Są cierpliwi, pracowici i rodzinni, chociaż nie są dobrzy w wykonywaniu poleceń. Mastif Hiszpański jest jednym z psów tradycyjnie wykorzystywanych do pielęgnacji zwierząt gospodarskich. Tutaj ujawniamy wszystkie jego sekrety.
Pochodzenie mastifa hiszpańskiego
Mastif Hiszpański, podobnie jak inne rasy mastifów, jest psem typu molos, który tradycyjnie zajmuje się ochroną i towarzyszeniem inwentarza żywego. Mówi się, że te rasy są tak stare, jak sama transhumancja, więc jego początki sięgają tysięcy lat.
Zadaniem tych ras jest ochrona inwentarza żywego przed niebezpieczeństwami, zwłaszcza wilkami i lisami. Mastify można spotkać we wszystkich częściach świata, gdzie prowadzono lub nadal prowadzi się ekstensywną hodowlę zwierząt gospodarskich, zwłaszcza jeśli chodzi o stada owiec lub kóz.
Mastif Hiszpański to jedna z ras mastifów typowych dla Półwyspu Iberyjskiego. Chociaż każdy region ma inną nazwę, przemieszczanie się pasterzy, bydła i ich psów po całym terytorium spowodowało pomieszanie charakterystycznych cech każdego regionu.
Jest to rasa psów często spotykana na obszarach wiejskich: Nadal towarzyszą i chronią zwierzęta gospodarskie przed wilkami, ale chronią również gospodarstwa i domy poza ośrodkami miejskimi. W mniejszym stopniu spotyka się je w miastach, ponieważ zwykle nie przystosowują się dobrze do życia z dala od natury.
Charakterystyka mastifa hiszpańskiego
Mastif Hiszpański jest dużym, dobrze proporcjonalnym i muskularnym psem o mocnym i szerokim wyglądzie. Ma szeroką głowę i uszy opuszczone na boki, co potwierdza ten gigantyczny wygląd. Co więcej, ma dużo luźnej skóry: na klatce piersiowej, na brzuchu, a także na głowie, w rzeczywistości usta są tak zwisające, że górne zasłaniają dolne.
Standard rasy określa minimalny, ale nie maksymalny rozmiar: dorosłe samce muszą mieć co najmniej 77 centymetrów w kłębie. Samice są nieco mniejsze, ale osiągają minimum 72 centymetry. Norma nie określa wagi, choć zwykle przekraczają one 50 kilogramów.
Mastif Hiszpański ma gęstą i półdługą sierść. Może mieć dowolny kolor, chociaż najbardziej poszukiwane są czarne, brązowe, czerwonawe, żółte lub pręgowane. Ponieważ rasa ta jest hodowana do pracy, a nie dla urody, akceptowane są wszystkie możliwe kombinacje kolorystyczne.
Zachowanie Mastif Hiszpański
Mastif Hiszpański, jak pokazuje jego spojrzenie, jest psem spokojnym i spokojnym. Ma świetne ciało, ale wie, jak oszczędzać energię: nie musisz dużo ćwiczyć ani mieć dużej aktywności.
Jest to rasa poświęcona ochronie zwierząt gospodarskich, co modulowało jej charakter: Jest psem odważnym, zdeterminowanym i pewnym siebie. Kiedy czuje, że jego rodzina jest zagrożona, nie waha się jej chronić lub odpędzać intruzów.
Również dla tej funkcji to pies, którego nie można zmusić do posłuszeństwa: są niezależne, więc musimy szukać ich współpracy, a nie ślepej uległości. Z tego powodu edukacja mastifa hiszpańskiego powinna zawsze mieć pozytywne podejście i być jak najmniej inwazyjna: jest szczęśliwy ucząc się samodzielnie, zamiast podążać za długimi listami poleceń.
Opieka nad Mastifem Hiszpańskim
Mastif Hiszpański jest ogólnie zdrową rasą, chociaż Ze względu na swoje ogromne rozmiary jest podatny na problemy zdrowotne, które wymagają szczególnej uwagi: Twoje stawy, zwłaszcza biodra, mogą cierpieć na dysplazję. Może również cierpieć na skręcenie żołądka, dlatego zaleca się, aby jego właściciele uważali na ilość dostarczanego pokarmu.
Jak to pies, który pracuje w górach, po każdej wycieczce należy sprawdzić organizm pod kątem pasożytów, szaszłyków lub nakłute ciernie. Niezbędne jest również aktualizowanie wewnętrznego i zewnętrznego kalendarza odrobaczania, a także szczepień i badań lekarskich.
Ze względu na właściwości sierści wymaga częstego szczotkowania. Tylko w ten sposób możesz pozbyć się martwych włosów i uniknąć podrażnień i innych problemów skórnych, które mogą być uwydatnione przez zmarszczki na twarzy, klatce piersiowej i szyi.
Mastif Hiszpański to duży pies, zawsze związany z pracą ochronną. Są lojalni, ale niezależni, pracowici, ale spokojni i wielcy, ale kochający i znajomy. Bez pracy, jaką wykonują te psy, życie inwentarza żywego i pasterzy byłoby znacznie trudniejsze.