Pies domowyCanis lupus familiaris) to podgatunek wilka (Canis lupus) należący do rodziny psowatych. Dopóki nie stali się takimi, jakimi znamy ich dzisiaj, nasi najlepsi przyjaciele przeszli wielką przemianę w swoim wyglądzie i zachowaniu.
Następnie podpowiemy, który był pierwszym psem domowym, o którym mamy wiedzę historyczną.
Odmiana genetyczna i pojęcie rasy u psów
dzisiaj rozpoznawanych jest ponad 400 ras psów, liczba wyższa niż u innych gatunków. Pojęcie rasy implikuje standaryzację estetyczną, która z kolei wymaga wykonywania krzyży selektywnych.
Zatem, psy rasowe mają niższą odmianę genetyczną i wyższy poziom pokrewieństwa. Później obserwujemy, że psy rasowe są bardziej do siebie podobne, przynajmniej pod względem fenotypu, niż psy mieszańce.
Biorąc pod uwagę wszystkie rasy i mieszańce, pies domowy jest jednym z ssaków o największej różnorodności genetycznej i fenotypowej. Innymi słowy, każda osoba jest wyjątkowa pod względem fizjonomii, wyglądu i zachowania.
Jaki był pierwszy pies domowy?
Eksperci są zgodni, że pies był jednym z pierwszych zwierząt udomowionych przez człowieka. Niemniej jednak, trwa wielka debata na temat tego, co byłoby i gdzie żyłby pierwszy pies domowy.
W różnych analizach dotyczących starożytności udomowionych psów dowody kopalne odkryte w ostatnich dziesięcioleciach nadal wzbudzają spory wśród badaczy.
W 2008 roku znaleziono najstarsze szczątki kopalne należące do przodków psa domowego. Według szacunkowych obliczeń dowody znalezione w jaskini Goyet (Belgia) miałyby około 31 000 lat.
Jednak niektóre badania nad genomem obecnych ras psów pokazują, że: pierwszy pies domowy najprawdopodobniej mieszkał w Afryce. Ponadto zwracają uwagę, że Basenji, słynny „głupi pies” Konga, może być najstarszą rasą psów na świecie.
Wspomniane dowody sugerują, że… proces udomowienia rozpocząłby się niezależnie w Afryce i Eurazji około 15 000 lat temu. Jednak ze względu na okoliczności historyczne i handlowe większość znanych nam ras ma pochodzenie azjatycko-europejskie.
Jak rozpocząć udomowienie psa?
To pytanie nadal stanowi jedno z największych wyzwań dla historyków i badaczy. Jak wytłumaczyć początek wielkiej więzi między ludźmi a psami na przestrzeni tylu wieków?
Pierwszą rzeczą jest zrozumienie tego udomowienie psa nie było zjawiskiem, które materializowało się z dnia na dzień. Transformacja pierwszych oswojonych, a później udomowionych wilków w psa domowego była powolnym i stopniowym procesem, który trwał wiele lat.
Sprawa wspólnego zainteresowania
Szacuje się, że wszystko mogło się zacząć od wzajemnej wygody dzielenia się swoim terytorium. Zarówno wilki, jak i mężczyźni odnieśli korzyści związane z przetrwaniem w trzymaniu się razem i ustanawianiu zrównoważonej koegzystencji.
Prawdopodobnie pierwsze wilki, które zbliżyły się do wiosek ludzi, szukały ciepła, schronienia i bezpiecznego środowiska, w którym mogłyby mieć swoje młode. Za to wszystko być może mężczyźni nie byli w stanie ich odpędzić, albo woleli nie kłócić się z pozornie przyjaznymi zwierzętami.
Szybko, Ludzie zdali sobie sprawę, że te oswojone wilki były świetnymi sprzymierzeńcami łowieckimi. Z Twoją pomocą łatwiej dosięgły ofiary i zapewniły pożywienie swoim rodzinom.
Jest również prawdopodobne, że zarówno mężczyźni, jak i psy zauważyli, pozostając razem, że udało im się lepiej chronić swoją społeczność. Mężczyźni i psy razem wzmocnili swoją siłę i inteligencję, aby pokonać drapieżniki i poprawić jakość życia.
Pies przystosowuje się do człowieka i powstają rasy
Realizując wszystkie możliwości psów, mężczyźni zaczynają wybierać te, które wydawały się im najbardziej przydatne. W ten sposób poprzez selektywną hodowlę zaczynają doskonalić pewne cechy i wzmacniać pewne zdolności instynktowne.
To jest punkt wyjścia dla stworzenie ogromnej różnorodności ras, które znamy dzisiaj. Z tego powodu jest tak wiele psów o silnych instynktach łowieckich i pasterskich oraz wyraźnym oddaniu pracy.
Logicznie edukacja i budowanie więzi również były kluczowe by psy tak organicznie przystosowały się do potrzeb i stylu życia człowieka.