Loris powolny jest bardzo mało znanym gatunkiem naczelnych, mimo że jego nielegalny handel znacznie wzrósł w ostatnich latach.. Chcesz poznać jedno z najciekawszych zwierząt na świecie?
Powolny loris: charakterystyka
Loriss powolne, znane również jako lorisy powolne, to naczelne żyjące głównie w Azji Południowo-Wschodniej. Zwierzęta te można spotkać w takich krajach jak Indie, Bangladesz, Filipiny czy na wyspie Jawa.
Istnieje kilka gatunków lorisa, chociaż uważa się, że istnieje osiem różnych gatunków. Są spokrewnieni z innymi znanymi naczelnymi, takimi jak pothos, galagos czy smukłe lorisy, chociaż niewiele wiadomo o ich historii ewolucyjnej. Powolne lorysy można pomylić z innymi ssakami, takimi jak leniwce, ponieważ nie przypominają klasycznych małp: ich zaokrąglona głowa i mały pysk z dużymi oczami sprawiają, że bardziej przypominają małego nocnego niedźwiedzia.
Zwierzęta te mają różne wzory kolorystyczne w zależności od gatunku. Mają długi pień oraz dłonie i stopy, które mogą chwytać przedmioty z naciskiem, pozwalając im trzymać się drzew.
Powolny loris: zachowanie
Co ciekawe, loris powolny ma zdolność, której nie dzieli z innymi ssakami.: lorysy są jedynymi ssakami, które mają trujące gruczoły, szczególnie na ramieniu.
Tak więc, gdy czują się zagrożone, te naczelne liżą gruczoł, co powoduje, że toksyny przedostają się do pyska tego zwierzęcia. Kiedy te toksyny zmieszają się ze śliną, są aktywowane i mogą z nich korzystać zarówno przez gryzienie drapieżników lub ludzi, jak i lizanie młodych, aby je chronić.
Mimo to powolny loris jest dość spokojnym zwierzęciem i atakuje tylko wtedy, gdy czuje się osaczony. Zwykle jego strategią obrony jest pozostawanie nieruchomym w gałęziach, które odwiedza.: żerują na nim tylko węże, orły i, w niektórych przypadkach, orangutany, chociaż cywety mogą na nie polować okazjonalnie.
Niewiele wiadomo o tym nieśmiałym zwierzęciu na temat ich zachowania, a ich specyficzna struktura społeczna jest nieznana, chociaż niewątpliwie są to zwierzęta dość samotne. Powolna komunikacja loris odbywa się poprzez znakowanie węchowe, które oznacza terytorialność samców.
Podobnie jak inne naczelne, młode lorysy są całkowicie zależne od rodziców i łączą się z nimi. Są wszystkożernymi zwierzętami, które jedzą od owoców po gumę, choć potrafią też polować na małe zwierzęta.
Slow Loris: w wielkim zagrożeniu
Prawda jest taka, że zagrożonych jest kilka gatunków powolnych lub leniwych lorisów: z ośmiu określonych gatunków pięć uważa się za wrażliwe lub zagrożone wyginięciem zgodnie z Czerwoną Listą IUCN, a należy pamiętać, że na przykład naczelne w Chinach mogą zniknąć.
Głównym zagrożeniem dla tych zwierząt jest fragmentacja ich siedlisk spowodowana problemami takimi jak olej palmowy, ale są one również jednym ze zwierząt zagrożonych przez medycynę orientalną.Maskotyzm jest też jedną z przyczyn jej zanikania, a jej stosowanie w działalności turystycznej staje się wręcz modne w podobny sposób, jak to się dzieje z maskotyzmem. samojebki z leniwcami.
