Curassow niebieskodzioby jest gatunkiem galliformalnym, występującym endemicznie w lasach chmurowych północnej i środkowo-północnej Kolumbii.. Większość ptaków tego gatunku zamieszkuje zbocza Sierra Nevada de Santa Marta.
Jednak niektórzy obserwatorzy ostrzegają przed istnieniem małych grup na nizinach środkowej doliny rzeki Magdalena i innych dopływów rzek, takich jak rzeki San Jorge i Sinú.
Krytyczna sytuacja, w jakiej znajduje się gatunek, uruchomiła programy hodowli w niewoli. Od 2014 roku Organizacje takie jak kolumbijska ptaszarnia narodowa są zaangażowane w reprodukcję chrabąszcza niebieskodziobego poza jego naturalnym środowiskiem. Dotychczasowe wyniki są umiarkowanie pomyślne.
Charakterystyka morfologiczna modraszka niebieskodziobego
Znany również jako niebieskodzioby pawi okoń, kolumbijski pawi okoń i opona, ten ptak o błyszczących czarnych piórach posiada rzadkie tropikalne piękno, które określa się wyraźnym dymorfizmem płciowym, ponieważ samiec jest mniejszy od samicy. Wyróżnia się również czarnym, kręconym grzebieniem, który rozciąga się na kark.
Ma białe upierzenie w dolnych partiach (ogon i brzuch) oraz,jak sama nazwa wskazuje, dziób jest jasnoniebieski, z żarówką na dole. Samica natomiast jest czarna, ale z jasnobrązowymi odcieniami na skrzydłach, przodzie i dolnych partiach. Ich dziób jest bladobiały, a na piersi i ogonie mają wąskie, pofalowane białe linie.
Gatunek ten może mierzyć od 80 do 92 centymetrów długości i ważyć około ośmiu kilogramów. Jego nogi są mocne i długie, a tylny palec jest mocno rozwinięty. Jest to jedna z cech charakterystycznych rodziny kraków, do której należy pawi bas. Tylnym palcem może trzymać gałęzie i poruszać się po nich z dużą pewnością.
Zdolność lotu modraszki niebieskodziobej jest dość umiarkowana.. Używa kilku klap jako startera, a następnie sunie, pozwalając ogonowi działać jako rodzaj wsparcia. Dodatkowo ma świetną ostrość słuchu, która pozwala na zdalne wykrywanie wszelkich dźwięków związanych z niebezpieczeństwem, a tym samym na wczesną ucieczkę.
Zachowanie i karmienie kolumbijskiego basu pawia
Curassow niebieskodzioby jest gatunkiem o dziennych zwyczajach i na ogół żyje samotnie lub w parach. Mogą jednak chodzić w małych grupach do czterech ptaków, ale nie jest to bardzo częsty przypadek. Jako szczególna cecha, ten ptak lubi chodzić po ziemi, chociaż wspinają się na drzewa, aby odpocząć i zachować bezpieczeństwo.
Zachowują się ostrożnie, choć zachowują się tak tylko tam, gdzie są prześladowani przez mieszkańców i osadników sektora. W niektórych dzikich obszarach, gdzie nie doszło do nadmiernego polowania, mogą być bardziej pewni siebie. Jego mięso jest bogate w wartości odżywcze, dlatego poluje się na nie bez umiaru.
Okoń pawi lubi żerować na ziemi, nie uniemożliwiając mu przebywania w wyższych partiach lasu. Żywi się kwiatami, owadami, owocami, jaszczurkami, robakami, a nawet padliną, chociaż Ich głównym źródłem pożywienia są nasiona, w tym orazJest uważany za doskonały dyspergator. Lubi też jeść ziarna piasku, których używa jako suplementu mineralnego.
Nawyki reprodukcyjne
Samiec pawia wabi samice serią dźwięków słyszalnych z dużej odległości. Składają się na nie gwizdki, rodzaj buczenia i niskie szmery bębnów. Uważa się, że śpiewa tylko samiec, chociaż istnieją dane naukowe, w których słyszano, że kobiety wydają ciche dźwięki.
Okres lęgowy modraszki zbiega się z okresem suszy na tym obszarze.. Ptak jest odpowiedzialny za budowanie gniazda dla piskląt, umieszczając rodzaj platformy z liści i gałęzi ułożonych bez określonego wzoru.
Samica składa jedno lub dwa jaja w sezonie o skorupie o grubości 60 x 90 mm, brązowych plamach i szorstkiej powierzchni. Pisklęta rodzą się miesiąc po wykluciu, jeśli nie zostały skradzione przez mieszkańców regionu, którzy zwykle wydobywają je z gniazda na wylęg ptaków domowych w celu pozyskania okazów w niewoli do spożycia i sprzedaży.