Odkrycie ryb żywiących się drewnem było ważnym odkryciem naukowym. Chociaż znane były już inne gatunki ryb ksylofagicznych, ich pojawienie się w rzece Santa Ana w peruwiańskiej dżungli amazońskiej umożliwiło dokładniejsze zbadanie tego gatunku.
Rdzenna ludność sektora zawsze znała i cieszyła się korzyściami płynącymi z tej ryby. To jedna z ryb, które mieszkańcy miejscowości spożywają najczęściej. Przygotowują go w zupie lub grillu i zjadają mięso przyczepione do skorupki. Tam nazywają to gigantyczną karachamą, a ten sum może mierzyć do 80 centymetrów długości.
Gatunek, odkryty około dekadę temu, jest częścią rodzaju Panaque. Są tam klasyfikowane prawie wszystkie sumy, które żywią się drewnem. Kształt ich zębów jest owalny, podobny do łyżki i pokryty jest rodzajem bardzo mocnego pancerza, który je chroni.
Czy naprawdę jedzą drewno?
Podobnie jak inne gatunki ryb ksylofagicznych, które zostały już wcześniej odkryte, Sum peruwiański wykorzystuje drewno do pozyskiwania składników odżywczych na energię. W tym celu wykorzystuje cztery szczęki, które po zamknięciu mają zdolność poruszania się w różnych kierunkach. W ten sposób kruszą drewno i wchłaniają jego pokarm.
Gigantyczna cacharama ma unikalny w swoim rodzaju wzór uzębienia, jak donoszą naukowcy zaangażowani w ich badania. Jednak nie zostało jeszcze określone, czy absorbują one tylko składniki odżywcze z rozłożonego drewna obecnego w rzece, czy też je trawią. Pierwsze badania zdają się sugerować, że ta ryba ma w jelitach grupę bakterii odpowiedzialnych za przetwarzanie celulozy drewna.
Trawienie ryb żywiących się drewnem trwa co najmniej cztery godziny, chociaż Nie połyka dużych wiórów, ale małe wióry i niektóre cząstki ze zdegradowanych drzew ze względu na wilgoć, obecne w ich środowisku.
Inne cechy ryb żywiących się drewnem
Bardzo ciekawym i zaskakującym faktem jest to, że te ryby nie mają łusek. Jego ciało jest chronione kirysem lub zbroją złożoną z bardzo twardych płyt, stąd znana jest również pod nazwą suma pancernego.
Jego siedlisko ogranicza się do małych rzek rozmieszczonych w górnej Amazonii. Na razie na wodach peruwiańskich dokonano jedynie obserwacji tego okazu. Mimo to jego obecność w innych wodach Ameryki Łacińskiej nie jest wykluczona.
Naukowcy uważają, że dieta ryb żywiących się drewnem wyewoluowała z rywalizacji o pokarm. Obserwując siedlisko, w którym stwierdzono ten gatunek, można stwierdzić brak substratów i innych składników pokarmowych. Nie ma też skał, na których mogłyby wchłonąć jedzenie, więc pozyskiwanie go z rozkładających się drzew było najlepszą opcją.
Podobnie dowiedziano się, że nie tylko utrzymuje się z spożycia drewna. Ryby żywiące się drewnem żywią się dodatkowo glonami, skorupiakami, resztkami roślin i innymi mikroorganizmami. Pokarmy te uzyskuje się poprzez zeskrobanie powierzchni ich otoczenia.
Niektórzy krewni już odkryli
Władze Parku Narodowego Alto Purús, położonego w peruwiańskiej dżungli i na granicy z Brazylią, zgłosiły obecność co najmniej kilkunastu gatunków podobnych do ryb żywiących się drewnem. Naukowcy z regionu Peru zgłosić istnienie 12 ryb o podobnych cechach. Gatunki te występują w innych basenach hydrograficznych kontynentu południowoamerykańskiego.
Większość z tych gatunków ma charakter endemiczny a grupy są uważane za bardzo małe. Obszar ten jest jednak nadal badany, zwłaszcza gdy kończy się pora deszczowa, a koryto staje się korzystniejsze.
Istnieje również około 700 gatunków tego typu ryb, które żywią się zdrapywaniem materii organicznej z innych rodzajów powierzchni. Ale ryba, która pożera drewno? posiada zdolność kopania szczękami te miejsca, które wcześniej były niedostępne.
Uważa się, że rzędy zębów, zwane odontodami, służą tym zwierzętom jako: pokaz siły w walkach terytorialnych z innymi gatunkami inwazyjnymi. Zaobserwowano rodzaj groźnego tańca, gdy na twojej ziemi pojawiają się inne ryby. Nie ustalono jednak skuteczności tego pokazu siły ani tego, czy wpływa on na inne aspekty.
