Bez wątpienia konik morski czy hipokamp to bardzo ciekawe zwierzę, które przykuwa uwagę zarówno naszą, jak i naukowców. Pływa czołowo, ma pysk jak koń, a samce „zachodzą w ciążę”. Dowiedz się o tym fascynującym gatunku w tym artykule.
Dlaczego nazywa się to konikiem morskim?
Formalnie używa się słowa hipokamp nazwać ten gatunek z rodziny Syngnathidae, który obejmuje również tzw. rybę fajkową.
Słowo to pochodzi od dwóch klasycznych greckich terminów: hipopotamy, co oznacza „koń” i Kampos, co oznacza "potwór morski". Pierwsza to niewątpliwie podobieństwo do koniowatych - głównie w pysku i głowie - a druga to odmienny od innych ryb kształt i specyficzny sposób pływania pod wodą.
Ponad 50 gatunków koników morskich -ze względu na ich niewielkie rozmiary postanowiło umieścić zdrobnienie tego słowa-Żyją w płytkich, tropikalnych wodach o ciepłych temperaturach dochodzących do 28°C. Można je znaleźć głównie w koralowcach i namorzynach na wybrzeżach Oceanu Atlantyckiego i Morza Śródziemnego.
Innym osobliwym aspektem jest to, że mają zdolność wtapiania się w otoczenie, zmieniając kolor skóry lub rozwijając długie włókna, które sprawiają, że wyglądają jak rośliny lub glony. W ten sposób uciekają przed swoimi głównymi drapieżnikami: m.in. tuńczykiem, złotą rybką, krabem i kasztanem czerwonym. Są zbyt wolne, by odpłynąć!
Cechy fizyczne konika morskiego
Jednym z aspektów, który najbardziej nas zadziwia w koniku morskim, jest jego ciało, które pokryte jest rodzajem „zbroi” z pierścieniami lub kostnymi płytkami. I nie tylko to, ma też chwytny ogon – zwinięty w spiralę – który pozwala mu przyczepić się do podwodnych roślin i koralowców.
Sposób, w jaki pływasz, jest ściśle związany z kształtem twojego ciała; robi to do przodu, w pozycji wyprostowanej, dzięki dobrze rozwiniętej płetwie grzbietowej, jak gdyby był wachlarzem.
Konik morski to ryba, która oddycha przez skrzela, ale której ciało jest podtrzymywane przez kręgosłup. Z kolei ma wydłużoną rurkę policzkową przypominającą końską, stąd jedna z jej nazw.
Reprodukcja konika morskiego
Bez wątpienia jest to jedna z głównych ciekawostek konika morskiego, ponieważ to samce zachodzą w ciążę i później zajmują się opieką nad potomstwem. Rozmnażanie hipokampów ma charakter sezonowy, to znaczy dzieje się to, gdy wzrasta temperatura wody.
Po uroczystym tańcu – który wielu określa jako piękny – para splata chwytne ogony na 15 minut. Po tym czasie samiec wydala płyn nasienny na zewnątrz.
Zapłodnienie jaj następuje po wejściu do worka brzusznego ojca, za pomocą wyrostka kloakalnego samicy. Ta strategia dla samic ma na celu zapewnienie, że jaja pochodzą od jednej pary. W ten sposób zapewniona jest monogamia miotu.
Gdy ojciec zajdzie w ciążę, trzyma swoje dzieci do sześciu tygodni (zależy to również od temperatury wody).
Po tym okresie nadchodzi moment „porodu”, dość bolesny i traumatyczny dla mężczyzny. Używając ogona, czepia się rośliny lub korala i kurczy ciało kilka razy pod rząd, tak aby narybek - który jest dokładną kopią rodzica, ale jest niewielkich rozmiarów - wyszedł.
Jednorazowo może „urodzić” do 400 młodych. W pierwszych dniach niemowlęta kilkakrotnie wchodzą i opuszczają worek brzuszny ojcowski do tego stopnia, że odczuwają pewne niebezpieczeństwo.
Warto zauważyć, że koniki morskie to gatunek monogamiczny, w którym pary są spokrewnione na całe życie. Są to gatunki dość terytorialne, w których samica porusza się bardziej niż samiec: odpowiednio 100 m² i 1 m².
