Aposematyzm jest zwykle przedstawiany wizualnie przez jasne ubarwienie zwierząt. Zwykle najjaśniejsze zwierzęta to te, które mają najbardziej śmiercionośne gruczoły jadowe. Inną formą aposematyzmu jest emisja dźwięków, takich jak słyszalne ostrzeżenie grzechotników.
Słowo aposematyzm składa się z dwóch greckich rdzeni: „apo”, co oznacza daleko lub daleko, oraz „sema”, co oznacza znak. Dlatego aposematyzm jest całkowitym przeciwieństwem technik kamuflażu i przyciągania niektórych gatunków.
Jak aposematyzm działa u zwierząt
Aposematyzm u zwierząt jest prawie zawsze obronny: ostrzega drapieżniki, że zmierzą się z niebezpiecznym zwierzęciem. Aby te sygnały ostrzegawcze były skuteczne, napastnik musi mieć wcześniejszą wiedzę o tym, co oznacza sygnał wizualny lub dźwiękowy emitowany przez ewentualną trującą ofiarę. Ta wiedza może być instynktowna. Oznacza to reakcję odziedziczoną lub unikową wyuczoną z poprzedniego złego doświadczenia.
Aposematyzm jest wysoce skutecznym mechanizmem obronnym, ponieważ zwierzę, które ma te cechy, nie musi wypracowywać innego rodzaju działania lub strategii. Po prostu pokaż znaki ostrzegawcze, nie zużywając energii. Z tego powodu, zwierzęta z aposematyzmem są wolne od drapieżników, chociaż istnieją wyjątki, takie jak przystosowane gatunki, które są dotknięte niektórymi rodzajami trucizn.
Niektóre nietrujące zwierzęta przybierają wygląd zwierząt z aposematyzmem. Jest to znane jako mimikra i jest to inny rodzaj mechanizmu obronnego.
W ten sposób sprawiają, że drapieżniki sądzą, że są niebezpiecznymi zwierzętami ze względu na swój jasny kolor, ale w rzeczywistości są nieszkodliwe. Dobrym tego przykładem są fałszywe węże koralowe., które mają te same kolory co rzeczywiste, ale w innej kolejności.
Aposematyzm jest również obecny w niektórych roślinach, chociaż jest to rzadkie zjawisko. Niektóre rośliny, które są stosunkowo toksyczne, źle smakują lub mają kolce, zwracają uwagę konsumentów, że nie są jadalne.
Niektóre zwierzęta z aposematyzmem
Najczęstszymi i najbardziej znanymi gatunkami z aposematyzmem są osy i pszczoły. Charakteryzują się wyraźnie widocznym żółto-czarnym wzorem pierścieni. Ogłaszają wszystkim zwierzętom, że mają trujące żądło, którego nie wahają się użyć, gdy poczują się zagrożone lub ich grzebień zostanie zaatakowany.
Gąsienice również wykorzystują swoje ubarwienie, aby nie zostać zjedzonym przez ich naturalnych drapieżników.. Z tego powodu we wszystkich odmianach gąsienic występuje ogromna różnorodność kolorów i kształtów. Robią to, aby ostrzec przed obecnością toksyn, które gromadzą się w twoim ciele podczas spożywania niektórych roślin z toksycznymi lub niesmacznymi substancjami.
Żaby żylne lub żaby strzałkowe (Dendrobatidae) to inne przykłady zwierząt z aposematyzmem. Ostrzegają one, że są trujące ze względu na ich uderzające i jasne ubarwienie. Na całej skórze gromadzą się niezwykle trujące substancje. Jego siedlisko rozciąga się na całą Amerykę Środkową i Południową.
Węże koralowe to kolejny przykład zwierząt z aposematyzmem. Jest to grupa węży z efektownymi kolorowymi pierścieniami i są niezwykle jadowite. Najbardziej znane są te, które mają następującą kolejność pierścieni: czerwony, czarny i biały. Zamieszkują regiony tropikalne, zarówno w Nowym Świecie z 73 gatunkami, jak iw Starym Świecie z 16 gatunkami.
SkrzydlicaAntena Pterois) zamieszkujące Ocean Indyjski i Pacyfik to zwierzę z aposematyzmem, ponieważ wyróżniają się efektownymi czerwono-białymi paskami oraz ciekawym i groźnym wyglądem.
Kolce wystające z płetw grzbietowych mają trujące gruczoły Zawierają potężną truciznę, która może poważnie zaatakować duże ssaki.