Mrówkojad karłowaty jest endemiczny dla Ameryki Środkowej i Południoweji należy do rodzaju Cyklop. W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o tym szczególnym ssaku.
Siedem gatunków mrówkojadów karłowatych
Jeszcze kilka lat temu wierzono, że istnieje tylko jeden gatunek mrówkojadów karłowatych, Cyklop didactyla. To nocne zwierzę zostało przeanalizowane przez szwedzkiego przyrodnika Linneusza w 1758 roku podczas jego wypraw do Ameryki Południowej i Środkowej.
Przez ponad dwa stulecia wszyscy biolodzy i badacze akceptowali europejską teorię, aż wszystko zmieniły prace przeprowadzone przez Uniwersytet Minas Gerais (Brazylia). Dziś wiadomo, że istnieje nie jeden… ale siedem gatunków mrówkojadów karłowatych! Żyją między południowym Meksykiem a północną Boliwią, głównie w Amazonii.
Źródło: http://www.robinsonlibrary.com/
Chociaż nie ma jeszcze zbyt wielu informacji o pozostałych sześciu „kuzynach”, ich położenie geograficzne zostało już nazwane i ustalone:
1. Cyklop grzbietowy: mieszka w Meksyku, Kolumbii, Ekwadorze i Ameryce Środkowej
2. Cyklop zniknął: można go znaleźć w Kolumbii, Ekwadorze, Peru i Amazonii
3. Cyklop catellus: mieszka w amazońskiej yunga i w okolicach Santa Cruz, w Boliwii
4. Cyklop rufu: jego siedlisko znajduje się w Brazylii i Boliwii
5. Cyklop Thomasi: można go znaleźć w Boliwii, Brazylii i Peru
6. Cyklop xinguensis: mieszka w dorzeczu rzeki Xingu, Brazylia
Cyklop didactylus, pierwszy mrówkojad karłowaty
Chodzi o gatunki, które „otworzyły” rodzaj Cyklopi i że dziś znany jest jako mrówkojad karłowaty ze względu na mniejszy rozmiar w porównaniu z innymi robakami. Mrówkojad karłowaty Otrzymuje kilka imion: serafin platanaru, miodowy miś lub tapacara.
ten Cyklop didactylus Pochodzi z Ameryki Południowej: jej siedlisko ograniczają rzeki Orinoko, Negro, Amazon i Xingú. Można go znaleźć w lasach wybrzeża Atlantyku w następujących krajach: Brazylia, Trynidad i Tobago, Wenezuela i Gujany.
Jeśli chodzi o cechy fizyczne, warto zauważyć, że jego futro jest wyjątkowe wśród ssaków: jedwabiste, brązowożółte ze złotymi przebłyskami i dobrze zaznaczonymi szarymi liniami na nogach.
Źródło: https://www.iucnredlist.org
W przeciwieństwie do innych mrówkojadów, które są duże, karzeł – dlatego otrzymał tę nazwę – nie przekracza 20 centymetrów wysokości i 600 gramów wagi. Ogon mierzy tyle samo co tułów. Jednak związek między czaszką a tułowiem jest wyższy niż u innych gatunków.
Jest to zwierzę samotne, o zwyczajach nocnych i nadrzewnych, ponieważ porusza się między gałęziami i lianami, podpierając się tylnymi nogami i poruszając chwytnym ogonem. Dzięki pazurom przednich nóg otwiera dziury w pniach i gałęziach, aby następnie wprowadzić swój długi i lepki język, a tym samym złapać swój główny pokarm: mrówki. Inne owady mogą być częścią ich diety jako suplement.
W przypadku zagrożenia mrówkojad karłowaty wstaje na tylnych łapach i przenosi swoje ciało do przodu. Jednocześnie unosi „ramiona” i kładzie ostre pazury dłoni po bokach twarzy, aby pokazać, jaki jest zacięty.
Wreszcie, Jeśli chodzi o ich rozmnażanie, spokrewniają się dopiero na tym etapie i między obojgiem rodziców szukają dziury w drzewach, aby zbudować gniazdo. Ciąża trwa około trzech miesięcy, a na każdy poród rodzi się jedno cielę, którym opiekują się samice i samce. Ten ostatni odpowiada za noszenie dziecka na plecach, jeśli będzie musiało poruszać się po lesie.
Mrówkojad karłowaty jest naprawdę ciekawym zwierzęciem, o którym niewiele wiadomo, ale jest częścią dżungli i zalesionych ekosystemów Ameryki Środkowej i Południowej.