Promienie tworzą dużą liczbę ryb chrzęstnych, które charakteryzują się płaskimi i cienkimi ciałami, z dwiema płetwami piersiowymi i długim ogonem. Pomimo różnic morfologicznych są ściśle spokrewnione z rekinami.
W tym artykule, Udzielamy Państwu informacji o tych mało znanych gatunkach morskich. Oprócz jego cech fizycznych, dokonamy również przeglądu jego siedliska, karmienia i reprodukcji.
Charakterystyka morfologiczna płaszczek
Niektóre z najbardziej widocznych cech tych ryb to ich trójkątne płetwy piersiowe. a jego strefa grzbietowo-brzuszna spłaszczona. Charakteryzują się również całkowicie chrzęstnym szkieletem wewnętrznym i zrośniętymi kręgami przednimi.
Duży rozmiar i falistość płetw są niezbędne do przemieszczenia płaszczki, co pozwala na poruszanie się po wodzie. Z drugiej strony jego płetwa ogonowa może być krótka lub nie istnieje, i nie ma płetwy odbytowej.
Ogon ma budowę biczową: jest długi, ostry i cienki. Zwykle jest pokryty małymi ostrymi kolcami lub kolcami, które mogą zawierać pewne toksyny. Niektóre gatunki mają trujące żądło, które może mierzyć do 30 centymetrów długości.
Inną typową cechą jest cienki, spiczasty pysk, zwykle pokryty pojedynczą płetwą nosową. Ich rogówki są prawie zawsze przytwierdzone do skóry wokół oczu, bez błonki migającej.
Siedlisko płaszczki
Zdecydowana większość płaszczek zamieszkuje słone zbiorniki wodnei rozciągają się na wszystkie oceany naszej planety. Ich zdolności adaptacyjne są niezwykłe, ponieważ mogą żyć zarówno na obszarach przybrzeżnych, na otwartym morzu, jak i na głębokościach do 3000 metrów.
Niemniej jednak, Istnieją również gatunki promieni przystosowane do wód słodkich, które zasiedlają ujścia rzeki lub rzeki. Wśród nich znajdziemy tzw. „Puchatki rzeczne”, pochodzące z Ameryki Południowej, które żyją głównie w dorzeczu Amazonki. Gatunki te są rozpoznawane i obawiają się silnej toksyny w ich piórach.
Większość pasów słonowodnych lub słodkowodnych to bentos:zwykle pozostają w łóżku, w którym mieszkają.Ten nawyk zapewnia ochronę przed potencjalnymi napastnikami.
Machając płetwami, promienie potrafią wstrząsnąć piaskiem i częściowo zakopać swoje ciało, aby zakamuflować się i zmylić drapieżniki. Niektóre gatunki, takie jak słynna manta, są przyzwyczajone do przemierzania oceanów: są to płaszczki pelagiczne.
Metoda i zachowanie pływania
Metoda pływania płaszczki łączy boczne ruchy ogona z falującymi ruchami płetw, aby napędzać ciało w wodzie. Mimo poruszania się bardzo elegancko, płaszczki nie są szczególnie zwinne podczas pływania.
Innym ciekawym i nie tak częstym zwyczajem płaszczek jest wyskakiwanie z wody, co pozostawia na widoku dużą część jego ciała. Szacuje się, że ta praktyka ma na celu pozbycie się pasożytów, które mogą osiąść na skórze.
Jeśli chodzi o zachowania społeczne, możemy zaobserwować różne nawyki w zależności od gatunku linii, które analizujemy. Niektóre paski są bardzo towarzyskie żyją w dużych grupach, które wspólnie polują i chronią wszystkich swoich członków. Ale są też pasy samotnych nawyków, które można znaleźć tylko w okresie rozrodczym.
Karmienie płaszczki
Większość płaszczek utrzymuje dietę ściśle mięsożerną: Żywią się mięczakami, rybami i bezkręgowcami żyjącymi w pobliżu dna morza. Istnieją również gatunki, które spożywają duże ilości planktonu w celu uzupełnienia diety.
Oczy płaszczek znajdują się w górnej części ich obszaru grzbietowo-brzusznego, zwanego również dyskiem. Do polowań płaszczki najczęściej używają systemu czujników które pozwalają im zidentyfikować lokalizację swojej ofiary, co gwarantuje skuteczność ich ataku.
Ataki lub ugryzienia płaszczki
Jak zwykle, Te ciekawskie zwierzęta morskie wykazują zrównoważone zachowanie i są bardzo powściągliwe. Ataki lub użądlenia płaszczki zwykle mają miejsce, gdy czują się zagrożone obecnością obcych na swoim terytorium.
W przypadku ukąszenia płaszczki, a w pobliżu nie ma ośrodka zdrowia, zaleca się wyjęcie zębów pęsetą. Nigdy rękami lub zębami, aby uniknąć kontaktu z jakąkolwiek toksyną.
Po, dotknięty obszar należy zanurzyć w gorącej wodzie na 30 do 60 minut (z należytą ostrożnością, aby się nie poparzyć). Po udzieleniu pierwszej pomocy konieczne będzie zwrócenie się o specjalistyczną pomoc do ośrodków zdrowia lub ratowników.