Pingwiny Fiordland czy tawaki to jeden z najrzadszych gatunków na świecie. Te czubate ptaki żyją w Nowej Zelandii i były mało badane przez naukę, więc najnowsze odkrycia są niesamowite.
Pingwiny Tawaki migrują w dziwnym czasie, kiedy w regionie, w którym żyją, na Wyspie Południowej Nowej Zelandii jest mnóstwo pożywienia. Naukowcy podejrzewają, że może to wynikać z relacji z pingwinami w pobliżu Arktyki, gdzie migracje te są bardziej normalne.
W rzeczywistości, gdyby te zwierzęta rozmnażały się dalej na północ, nie byłyby możliwe, aby przeprowadziły tę spektakularną migrację, którą Uniwersytet Otago zaproponował przeanalizować za pomocą nadajników. Umieszczenie 10 takich urządzeń na dorosłych samcach i samicach pozwoliło poznać drogę tych zwierząt.
Pingwiny robią maraton
Dane, które odkryła grupa badaczy, były niesamowite: pingwiny tego gatunku przebyły podróż na dystansie od 3500 do 6800 kilometrów. 69-dniowa migracja jest jedną z najdłuższych, jakie kiedykolwiek zaobserwowano u pingwinów, zmuszając je do przemierzania nawet 80 kilometrów dziennie.
Pingwiny udały się na południową Tasmanię na tę niesamowitą podróż, która ograniczyłaby możliwości pływania tych wędrownych ptaków.Niektórym samcom podróż powrotna trwała dłużej, prawdopodobnie z powodu odchowu piskląt.
Poznaj pingwiny Fiordland
Ten gatunek pingwinów czubatych jest niewątpliwie niesamowity, ponieważ mówimy o zwierzętach średniej wielkości z żółtym grzebieniem, chociaż ciało jest podobne do każdego innego pingwina. Zwierzęta te zwykle nie przekraczają sześciu kilogramów.
Dieta tych okazów oparta jest głównie na głowonogach, dlatego spożywanie kałamarnic jest najczęstsze wśród pingwinów tego gatunku. Niemniej jednak, Pingwin Fiordland żywi się również skorupiakami, takimi jak kryl, i co dziwne, rzadko spożywa ryby: tylko 2% jego diety opiera się na rybach.
Zagrożony gatunek
Zwierzęta te nie są uważane za zagrożone wyginięciem, chociaż uważa się, że są gatunkiem wrażliwym, kategorią zbliżoną do gatunków zagrożonych i wymagającą ochrony tych zwierząt. W latach 90. było 2500 par i chociaż nie mamy zaktualizowanego spisu, podejrzewa się, że populacja nadal spada.
Uważa się, że dawniej na pobliskich wyspach znajdowały się kolonie tysięcy osobników rozmnożeniowych, ale niewykluczone, że polowania w czasach polinezyjskich spowodowały zanik dużych populacji tego gatunku, gdyż polowanie na pingwiny było czymś ważnym dla kultur strefy.
Podobnie jak w przypadku innych gatunków pingwinów, rybołówstwo, zmiana klimatu i zanieczyszczenie to jedne z największych zagrożeń dla tego rzadkiego gatunku. Naukowcy ostrzegają, aby chronić ten gatunek, zanim ich niesamowite podróże staną się ostatnimi odbytymi przez te delfiny czubate.