Jednym z najbardziej zagrożonych gatunków na naszej planecie jest norka europejska. Ujmujący wygląd, niewiele pozostało w Europie, do tego stopnia, że został uznany za gatunek krytycznie zagrożony.
Poznaj norkę europejską
Norka europejska jest również gatunkiem związanym z rzekami i można ją znaleźć na bagnach i lagunach, a nawet na obszarach przybrzeżnych. Zwykle pojawia się w rzekach o reżimie oceanicznym, takim jak Ebro, przez który woda płynie przez cały rok.
Gatunek jest aktywny w słabym świetle, samotny i nieco terytorialny. Samce kopulują z maksymalnie trzema samicami i polują na kraby, płazy, ptaki i małe ssaki. Dojrzałość płciową osiągają w wieku dziesięciu miesięcy, z wiosennym upałem i narodzinami do sześciu młodych na początku lata.
Mówimy o czekoladowo-brązowym łasicy, o smukłym ciele podobnym do wszystkich jego krewnych. W dużej mierze przypomina większą i ciemniejszą norkę amerykańską, alenorka europejska ma na górnej wardze rodzaj białego wąsa, który ją zdradza.
Gatunek zagrożony przez najeźdźców
I to właśnie ten gatunek, z którym właśnie porównaliśmy norkę europejską, jej amerykańskiego krewnego, ma ogromne znaczenie. Norka amerykańska stała się jednym z najbardziej szkodliwych inwazyjnych gatunków obcych w Europie, ponieważ konkuruje bezpośrednio z norką europejską, co skazuje ją na zaginięcie.
Norka amerykańska dotarła do Europy w wyniku ucieczek z ferm futrzarskich, zarówno przypadkowych, jak i zamierzonych poprzez działania zwierzęce., co przysporzyło europejskim gatunkom poważnych kłopotów, ponieważ oprócz dalszego rozmnażania przenosi również parwowirusa.
Norka europejska zamieszkiwała praktycznie całą Europę z wyjątkiem Wysp Brytyjskich, południowej Hiszpanii i Włoch. Jednak obecnie tylko kilka izolowanych populacji występuje we Francji, Hiszpanii, Rumunii, Bułgarii, Rosji czy Mołdawii.
Ochrona norki europejskiej
Gatunek ten jest uważany za krytycznie zagrożony. W Hiszpanii jest zaledwie 500 okazów, więc w ciągu dekady straciliśmy ponad połowę norek europejskich. Obecnie jego populacja została zredukowana do Ebro, podczas gdy lata temu można go było spotkać w całej Nawarrze, Kraju Basków, a nawet Burgos i Soria.
Aby zachować ten gatunek, konieczne jest odłupywanie okazów norki amerykańskiej i wydobywanie ich ze środowiska naturalnego. Jednak to zadanie jest trudne, gdy trzeba usuwać te nieuchwytne zwierzęta z rzek pojedynczo poprzez umieszczanie skrzynek-pułapek, podobnie jak dzieje się to z szopem w Europie.
Inną realizowaną strategią jest hodowla osobników w niewoli na wzór innych projektów ochrony łasicowatych, takich jak fretka czarnonoga, która dzięki swojej hodowli powróciła do natury po krytycznej sytuacji w wyspecjalizowanych ośrodkach i ogrodach zoologicznych .
Tak więc obecnie norka europejska jest hodowana w różnych miejscach w Hiszpanii i Europie, gdzie łączą siły ogrody zoologiczne i wyspecjalizowane ośrodki. Przykładem tego jest niedawne wypuszczenie dwóch samców norki europejskiej, u których zoo i centrum FIEB współpracowały, aby przywrócić gatunek na wolność. Konieczna jest jednak ochrona gatunku w jego siedlisku, aby móc zagwarantować, że to przyjazne zwierzę ponownie pojawi się w Hiszpanii.
