Wąż morski to paradoksalne zwierzę; Po pierwsze, ma reputację „miękkiego” stworzenia, które nie atakuje bez przeszkód i z którym ludzie mogą wchodzić w interakcje podczas nurkowania. Są tacy, którzy lubią pływać w ich pobliżu, chociaż nie byliby blisko swoich ziemskich kuzynów.
W tym samym czasie, w rzeczywistości są bardzo jadowite, a w rzeczywistości są bardziej jadowite niż jakikolwiek inny rodzaj węża. Te piękne stworzenia są spokrewnione z australijskimi wężami lądowymi i, w przeciwieństwie do czystych zwierząt wodnych, gatunek ten regularnie oddycha powietrzem powierzchniowym.
Biologia węża morskiego
Unikalną adaptacją, jaką mają do wodnego królestwa, jest: zdolność wchłaniania tlenu przez powierzchnię skóry. W rzeczywistości mogą zaspokoić 25% swojego zapotrzebowania na tlen dzięki temu systemowi.
Kolejną niezbędną ewolucją jest to, jak węże morskie radzą sobie z solą, ponieważ pierwotnie były zwierzętami lądowymi i nie tolerują wysokiego poziomu zasolenia, jak inne stworzenia morskie. W rezultacie, rozwinęły się specjalne gruczoły pod i wokół językaktóre pozwalają wyeliminować nadmiar soli w ich organizmach.
Ostateczna ewolucja dokonana przez węże morskie jest w ich łuskach. Większość węży lądowych ma zachodzące na siebie łuski, które chronią ich ciało przed ciągłym ścieraniem z ziemi.
Z drugiej strony węże morskie nie potrzebują tej ochrony, więc ich łuski są miękkie i nie zachodzą na siebie. Są zaprojektowane tak, aby były bardziej hydrodynamiczne i działać jak zbroja przeciwko ostrym koralom.
Siedlisko węża morskiego
Wąż morski żyje na całym świecie w ciepłych i umiarkowanych wodach. Jak większość gadów nie lubi zimna. Można go znaleźć we wszystkich wodach tropikalnych od Karaibów po Australię i wschodnie wybrzeże Afryki.
Co ciekawe, z powodów, które nie są właściwie zrozumiałe, jedyne akweny niezamieszkane przez ten gatunek to Ocean Atlantycki i Morze Śródziemne. Dzieje się tak pomimo faktu, że oboje mają wystarczająco gorącą wodę, aby wąż morski mógł wytrzymać.
Jest to szczególnie ciekawe, ponieważ oznacza, że z jakiegoś nieznanego powodu węże morskie nie chcą lub nie mogą przekroczyć Kanału Panamskiego lub Kanału Sueskiego odpowiednio, w przeciwieństwie do wielu innych gatunków, które ukończyły to skrzyżowanie.
Śmiertelna trucizna
Wąż morski, podobnie jak jego lądowi kuzyni, jest trujący i chociaż ukąszenia są rzadkie, zdarzają się. W przeciwieństwie do ziemskich, gdy węże morskie gryzą, nie mają tendencji do wstrzykiwania dużej ilości jadu.
W wyniku tego drobnego zatrucia początkowy zgryz jest często bezbolesny, a objawy nie pojawiają się od razu. Jednak pomimo małej ilości jadu dostarczanego na kęs, nadal jest niebezpieczny ze względu na moc jadu. Nieleczona śmierć może nastąpić 8 do 12 godzin później.
Mity o wężach morskich
Najczęstszym mitem, który poznasz o wężach morskich, jest to, że ze względu na ich małe kły,nie może gryźć nurka z wyjątkiem płatka ucha i obszaru skóry między kciukiem a palcem wskazującym.
To kompletny i zupełny błąd. Większość węży morskich jest z natury bardzo potulna i nieśmiała, a wielu rybaków odwija je z sieci i zawraca do morza. Ale braku chęci do gryzienia i zatrucia węża nie należy mylić z brakiem zdolności do tego.
Wąż morski może ugryźć i przeniknąć odsłoniętą ludzką skórę a ponieważ większość z nich jest bardzo trująca, może to spowodować śmierć, jeśli nie zostanie wyleczona na czas.
Zwyczaje żywieniowe i hodowlane
Ulubionym pokarmem tego gatunku wężów są ryby, które połyka w całości. Zjada również węgorze i skorupiaki, a niektóre z nich jedzą rybie jaja.
Wąż morski jest gatunkiem jajożyworodnym, to znaczy, że jaja rozwijają się w ciele matki, dopóki się nie wyklują lub wkrótce się wylęgną. Tylko płeć Laticauda jest jajorodny i składa jaja na ziemi.
Młode rodzą się żywe w wodzie, gdzie przeżywają cały swój cykl życiowy. U niektórych gatunków młode są dość duże i czasami są o połowę mniejsze od ciała matki. Młode węże morskie usamodzielniają się przy urodzeniu, więc jest to jeden z nielicznych gatunków zwierząt, który nie wymaga opieki matczynej.