Ptak kagou, znany również jako cagou, jest rodzimym ptakiem Nowej Kaledonii. Długonogi i niebieskawo-szary ptak kagou jest jedynym przedstawicielem rodziny Rhynochetidae. Kagou ma około 55 centymetrów długości, ma szarawe upierzenie i jaskrawoczerwone nogi.
Niektóre badania powiązały ptaka kagou z ptakami, takimi jak gołębie pospolite i flamingi. Na pierwszy rzut oka wydają się mieć wspólne cechy. Tekstura i kolor upierzenia są bardzo podobne do gołębi. Z drugiej strony, chociaż jego nogi nie są tak długie jak u flaminga, kagú ma znacznie dłuższe nogi niż gołąb.
Niemniej jednak, Kolejne badania wykazały, że kagou jest ostatnim żyjącym gatunkiem rodziny Rhynochetidae. Inne gatunki z tej rodziny, pochodzące z Nowej Kaledonii, wyginęły po przybyciu ludzi.
Jedną z najciekawszych cech kagú są rogi nosowe, stąd część jego nazwy (rynia). Żaden inny żywy ptak na świecie nie ma tej cechy!
Kagú to ptak żyjący na ziemi. Tak jak ptak kakapo, ptak kagú nie ma możliwości latania więcej niż kilka metrów. Kagú może mieć około 55 centymetrów wysokości, ale są to dość lekkie ptaki; średnia waga kagou wynosi od 700 gramów do 1100 gramów.
Chociaż nie może latać, skrzydła kagou są nadal proporcjonalne do jego ciała. Dla tego gatunku skrzydła są narzędziem, które pozwala im poruszać się w zwinny i szybki sposób przez las.
Siedlisko ptaka kagú
Kagou to endemiczny ptak Nowej Kaledonii, położonej na Oceanie Spokojnym, gdzie zamieszkuje lasy tropikalne. Jednak kagú jest ptakiem, który dość łatwo przystosowuje się do różnych środowisk. Z tego powodu żyje w różnych klimatach wyspy, zarówno w górach wysokich, jak i niskich. Najważniejszym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę w zrozumieniu rozmieszczenia Kagú w Nowej Kaledonii, jest obecność zdobyczy.
Ptaki te są wyłącznie mięsożerne i żywią się szeroką gamą zwierząt bezkręgowych.. Robaki i ślimaki to tylko niektóre z ich ulubionych potraw, a także niektóre małe jaszczurki. Ponadto ptak kagou zjada larwy, pająki, stonogi, koniki polne i wiele innych owadów, które może znaleźć w pobliżu ziemi.
Kagú to ptaki bardzo terytorialne i przez cały rok dbają o to, co uważają za „swoją ziemię”.. Terytorium kagú może wynosić od 10 do 28 hektarów. W okresach bez godów Kagusy są nietowarzyskimi ptakami, które preferują samotność. Zazwyczaj trzyma się je w parach lub grupach trzyosobowych, ale nigdy w większych grupach.
Pieśń kagús to wyjątkowe przeżycie. Zasięg dźwięków, które mogą emitować, jest dość dużyi wykorzystują ich śpiew do wykonywania duetów przez 15 nieprzerwanych minut w godzinach porannych. Każdego ranka mogą zrobić kilka duetów, wszystkie o tej samej długości.
Kojarzenie, pary i konserwacja
Ptaki kagú to ptaki o zwyczajach monogamicznych, które na ogół tworzą więzi afektywne, które mogą trwać do 20 lat. Kagus utrzymuje tylko jedno gniazdo każdego roku. Jeśli jednak jedno gniazdo ulegnie awarii, para kagusów spróbuje mieć drugie gniazdo.
Gniazda Kagusa znajdują się w pobliżu pnia drzewa lub niskiej roślinności i generalnie nie prezentują wiele wcześniejszej konstrukcji. Z tego powodu gniazda kagou rzadko są ukryte. Opieka nad jajkiem jest obowiązkiem obojga rodziców, którzy na zmianę polują i przynoszą jedzenie. Każda zmiana trwa 24 godziny, podczas których wymieniają się obowiązkami.
Obecna populacja kagusa wynosi od 250 do 1000 ptaków, to dość niewiele jak na gatunek wyjątkowy w swojej rodzinie.. Eksperci i badacze przez wiele dziesięcioleci walczyli o ratowanie ptaka kagou i innych endemicznych ptaków Nowej Kaledonii.
Co ciekawe, Nowa Kaledonia była terytorium całkowicie pozbawionym ssaków – z wyjątkiem nietoperzy – przed przybyciem ludzi. Wraz z ludźmi na wyspę wprowadzono różne gatunki ssaków myśliwskich, takich jak psy, koty, świnie i szczury. Tylko szczury są odpowiedzialne za utratę 55% wszystkich gniazd kagusów każdego roku.
Ptak kagou jest symbolem tradycji Nowej Kaledonii i przez cały czas był bardzo ważny dla jego mieszkańców.. Z tego powodu obecnie Kagu - zagrożone wyginięciem - są chronione przez rząd Nowej Kaledonii, a także organizacje międzynarodowe.
