Belugas to jedno z najbardziej uderzających zwierząt zamieszkujących oceany planety. Dlatego mają wiele ciekawostek, które należy omówić, aby zrozumieć te wspaniałe walenie.
Nie wieloryb
Beluga była przez wielu nazywana białym wielorybem ze względu na swój wyjątkowy kolor i bycie waleni. Niemniej jednak, termin wieloryb jest błędny, ponieważ jest używany w odniesieniu do waleni, które nie mają zębów, a zamiast tego posiadają fiszbinę do filtrowania planktonu, znany jako mysticetos.
W zamian, Belugi mają zęby, więc należą do drugiej dużej grupy waleni, znanej jako odontocetes. Zwierzęta te zjadają znacznie większe organizmy, głównie ryby, są więc dużymi drapieżnikami, które potrzebują ząbkowania. Orki i delfiny są bezpośrednimi krewnymi bieługi, podczas gdy wieloryby są bardziej odległe.
Co ciekawe, biały wieloryb również nie byłby właściwym terminem odnoszącym się do Moby Dicka, ponieważ zwierzę to teoretycznie było kaszalotem, który jest kolejnym waleniem zębatym, takim jak belugi i delfiny.
Melon bieługi
Jedną z najciekawszych cech bieługi jest organ zwany melonem. Jest to tkanka owalna i tłuszczowa znajdująca się na czole wielu waleni, szczególnie w większości odontocetes (waleni zębatych), takich jak delfiny.
Melon jest uważany za część aparatu nosowego i znajduje się między otworem nosowym a czubkiem nosa, na górnej szczęce. Uważa się, że ma kluczowe znaczenie dla echolokacji, ponieważ w ciągu pierwszych kilku centymetrów podróży tych fal tworzy ośrodek podobny do wody, który nie traci energii.
Chociaż melon występuje u kilku gatunków waleni, nawet u największego drapieżnika świata, prawda jest taka, że bieługa jest wyjątkowa. Melon Beluga jest szczególnie widoczny i składa się z oleju składającego się z kwasów tłuszczowych. Dodatkowo możesz go dowolnie deformować dzięki otaczającym Cię mięśniom.
Beluga, od morza do rzeki
Orki to zwierzęta, które znajdują się w strefie okołobiegunowej, czyli żyją w oceanach Arktyki. Niemniej jednak, Są to gatunki wędrowne, które zimą zmuszone są żyć na otwartym morzu lub pod zamarzniętą powierzchnią, choć niektóre z nich płyną w górę rzek, choć wydaje się, że zmiany klimatyczne zmieniają ich szlaki migracyjne.
Ich obecność w rzekach jest bardzo uderzająca, ponieważ wydaje się, że daje im bodziec metaboliczny, a także chroni przed orkami, na które ich młode są szczególnie narażone. Niewiarygodnie, walenie te pojawiły się już w Tamizie dwukrotnie, ostatni raz zaledwie kilka dni temu.
W tym drugim przypadku bieługę zauważono zaledwie 25 mil na wschód od Londynu, co jest dość uderzające, biorąc pod uwagę, że rzadko docierają tak daleko na południe od swojego zasięgu. W Europie nierzadko widuje się je zimą na Grenlandii lub w innych krajach północnych, dlatego podejrzewa się, że mogą zaginąć.
Dziwne jest widzieć, jak bieługa wędruje samotnie po angielskiej rzece, ale jeszcze bardziej dziwny jest widok grupy bieług idących w górę rzeki w Kanadzie w towarzystwie narwala. Ten obraz został podarowany zaledwie kilka dni temu nad rzeką Świętego Wawrzyńca w Kanadzie.
Rzeka ta jest często wykorzystywana przez bieługi, ale nie przez narwale, które pozostają jeszcze dalej na północ. Uderzające jest to, że ta obserwacja miała już miejsce w 2016 i 2017 roku i zaobserwowano interakcje między zwierzętami, więc wydaje się, że narwal jest zintegrowany z grupą.
Zwierzę z menopauzą
Niedawno, badanie wykazało, że cztery gatunki, oprócz ludzi, przeszły menopauzę, etap samic, w którym nie mogą począć. Wśród nich byłyby walenie.
Naukowcy uważają, że wyjaśnienie kryje się za hipotezą babci, w której Zwierzęta te, wśród których są również orki, byłyby niezbędne do prowadzenia grupy i pomagania potomstwu w opiece nad młodymi. Daje to wyobrażenie o tym, jak złożone są te zwierzęta, ponieważ menopauzę odkryto tylko u niektórych waleni iu człowieka.