istnieją zatem inne bandaże wskazane do stabilizacji tego typu złamań., składający się z bandaża skrzydła do ciała ptaka, który otacza jego klatkę piersiową i mocowania skrzydła w jego anatomicznej pozycji.
Idealnym rozwiązaniem w leczeniu takiego złamania jest naprawienie dwóch skrzydeł, ponieważ ruch drugiego skrzydła wymusza przejście przeciwnego skrzydła przez furculę.
Jednakże, chociaż może to być wskazane w przypadku ptaków przyzwyczajonych do obecności człowieka, takich jak papugi czy drapieżniki sokolnicze, dla dzikich ptaków może być przeciwwskazany ze względu na znaczny wzrost stresu, jaki wiąże się z tymi zwierzętami.
Leczenie złamań u ptaków drapieżnych
Chociaż bandaż może rozwiązać niektóre złamania u ptaków drapieżnych, zwłaszcza te znajdujące się najdalej od ciała, leczeniem z wyboru w przypadku złamania jest operacja chirurgiczna, chociaż mogą i powinny jej towarzyszyć bandaże i inne zabiegi zachowawcze w celu stabilizacji złamania.
Stosowanie płytek budzi kontrowersje, dlatego często wybierane są metalowe igły. Wynika to głównie z faktu, że kości ptaków są zbyt kruche, a ich kora zbyt cienka, a także z tego, że trudno je dostosować do wielkości i anatomii niektórych ptaków.
Interesujące jest zastosowanie igieł wbijanych w kość, ale ponieważ umożliwia to ruchy obrotowe, ściskające i ślizgowe, konieczne jest łączenie go z innymi technikami, czy to innymi technikami chirurgicznymi, czy też bandażem, który unieruchamia całą kończynę w anatomicznej pozycji zgięcia …
Dzieje się tak głównie dlatego, że w kościach pneumatycznych, takich jak kość ramienna, igły te z trudem wypełniają jamę szpiku kostnego, więc ruchliwość fragmentów jest duża.
Jednak Duży problem z tymi igłami, zwanymi gwoździami śródszpikowymi, polega na tym, że kalus kostny u ptaków znajduje się wewnątrz kości, więc ta metoda utrudnia tworzenie kości.
Ponadto u młodych ptaków możemy wpływać na żyły otaczające kości, więc tak jest przerywa jego rozwój. Wreszcie, używając tej techniki, należy sprawdzić, czy oba stawy są sprawne i poruszają się prawidłowo, ponieważ mogliśmy do nich dotrzeć za pomocą igły śródszpikowej.
Stabilizatory zewnętrzne, najlepsza opcja w złamaniach ptaków drapieżnych
Stosowanie jednostronnych stabilizatorów zewnętrznychjest to wskazane, chociaż musi być połączone z gwoździowaniem śródszpikowym. Wreszcie, hybrydowe stabilizatory zewnętrzne, podobnie jak poprzednie, mają pręt łączący, który łączy wszystkie igły, zapewniając w ten sposób większą stabilność.
Stabilizacja zewnętrzna nie zaburza powstawania modzeli kostnych, nie uszkadza stawów ani nie zmienia przepływu krwi, dzięki czemu ma duże szanse na rozwiązanie urazu złamań u ptaków drapieżnych, które są trudne do konsolidacji.
Błędy w obsłudze pooperacyjnej mogą prowadzić do infekcji i obluzowania paznokci lub igieł, nie wspominając Ogólnie mówimy o droższych procedurach, które czasami są niezgodne z leczeniem dzikiego ptactwa.
Ważne jest, aby przedyskutować celowość pozwolenia zwierzęciu na poruszanie się podczas procesu zdrowienia. Bandaże lub te inwazyjne metody wymagające wsparcia są mniej inwazyjne, ale uniemożliwiają ruchomość podczas procesu regeneracji kości.
Chociaż może to umożliwić przyspieszenie gojenia się kości, ryzyko atrofii mięśni może jeszcze bardziej wydłużyć proces regeneracji.; Zewnętrzne stabilizatory pozwalają jednak na ruch skrzydeł, co może pozwolić ptakowi znacznie wcześniej rozpocząć wykonywanie małych lotów i mięśni.
