Galeopiteco lub colugo to zwierzę należące do rodziny dermopterów, do której klasyfikowane są tylko dwa gatunki. Wiele osób myśli, że to latający ssak, ale jego zdolność do poruszania się w powietrzu nie występuje w aktywnym locie.
Bardziej chodzi o podróżowanie na długich dystansach, ślizgając się swobodnie z jednego miejsca w drugie. Jego zdolność do szybowania daje mu pozycję numer jeden. w klasyfikacji stworzeń lądowych, które pokonują duże odległości na naszej planecie.
Zwykle jest mylony z lemurem i w niektórych miejscach jest znany pod tą nazwą, po której następuje przymiotnik „latający”. Niemniej jednak, colugo nie są lemurami ani nie latająi jest to, że te okazy są dalekimi kuzynami naczelnych, a błona w ich skórze umożliwia im szybowanie i poruszanie się.
Właściwości fizyczne galeopiteco lub colugo
Galeopiteco jest wielkości kota, chociaż jego członki lub kończyny są bardziej wydłużone. Ma małą głowę, podobnie jak uszy, duże oczy i wydatną kufę, a ogon może mierzyć od 17 do 27 centymetrów.
Ich kolor skóry waha się od szarego, czarnego lub odcieni czerwieni z kilka białych plamek, które pozwalają na łatwe zakamuflowanie i unikaj niebezpieczeństw środowiska. Podeszwy jego nóg mają małe krążki, którymi ssie i zakotwicza się w drzewach, aby ułatwić wspinaczkę.
Jednak najbardziej osobliwą cechą morfologiczną galeopitek lub colugo jest błona zwana patagium. Składa się z powłoki otaczającej kończyny ssaka i rozciągającej się przez głowę i ogon.
Samce są nieco mniejsze niż samice. Oba rodzaje mają zęby podobne do drapieżników, ale żywią się liśćmi i dzikimi owocami. Zwykle śpią w ciągu dnia i stają się aktywne w nocy.
Główne cechy behawioralne
Galeopitecos lub colugos zazwyczaj prowadzą samotne życie, chociaż były świadkami konformacji małych społeczności. Jednak na co dzień pozostają odizolowani od reszty, ponieważ kiedy szukają pożywienia lub schronienia do spania, stają się niezwykle terytorialne.
W ciągu dnia pozostają ukryte w dziurach w drzewach lub zwisając z gałęzi z opuszczonym grzbietem. Nie ma wystarczających danych na temat ich zwyczajów godowych na wolności. Oczywiście niektóre badania wykazują, że ciąża trwa dwa miesiące i na ogół rodzi jedno dziecko.
Po urodzeniu cielę wisi na łonie matki i regularnie składa patagium, gdy czuje się zagrożone. Po sześciu miesiącach następuje odstawienie od piersi i znaleźć dojrzałość płciową od trzeciego roku życia. Samice mogą kojarzyć się w okresie laktacji i począć kolejne cielę, jednocześnie karmiąc swoje poprzednie potomstwo.
Wylesianie siedliska i masowe polowanie na ten okaz wywołały alarm organizacji protekcjonistycznych. Nie grozi mu jeszcze wyginięcie, ale przed osiągnięciem chaosu należy przyjąć stosowne poprawki.
Inne ciekawe fakty dotyczące kolugo
Możliwość poruszania colugo pozwala mu przebyć odległość do 70 metrów między jednym drzewem a drugim. Jest to bardzo przydatne, jeśli weźmiemy pod uwagę, że galeopitek z trudem porusza się po ziemi.
Samice nie są oddzielane od młodych aż do momentu odsadzenia, więc łatwo je zaobserwować, gdy suną między drzewami z małym colugo przyczepionym do klatki piersiowej. Sposobem na komunikowanie się z rówieśnikami jest nieprzyjemny, wysoki krzyksłyszalny z dużej odległości.
Skóra i mięso galeopiteco są bardzo pożądane w regionach Dalekiego Wschodu, w których mieszka. Niektórzy myśliwi w okolicy twierdzą, że polują na colugo, aby zapewnić pożywienie dla orła filipińskiego, który jest zagrożony wyginięciem i prawie całkowicie opiera swoją dietę na tym okazie.
Dwa gatunki colugo, które istnieją na świecie, koncentrują się w lasach tropikalnych Azji Południowo-Wschodniej. Są one znane odpowiednio jako kolugo malajskie i kolugo filipińskie. Będąc osobą nieśmiałą i nieuchwytną, postępy badawcze linii są bardzo ograniczone. Mimo to w ciągu ostatnich dwóch lat przeprowadzono ważne badania genetyczne.
