Powolny ptak. Z połączenia tych dwóch łacińskich słów (Avis bierze) urodziło się jego imię. Chociaż drop jest powolne i niezdarne ruchy, może czasami rozwijać prędkości, które budzą wątpliwości co do trafności jego nazwy.
Drop należy do skrzydlatych zwierząt o największym dymorfizmie płciowym. Samce osiągają do 105 centymetrów wzrostu, 115 centymetrów długości i rozpiętość skrzydeł do 2,7 metra. Z kolei samice osiągają do 85 centymetrów wysokości i 90 centymetrów długości, a grubość rozłożonych skrzydeł wynosi 180 centymetrów.
To najcięższy ptak w całej Europie. Nie ma też gatunku, który musiałby podnieść większy ciężar, aby móc latać. Chociaż samice ważą średnio cztery kilogramy, samce osiągają 18 kilogramów, a okazy przekraczają barierę 20 kilogramów.
Nie są takie wolne
Chociaż nie ma oficjalnych danych dotyczących szybkości poruszania się, odnotowano przypadki samic, którym udało się uciec pieszo przed lisami. Latającymogą rozwijać prędkość bliską 80 km/h.
Jego istnienie znane jest od czasów starożytnych, choć znalazł się w jakimś traktacie o naukach przyrodniczych dopiero w XVIII wieku. Miało to miejsce w 1758 roku, kiedy szwedzki botanik i zoolog Carlos Linneusz dokonał pierwszego naukowego opisu tego ogromnego pisklęcia.
Gdzie mieszkasz
Drop to ptak stadny, który wybiera życie na dużych równinach, zwłaszcza na stepach i rejonach roślinności zielnej (trawy i trawy), gdzie deszcze nie są zbyt obfite.
Pierwotnie największa liczba tych ptaków była skoncentrowana w Azji Środkowej. Uważa się, że ich przemieszczanie się na zachód nastąpiło wraz ze wzrostem zbóż w Europie.
Dzisiaj, około 60% światowej populacji dropia znajduje się w Hiszpanii. Liczba, która odpowiada łącznie nieco ponad 23 000 egzemplarzom. Połowa znajduje się w jądrach w społecznościach Kastylii i Leónu oraz Kastylii-La Manchy, zwłaszcza na obszarach, gdzie uprawia się rolnictwo nawadniane deszczem.
Ogólna charakterystyka
Niewątpliwy to przymiotnik, który „doskonale pasuje” do dropia. Jego głowa i szyja są koloru szarego i zmieniają się w odcienie czerwonawe, gdy upierzenie schodzi w kierunku tułowia. Pióra na brzuchu są białe, a na grzbiecie – w tym na skrzydłach – brązowe i czerwone, z czarną pręgą.
W wieku dorosłym samce nabywają duże pióra, które zaczynają się od żuchwy. W okresie upałów szyja pogrubia sięi nabiera bardzo uderzającego czerwonawego odcienia.
Samce i samice tworzą różne grupy. Oddziałują tylko w okresie rozrodczym, kiedy samiec rozpoczyna swoisty rytuał zalotów, aby zwabić samice, co zwykle ma miejsce w kwietniu.
Od wylęgu do nowego potomstwa
Samice wykorzystują nierówności podłoża do składania tam jaj, zwykle dwa lub trzy każdego roku, w maju. Inkubacja, czyli proces, w którym samce w żaden sposób nie biorą udziału, trwa 21 dni.
Po wyjściu ze skorupy młode są w stanie chodzić i towarzyszyć matce, gdziekolwiek się porusza, chociaż Dopiero za dwa miesiące nauczą się latać.
Co zjada drop
Drop to wszystkożerny ptak. Twoja dieta jest dostosowana do dostępnych pokarmów, w zależności od pory roku. O ile zimą żywią się prawie wyłącznie zielonymi liśćmi, to przez resztę roku pojawiają się na nich również owady, małe gryzonie, żaby, jaszczurki, a nawet pisklęta innych gatunków.
Zagrożonych gatunków
Tylko 20% jaj składanych przez samice staje się osobnikami dorosłymi. Ten wskaźnik śmiertelności jest w dużej mierze uzależniony od ich własnej wrażliwości, co czyni je łatwym łupem dla dużej liczby drapieżników, takich jak orły i dziki, wśród wielu innych zwierząt.
Choćby winę za niewielką liczbę tych ptaków, które przetrwały do dziś, ponosi ludzka działalność. Od polowań „sportowych” (w Hiszpanii jest to zakazane od 1980 r., ale w niektórych krajach arabskich nadal jest dozwolone), po mechanizację większości upraw.
