Był czas, kiedy lwy czaiły się w górach Burgos i na innych terytoriach Europy. Przerażający i podziwiany lew jaskiniowy był jednym z ostatnich wielkich drapieżników megafauny, którzy przemierzali te ziemie.
Lew jaskiniowy został odkryty w 1810 roku w jaskini w Niemczech i od tego czasu pojawiło się wiele spekulacji na temat jego biologii. Podobnie jak inne zwierzęta, takie jak różne gatunki prehistorycznych koni,lew jaskiniowy dotarł do naszych czasów dzięki szczątkom skamieniałości i malowidłom jaskiniowym.
Charakterystyka lwa jaskiniowego
Dzięki obu znaleziskom możemy dowiedzieć się nieco więcej o wyglądzie tego drapieżnika: lew jaskiniowy był większy niż obecne lwy afrykańskie, oraz mógłby przekroczyć wagę dorosłego tygrysa syberyjskiego, więc z łatwością ważyłby 350 kilogramów.
Niektóre rysunki naskalne są szczególnie odkrywcze: w jaskini Chauvet we Francji pojawiają się dwa lwy: jeden z moszną, a drugi bez. Drugi jest mniejszy od pierwszego i to jest jedyna różnica, więc samce były prawdopodobnie większe od samic, ale brakowało im grzywy, choć może mieli jasną sierść z długich włosów, jak młode samce lwa afrykańskiego.
Jeśli chodzi o kolor, to z mrożonych szczątków zwierząt wiadomo, że Miały one sierść podobną do sierści lwa afrykańskiego, ale prawdopodobnie była nieco bledsza, chociaż mogą występować różne odmiany sierści.
Zachowanie lwa jaskiniowego
Jeśli chodzi o karmienie tych dużych drapieżników, wiemy, że potrafiły zabijać żubry, konie, renifery czy jelenie, choć atakowały też nosorożce włochate i młode mamuty.
Wszystkie te zwierzęta kojarzą nam się z zimnym klimatem z dużą ilością śniegu, chociaż był w stanie żyć z innymi zwierzętami, takimi jak hieny w Europie, być może w sposób podobny do obecnych lwów afrykańskich, które konkurują z tym padlinożercą.
To wspaniałe zwierzę żyło do niedawna, a ostatnie szczątki tego kota pochodzą sprzed 13 000 lat. Jego rozmieszczenie można ustalić na podstawie szczątków znalezionych od Półwyspu Iberyjskiego po Alaskę.
Zniknięcie lwa jaskiniowego
Istnieje wiele teorii na temat zniknięcia lwa jaskiniowego i dlaczego nie przetrwał do dziś. Wydaje się rozsądne, że po zniknięciu ofiar, takich jak ostatnie mamuty, ich wyginięcie było prawdopodobne, ale prawda jest taka, że lew jaskiniowy zniknął przed tymi zwierzętami.
Jeśli chodzi o inne przypadki wymierania plejstoceńskiego, niektórzy mówią o zmianach klimatycznych; Jednak inne czynniki musiały mieć wpływ, ponieważ wiele gatunków wyginęło w tych okresach bez konieczności zbiegania się ze zmianami klimatu.
Dość popularna hipoteza głosi, że jego zniknięcie było zagrożone przez konkurencję z innymi gatunkami. Ekspansja człowieka również zbiega się z ekspansją wilka i Istnieją zapisy o ludziach polujących na lwy jaskiniowe lub przynajmniej je konsumujących, jak w Atapuerca.
Jasne jest, że choć nie wiemy dlaczego, lew jaskiniowy wyginął. Mimo to przypomina nam, że Kociak ten wpłynął nie tylko na kulturę afrykańską i azjatycką, ale także na pierwsze kultury europejskie, które obawiały się tego ogromnego zwierzęcia i wznieśli go jako jeden z najbardziej reprezentowanych i czczonych symboli prehistorii.