Jest to jeden z najszybszych focydów -w wodzie- i żyje tylko na Antarktydzie. Chociaż nazywa się to pieczęcią krabowca, zabawną rzeczą jest to, że nie zjada krabów, ale kryla, jak wieloryby. W tym artykule powiemy Ci więcej o niej.
Charakterystyka i siedlisko foki krabożernej
Jego naukowa nazwa to rak Lobodon i obejmuje grupę ssaków płetwonogich i rodzinę Phocids. Z populacją milionów okazów, Jego siedliskiem jest koło podbiegunowe przez co najmniej 25 milionów lat. Podobnie w ostatnich dziesięcioleciach w Ameryce Południowej, Nowej Zelandii i Australii widywano foki krabowe.
Ta foka mierzy około 2,5 metra i waży od 200 do 300 kilogramów, gdy osiąga dorosłość, czyli około pięciu lat życia. Samice są cięższe od samców, ale w okresie laktacji mogą stracić do 50% masy ciała.
I wierzcie lub nie, obie płcie mają dość „smukłą” sylwetkę w porównaniu z innymi fokami ze względu na dość wydłużone. Kolor sierści zmienia się w zależności od pory roku: jasnoszary latem i ciemnoszary zimą. Przez cały rok ich płetwy są ciemniejsze niż reszta ciała. Jego pysk jest spiczasty, a głowa dość cienka.
Dieta i zachowanie fok krabożernych
Dzięki jej nazwie możemy sądzić, że foka krabożerna żywi się krabami, ale te zwykle nie żyją na Antarktydzie, gdzie pożywienie jest dość ograniczone. Zamiast tego ich dieta składa się z kryla, podobnie jak wieloryby.
Nawet gdyby w jej środowisku znajdowały się większe ofiary, foka nie byłaby w stanie ich złapać ze względu na kształt pyska i rozmieszczenie zębów., które tworzą sito, które działa jak filtr do usuwania wody i zatrzymywania żywności.
Dlatego, aby polować, nurkuje na głębokość do 600 metrów w zimnych wodach i nurkuje z na wpół otwartym pyskiem, aby złapać te maleńkie skorupiaki. Aby zakończyć jedzenie, wspinają się bardzo blisko powierzchni morza, na głębokość około 20 metrów.
Jeśli chodzi o organizację społeczną, Foki krabożerne tworzą grupy rodzinne i zadomowiły się wśród bloków lodu (to się opłaca). W okresie godowym – od października do grudnia – samce walczą ze sobą o „najlepsze” samice.
Gdy już go dostaną, zostają przy nim podczas ciąży - trwa ona 11 miesięcy - i opiekują się szczeniętami, które rodzą się pojedynczo na miot i ważą już 35 kg. Matka karmi go piersią przez miesiąc – w tym czasie leżą na lodzie bez ruchu. i pozostaje w grupie rodzinnej do czwartego roku życia, kiedy osiąga dojrzałość płciową i musi założyć własną rodzinę.
Jedno z najciekawszych zachowań foki krabożernej pojawia się, gdy wyczuwa, że jest bliski śmierci (jej oczekiwana długość życia wynosi około 20 lat). Opuszcza swój dom wśród bloków lodu i płynie ponad 20 kilometrów do lodowców śródlądowych, gdzie ostatecznie ginie.
Głównymi drapieżnikami fok krabożernych są orki i lamparcie morski. Jeśli uda im się przetrwać ataki – uciekają przed pływaniem z prędkością większą niż 25 km/h – robią to z licznymi bliznami na ciele.
Inne zagrożenia ze strony krabowców to masowe polowania i połowy, że nawet w tych niegościnnych obszarach, w których mieszkasz, występują. Dobrą wiadomością jest to, że jego stan zachowania - na razie - jest dobry i nie grozi mu wyginięcie.