Aby się bronić lub podczas zabawy, koty „wystają” swoje chowane pazury i mogą nas zranić. Niektórzy ludzie mogą nawet cierpieć na tak zwaną chorobę kociego pazura. Dowiedz się więcej o niej w tym artykule.
Co to jest choroba kociego pazura?
Jej naukowa nazwa to bartonelloza i jest to dość rzadka choroba zakaźna wywoływana przez bakterię należącą do rodzaju Bartonella (ponad wszystko Bartonella Henselae). Należy pamiętać, że jeśli kot zostanie zarażony tym mikroorganizmem, nie będzie on wykazywał żadnych objawów i mogą wystąpić infekcje między kotami, które mieszkają nawet w tym samym domu.
Choroba kociego pazura występuje częściej jesienią i zimą, jest uznawana za łagodną i ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni (zwykle nie wymaga specjalnego leczenia).
Ten problem występuje częściej u dzieci, ponieważ podczas zabawy ze swoimi pupilami są one nieco „szorstkie”. a także dlatego, że jego skóra jest cieńsza, a jego układ odpornościowy wciąż się rozwija.
Tak zwaną chorobę kociego pazura odkryto w 1889 r., ale dogłębnie zbadano ją w latach 50. Według badań, małe koty przenoszą czynnik zakaźny we krwi po ugryzieniu przez pchły lub w kontakcie z kałem zarażonego kota.
Najbardziej prawdopodobny sposób przenoszenia bakterii Bartonella henselae od kotów do ludzi jest poprzez wytwarzanie rany z powodu zadrapania. Możesz również rozprowadzić go przez ugryzienie. Dlatego mikroorganizm może być obecny zarówno w pazurach, jak i w pysku zwierzęcia.
Innym powodem infekcji jest kontakt z pchłami, które koci żywił, zwłaszcza jeśli nas gryzą. Zdarzają się również przypadki osób, które zostały zakażone przez lizanie ran, skaleczeń lub błon śluzowych, takich jak nos i oczy.
Jakie są objawy choroby kociego pazura
Główne objawy tej infekcji występują lokalnie, w miejscu zadrapania. W miejscu urazu pojawia się guz lub pęcherz. Ból i obrzęk węzłów chłonnych, któremu towarzyszy obrzęk (limfadenopatia regionalna), są objawami wtórnymi do rozważenia. W niektórych przypadkach osoba może mieć gorączkę, ból brzucha, dreszcze, ból głowy lub pleców.
U większości osób zarażonych tą chorobą ustępuje w ciągu kilku dni. Należy jednak wziąć pod uwagę, że powiększenie węzłów chłonnych może utrzymywać się dłużej niż miesiąc. U pacjentów z problemami immunologicznymi może prowadzić do poważnych powikłań.
Istnieją pewne testy, które mogą nam pomóc w wykryciu choroby kociego pazura, takie jak badanie fizykalne w celu wykrycia powiększonej śledziony lub biopsja węzłów chłonnych.
Po zdiagnozowaniu choroby kociego pazura leczenie nie zawsze jest przepisywane., ponieważ nie ma jeszcze konkretnego, a ponadto, ponieważ przeciwciała ludzkiego organizmu mogą sobie z tym poradzić samodzielnie.
Ale jeśli dziecko przyjdzie do gabinetu z bardzo opuchniętym lub zainfekowanym obszarem, prawdopodobnie zostanie mu przepisana azytromycyna lub doksycyklina.
Oczywiście bardzo ważna jest profilaktyka, aby nie zarazić się jakąkolwiek chorobą, którą mogą przenosić nasze zwierzęta lub bezdomne zwierzęta. Trochę Wskazówki, jak zminimalizować możliwość cierpienia z powodu tej patologii kociego drapania to:
- Po zabawie ze zwierzęciem umyj ręce mydłem i ciepłą wodą.
- Zdezynfekuj obszar mydłem lub konkretnym produktem, jeśli kot nas ugryzł lub podrapał.
- Graj delikatnie, aby uniknąć ugryzień lub zadrapań.
- Nie pozwól zwierzęciu lizać otwartych ran, blizn, ust, oczu lub nosa.
- Użyj środka przeciw pchłom – może to być pigułka, pipeta lub naszyjnik – aby ograniczyć rozprzestrzenianie się tych pasożytów przenoszących choroby.
- Nie dotykaj bezpańskich kotów, aby uniknąć zadrapań, ugryzień lub zadrapań.
- Dobrze wyczyść rzeczy osobiste naszego pupila (zabawki, kuwetę, materac lub karmnik).
Chociaż choroba kociego pazura nie jest poważna, musimy uważać, aby nie zostać zraniony przez nasze zwierzęta i tym samym uniknąć niepożądanych konsekwencji.
