Dziobodziób jest bardzo ciekawym ptakiem pochodzącym z Afryki. Film dokumentalny National Geographic opisuje trzewik jako ptaka z bocianią nogami, dziobem pelikana i głową orła. To naprawdę dobry opis. Dzióbek buta wygląda jak wyimaginowany stworek dziecka.
Dzióbek to niewątpliwy ptak, którego naukowcy nazwali „królem z głową wieloryba”, lub Balaeniceps rex. Ten ptak ma prawie prehistoryczny wygląd i jest wymieniany jako zagrożony na drodze do wyginięcia. Niestety, populacja butaków ma bardzo małą populację, która wciąż spada.
Od jej odkrycia w s. XIX, ptak butodziób wzbudził duże zainteresowanie w środowisku naukowym. Są to bardzo duże ptaki, chociaż samice są zawsze mniejsze od samców.
Samiec buta ma do 150 centymetrów wysokości, a odległość między czubkami jego skrzydeł wynosi od 230 do 260 centymetrów. Natomiast samice są o około 8 cali krótsze od przeciętnego mężczyzny.
Co zaskakujące, trzewodziob może osiągnąć wiek 50 lat, co czyni go jednym z najdłużej żyjących dzikich ptaków.. Ze względu na powolny rozwój, dzióbki osiągają dojrzałość płciową po 4 roku życia.
Upierzenie tych ciekawskich ptaków jest niebieskoszare i popielate, z zielonkawym odcieniem na grzbiecie. Natomiast pióra na brzuchu i ogonie są prawie białe, a ich oczy są żółte, a nogi czarne.
Zachowanie dziobaka
Dzióbek ma ciekawe zachowanie. Są bardzo samotnymi ptakami, które zwykle prowadzą siedzący tryb życia. Nie lubią, gdy im przeszkadza i na ogół nie przebywają w pobliżu innych butów, z wyjątkiem okresu godowego. Jednak nawet w takich sytuacjach zwykle nie więcej niż trzy gniazda na kilometr kwadratowy.
Gdy listek znajdzie miejsce, które wydaje się przyjemne i gdzie bez większych wpadek może znaleźć jedzenie, zwykle zostaje tam przez długi czas. Mimo że są to duże ptaki, ptaki te budują gniazda. Gniazda dziobaka zwykle składają się z opadłych trzcin.
Pokarmem, które najczęściej spożywają ptaki, są ryby. Wśród nich preferuje lamparta dwudysznego, senegalskiego bichira, suma i tilapię. Jednak ryby nie są ich jedynym pożywieniem. Dzióbek żywi się również płazami, młodymi krokodylami, uzdrawiaczami, wężami wodnymi i bardzo sporadycznie innymi ptakami wodnymi..
Niestety dla turystów ten gatunek ptaka jest przede wszystkim nocny. Zwykle w ciągu dnia odpoczywa w ukryciu, aby uniknąć drapieżników, a nocą wychodzi po jedzenie. Z tego powodu turyści zazwyczaj nie widzą ich w akcji.
W okresie lęgowym dzióbek tworzy pary monogamiczne. Rodzice składają jaja w gniazdach zdeptanej roślinności o szerokości trzech lub czterech metrów. Każda para może mieć dwa lub trzy jajka, ale przeżyje tylko jedno pisklę.
Szczenięta butodziób mogą osiągnąć metr wzrostu już dwa miesiące po urodzeniu. Mimo to rodzice zaopiekują się nim i nie pozwolą mu odejść zbyt daleko od gniazda, dopóki nie skończy pięciu miesięcy.
Siedlisko ptaka trzewika
Ptak buta mieszka głównie we wschodniej i tropikalnej Afryce. Oznacza to, że największe koncentracje ptaków butodziobych występują od Sudanu po Zambię. W okresie lęgowym i wychowawczym butodziób zwykle zamieszkuje tereny bagienne z sezonowymi powodziami, takie jak Tanzania i Uganda..
Przez pozostałą część roku siedlisko butodzioby charakteryzuje płytkie wody i rzadka roślinność.. Ze względu na swój rozmiar, dzióbki wolą być trzymane w miejscach, w których mogą być dobrze widoczne.
Nisko natlenione wody są idealne dla butodzioba, ponieważ ryby muszą pływać bliżej powierzchni, co czyni je łatwym łupem dla butodzioba. Na obszarach takich jak Sudan dzióbek żywi się również ryżem i innymi podobnymi plantacjami.
Zagrożenia dla księgi butów
Jednym z najważniejszych zagrożeń dla butodzioba jest zniszczenie jego siedliska. Miejsca wybrane przez szewc do hodowli są również najlepszymi miejscami do uprawy.
W związku z tym, gdy dotyczy to obszaru lęgowego, dzióbki tworzą mniej par i składają mniej jaj. To z konieczności zmniejszy populację dziobaków w bardzo krótkim czasie.
Ponadto gatunek ten jest ofiarą nielegalnego handlu zagrożonymi zwierzętami.. Nielegalni handlarze kradną jajka butodzioba, aby sprzedać je temu, kto zaoferuje najwyższą cenę. W kilku krajach polowanie na dziób buta jest legalne. W Tanzanii, jednym z miejsc, gdzie jest to legalne, na dzióbek poluje się na żywność.
Istnieją jednak różne międzynarodowe inicjatywy, które mają na celu ochronę dziobaka buta. Istnieją projekty hodowli w niewoli mające na celu zwiększenie populacji tych ptaków. Jesteśmy przekonani, że w nadchodzących latach będzie więcej darmowych i chronionych butów.