Na Półwyspie Iberyjskim jest wiele ciekawych ptaków, ale niewiele takich jak bąk. Ten ptak jest mało znany, a mimo to jest szczególnie efektowny i ciekawy, choć bardzo trudny do zobaczenia, więc ich odkrycia są nowością.
To sprawia, że jest to prawdziwe wyzwanie, jeśli lubimy poświęcić się turystyce ornitologicznej, więc jeśli chcemy zobaczyć to nieuchwytne zwierzę, konieczne będzie zastosowanie wszystkich znanych nam rad, aby obserwować dziką faunę.
Charakterystyka bąka
Bąk to rodzaj czapli; Podczas gdy czapla siwa lub czaple są bardzo powszechne i łatwe do zauważenia, bąk jest bardzo nieśmiałym i trudnym do zobaczenia ptakiem.
Jest to ptak o niesamowitej zdolności mimikry i kamuflażu: Dzięki różnym brązowym i żółtawym kolorom upierzenia doskonale kamufluje się w trzcinach i mokradłach.
Mniejsze od czapli siwej, samce i samice są praktycznie takie same. Łatwiej jest go słuchać niż go słuchać, a ponadto, ponieważ samice nie wydają dźwięku zalotów, można je w ten sposób różnicować.
Podobnie jak pozostałe czaple mają długi dziób i wydłużoną szyję. Czaple są zwykle białe i szarawe, podczas gdy bąk ma kolor siedliska: bladożółty i brązowy z prążkowanymi, więc prawie niemożliwe jest wytyczenie zwierzęcia i odróżnienie go od otoczenia.
Zachowanie gorzkie
Dźwięk bąka jest bardzo szczególny, ponieważ jest to najniższy dźwięk, jaki może wydać ptak. W rzeczywistości jest dość podobny do dźwięku wydawanego przez byka i stąd jego nazwa.
Ten dźwięk jest wytwarzany przez wyciąganie powietrza z ciała przez tchawicę i dziób, działając w ten sposób jak instrument dęty.Ten niski dźwięk pozwala bąkowi porozumiewać się na odległość wielu mil.
Bąk żywi się małymi ssakami, owadami lub płazami, które wędrują po mokradłach, chociaż zwykle nie jedzą ryb w przeciwieństwie do większości czapli.
Mechanizm obronny bąka polega na pozostawaniu w bezruchu i zwykle nie ucieka tak szybko, jak reszta czapli. Bąk opiera się całkowicie na swoim kamuflażu, dlatego słysząc odgłosy wyciąga szyję dziobem do góry i pozostaje nieruchomy.
Jest to ptak o zwyczajach samotnych, który swoją mimiką wykorzystuje również do pozostawania w bezruchu i polowania na brzegach rzek. Ten ptak jest najbardziej aktywny wieczorami io zmierzchu i rzadko widuje się go latającego, z wyjątkiem karmienia młodych.
Siedlisko bąka
Bąk to ptak osiadły, żyjący w Hiszpanii przez cały rok, chociaż niektóre okazy zimą pochodzą z krajów północnej Europy.
Ten ptak jest bardzo bliski wyginięcia; jest krytycznie zagrożony, więc Trudno go dostrzec nie tylko z powodu kamuflażu i nieśmiałości, ale także z powodu niedostatku.
Szacuje się, że w całej Hiszpanii jest zaledwie 30 samców, a jest to znane dzięki ich głębokiemu brzmieniu. Dlatego ważne jest, aby chronić tego ptaka, zanim wyginie.
Tereny podmokłe są silnie dotknięte przez człowieka, dlatego wiele zwierząt żyje w lagunach lub na terenach podmokłych i jest zagrożonych. W przypadku bąka zagrożenie to staje się bardzo wyraźne.
Jednak na szczęście jest również rozprowadzany w dużej części Europy, gdzie jej spisy są w lepszym zdrowiu: szacuje się, że w sumie jest od 100 000 do 350 000 egzemplarzy.