grizzly (Ursus arctos) to niedźwiedź, który jest najbardziej rozpowszechniony na świecie, a ich rozkład geograficzny jest niezwykle duży. Żyje w lasach i górach Ameryki Północnej, Europy i Azji. Jego światową populację szacuje się na ponad 200 000 osobników.
Jednym ze sposobów identyfikacji niedźwiedzia brunatnego jest garb na szczycie barku; żaden inny gatunek niedźwiedzia nie ma tego garbu. Uważa się, że garb, który jest zbudowany z mięśni, ułatwia niedźwiedziowi brunatnemu kopanie legowiska.
Oprócz, dorosłe niedźwiedzie brunatne mają krótkie ogony i ostre zęby z zakrzywionymi dolnymi kłami. Ich czaszki są ciężkie i wklęsłe. Pazury niedźwiedzi brunatnych są duże, zakrzywione i tępe. Ich pazury są prostsze i dłuższe niż u niedźwiedzi czarnych. W przeciwieństwie do innych niedźwiedzi, takich jak sam niedźwiedź czarny, który z łatwością wspina się na drzewa, niedźwiedź brunatny wspina się rzadziej. Wynika to z jego dużej wagi i budowy pazurów.
Jedną z najbardziej znanych cech niedźwiedzi brunatnych jest hibernacjaW miesiącach zimowych pozostają w długim letargu, ukrywając się w swoich kryjówkach. Aby poradzić sobie z tym długim okresem hibernacji, niedźwiedzie brunatne muszą przejść przez okres hiperfagii. Oznacza to, że muszą jeść duże ilości wysokokalorycznych pokarmów, aby zwiększyć swoją warstwę tłuszczu, a tym samym mieć wystarczające rezerwy, aby przezwyciężyć hibernację.
Niedźwiedzie brunatne nie zawsze są brązowe
Niedźwiedzie brunatne mają nie tylko brązowy kolor. Niedźwiedzie brunatne mogą być również czerwone, brązowe, kremowe, dwukolorowe lub prawie czarne. Czasami końcówki ich futra zmieniają kolor od reszty.
Kolejną ciekawostką dotyczącą futra niedźwiedzia brunatnego jest jego długość, która zmienia się w zależności od pory roku. Latem sierść niedźwiedzia brunatnego jest krótsza. W zimie futro niektórych niedźwiedzi brunatnych może osiągnąć długość od 10 do 12 centymetrów.
Pod względem wielkości jest bardzo zmienny, w zależności od podgatunku i dostępności pokarmu. Samce są o około 30% większe niż samice. Średniej wielkości niedźwiedź brunatny mierzy od 150 do 250 centymetrów i waży do 300 kilogramów lub więcej.
Siedlisko niedźwiedzia brunatnego
Niedźwiedzie brunatne występują w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Rosji, Chinach, Azji Środkowej, Skandynawii, Rumunii, na Kaukazie i Anatolii. Byli także w całej Europie, Afryce Północnej, Meksyku i Ameryce Północnej.
Niedźwiedzie brunatne zamieszkują wiele różnych ekosystemów. Odnotowano, że żyją na wysokościach od poziomu morza do 5000 metrów. Żyją w lasach i preferują regiony półotwarte, ale żyją także w tundrze, na łąkach i ujściach rzek.
W Europie niedźwiedź brunatny występuje głównie w lasach górskich, na Syberii żyje głównie w lasach, natomiast w Ameryce Północnej preferuje tundrę, alpejskie murawy i tereny przybrzeżne. Głównymi wymaganiami gatunku są obszary o gęstej pokrywie, w których mogą schronić się w ciągu dnia.
Niedźwiedzie brunatne migrują na obszary obfitujące w pożywienie w zależności od pory roku. Z biegiem czasu ich pierwotne środowisko znacznie się zmniejszyło wraz ze wzrostem populacji ludzkich.
Dieta niedźwiedzia brunatnego
Niedźwiedzie są wszystkożerne i naturalnie chcą jeść prawie wszystko. W rzeczywistości, chociaż niedźwiedzie grizzly mają reputację dzikich drapieżników, w rzeczywistości czerpią do 90% kalorii z roślinności. Ich dieta obejmuje trawę, jagody, korzenie, padlinę, mięso, ryby, owady, orzechy, kwiaty, grzyby, mech, a nawet ananasy.
Niedźwiedzie żyjące blisko ludzi mogą wykazywać zainteresowanie zwierzętami domowymi i żywym inwentarzem, a nawet ludzkim jedzeniem. W każdym razie, jesienią niedźwiedzie grizzly zjadają do 40 kilogramów jedzenia dziennie i ważą dwa razy więcej niż gdy wychodzą z nor na wiosnę.
Dorosłe niedźwiedzie brunatne spotykają się z kilkoma drapieżnikami. W zależności od miejsca zamieszkania mogą zostać zaatakowane przez tygrysy lub inne niedźwiedzie. Niedźwiedzie brunatne dominują nad szarymi wilkami, kuguarami, czarnymi niedźwiedziami, a nawet niedźwiedziami polarnymi. Duże zwierzęta roślinożerne rzadko zagrażają niedźwiedziom, ale mogą śmiertelnie zranić jednego w obronie własnej lub w ochronie ich młodych.
Reprodukcja i hodowla
Samice niedźwiedzi osiągają dojrzałość płciową w wieku od czterech do ośmiu lat i łączą się w pary co trzy do czterech lat. Samce zwykle rozpoczynają gody rok wcześniej niż samice, kiedy są wystarczająco duże, aby konkurować z innymi samcami.
Zarówno samce, jak i samice mają wielu partnerów w okresie godowym, który trwa od połowy maja do czerwca. Zapłodnione jajeczka pozostają w macicy samicy przez sześć miesięcy: zagnieżdżają się w jej macicy, gdy jest ona nieaktywna podczas zimy.
Młode rodzą się osiem tygodni po implantacji, podczas gdy samica śpi. Przeciętny miot to od jednego do trzech młodych, chociaż może urodzić się do sześciu młodych. Młode są ssane przez matkę, dopóki wiosną nie opuści swojego legowiska i pozostają z nią przez około dwa i pół roku. Samce nie pomagają w hodowli.
Urodzone młode niedźwiedzie są wrażliwe, ślepe, nagie i ważą tylko od 340 do 680 gramów. Szczenięta szybko rosną, osiągając 25 kilogramów w ciągu sześciu miesięcy i kontynuują ssanie przez 18 do 30 miesięcy, jednocześnie przyjmując inne pokarmy. Młode na ogół pozostają z matką do trzeciego lub czwartego roku życia.
