Zaloty wielobarwnej papugi nie są prostym procesem. To rytuał, w którym samiec nadaje ton i wykonuje serię ruchów wokół samicy, choć w końcu wszystko się dzieje, bo to ona daje zielone światło prokreacji.
Kiedy te ptaki są hodowane w niewoli, pomyślne rozmnażanie się pary zależy w dużej mierze od pracy, jaką wykonują ich właściciele. Pod uwagę brane są różne czynniki, począwszy od dostępnej dla nich przestrzeni, aż do dobrego odżywienia.
pochodzenie
Wielobarwna papuga to podgatunek papug górskich, urodzonych w Australii. Dziś można ich spotkać na wolności w niektórych regionach Kolumbii i Wenezueli, na północ od Ameryki Południowej.
Jego charakterystyczna cecha: ich ciała pokryte są piórami w różnych kolorach. Większość okazów ma czerwoną głowę, podczas gdy reszta ich anatomii jest „pomalowana” na zielono, żółto, czarno i niebiesko. Kombinacje mogą się różnić w zależności od obszaru, w którym żyje zwierzę.
Aby odróżnić samce od samic, zwróć uwagę na upierzenie wokół oczu. Te pierwsze zachowują tę samą tonację w pozostałej części głowy. Zamiast tego samice mają szarawe lub zielone pióra.
Trudne do nauki
Wielobarwna papuga to ptak, którego nauka na wolności nie była do końca łatwa. Jeśli chodzi o ich zachowania reprodukcyjne, w rezerwacie ptaków Colibrí del Sol w Kolumbii dokładnie zaobserwowano tylko jedną grupę.
Proces zaczyna się od unoszenia się przez samca wokół samicy. Jeśli samica jest zainteresowana, spróbuje wskoczyć na gałęzie, które minął jej partner, a ten zacznie lecieć w jej kierunku, aby jej obecność była znacznie bardziej zauważalna; dopóki nie pozwoli się całkowicie zbliżyć.
Kiedy bliskość jest całkowita, zaczyna się kopulacja. Samiec będzie pieścił samicę jedną z nóg na zadzie, jednocześnie zbliżając swoją kloaka do jej. Może to potrwać około dwóch minut, ponieważ wciąż może być próba przecieku. Ale w końcu akt zostanie spełniony.
Wielobarwna papuga jako ptak domowy
To bardzo zabawny ptak. Jego zachowanie jest w większości pogodne i czułe. Wymagają mniej uwagi i opieki w porównaniu z najpopularniejszymi zwierzętami towarzyszącymi: psami i kotami.
Z dużą cierpliwością właścicieli te papugi potrafią poprzez powtarzanie nauczyć się śpiewać, powtarzać frazy i naśladować niektóre dźwięki. Wydaje się, że czerpią szczególną przyjemność z naśladowania gwizdków i gwizdków.
Aby byli szczęśliwi
Jednym z pierwszych aspektów, które należy wziąć pod uwagę w przypadku tego egzotycznego ptaka, jest to, że jego pochodzenie znajduje się w ciepłych krajach, gdzie niskie temperatury zimowe w Hiszpanii i Europie są rzadkością. Ponadto, to gatunek, który lubi latać.
Te dwa czynniki należy wziąć pod uwagę podejmując decyzję o adopcji wielobarwnej papugi. Wymaga szerokiej klatki, w której jej ruchy nie są zbyt ograniczone. Podobnie powinny być umieszczone w miejscach z dala od przeciągów i tam, gdzie są chronione przed niskimi temperaturami.
Ale żeby był szczęśliwym zwierzakiem, musi mieć okazję cieszyć się chwilami wolności: gdzie możesz latać w domu i, jeśli to możliwe, również na otwartej przestrzeni.
Ptak „jednej miłości”
Ponad 90% okazów tego gatunku spędza całe życie z tylko jednym partnerem. Dla tego gatunku monogamia jest czymś absolutnie naturalnym. Gdy samica wybierze mężczyznę, stworzą trwałą więź.
Rozmnażanie w niewoli
Podczas rytuału godowego zachowanie mężczyzny może wydawać się gwałtowne, poza tym, że jest bardzo ostry. Właściciele nie powinni w żadnym momencie interweniować. W przeciwnym razie proces zostanie przerwany.
W warunkach wolności wielobarwna papuga zwykle buduje swoje schronienia w pniach drzew. Stąd ideałem jest zapewnienie im miejsca do gniazdowania o długości co najmniej 40 centymetrów i szerokości 20 centymetrów.
Gdy pisklęta wyklują się z jaj, muszą pozostawać pod opieką rodziców przez okres 45 dni. Po tym czasie muszą zostać przeniesione do innej klatki, aby ich cykl reprodukcyjny został wznowiony.
