Wraz z nadejściem wiosny i wzrostem temperatury zaczynają pojawiać się wszelkiego rodzaju robaki i owady, w tym klasyczna gąsienica sosnowa. To dziwne zwierzę zaczyna być widziane na wsi, ale także w parkach i ogrodach na obszarach miejskich.
Poznamy ten gatunek robaka, ponieważ tworzy dziwne rzędy, które mogą być bardzo ciekawe. Niemniej jednak, gąsienica procesyjna, oprócz wywierania dużego wpływu na środowisko, stanowi poważne zagrożenie dla zwierząt domowych.
Następnie zobaczymy elementy, które pozwolą lepiej zrozumieć to wyjątkowe zwierzę i związane z nim zagrożenia.
Kilka faktów na temat gąsienicy procesyjnej
Procesjonarz sosnowy (Taumetopoea pitycampa) to gatunek motyli, który co roku najeżdża niektóre obszary Półwyspu Iberyjskiego. Występuje w lasach środkowej i południowej Europy i jest uważany za szkodnika.
Gąsienice tego zwierzęcia mają czarną głowę i skórę oraz szary odcień po bokach. Pokryte są czerwonawymi włoskami zwanymi włoskami, które są bardzo drażniące. Dlatego są niebezpieczne dla ludzi, ale przede wszystkim dla zwierząt domowych, zwłaszcza psów.
Gąsienica procesyjna ma zachowanie społeczne, które powoduje, że ustawia się jedna po drugiej. Schodzą na ziemię gęsiego z gniazda, które zbudowali na drzewach, jakby to była procesja. Stąd jego nazwa.
Te gąsienice zawsze poruszają się razem, tworząc rzędy; gdy nadejdzie czas, zakopują się w ziemi, aby tam zakończyć swój rozwój. Kilka miesięcy później zamieniają się w motyle. Występują głównie w sosnach śródziemnomorskich, ale występują również w jodłach i cedrach.
Dlaczego gąsienica procesyjna jest niebezpieczna?
Gąsienice procesyjne są niebezpieczne głównie dla zwierząt domowych, ponieważ mogą powodować alergie i pokrzywkę. Gdy są zagrożone, uwalniają piekące i zatrute włosy; psy są głównymi ofiarami.
Każda gąsienica ma około 500 000 włosów wypełnionych toksyną o nazwie taumatopina. Te włosy działają jak prawdziwe igły zdolne do wstrzykiwania tej toksyny w skórę lub błonę śluzową naszych przyjaciół.
Po prostu dotknij ich lub zbliż się do tych gąsienic i powąchaj, aby zostać dotkniętym. Może powodować podrażnienie oczu, nosa, gardła lub ciężką reakcję alergiczną, która może stać się poważna.
Do zwalczania tego szkodnika stosuje się metody fizyczne, chemiczne i biologiczne. Jednym z najczęstszych jest palenie gniazd w miesiącach od września do listopada. Jednak pułapki feromonowe są dziś szeroko stosowane u mężczyzn. Zapobiega to rozmnażaniu i okazuje się bardzo skuteczną metodą.
Jak sprawdzić, czy pies był nietrzeźwy?
Pies bardzo łatwo natknął się na jedną z tych gąsienic podczas swoich spacerów. I najprawdopodobniej podejdzie do nich, zwłaszcza jeśli jest to pies młody, bardziej niespokojny i ciekawski. Możesz je powąchać lub polizać, zjeść lub po prostu dotknąć nosem. To wystarczy, aby wywołać reakcję.
Ślady kontaktu psa z procesyjną gąsienicą i odurzenia są różne. Najczęstsze to silne swędzenie lub pokrzywka, obrzęk warg, obrzęk języka i nadmierne ślinienie.. Pies jest zwykle zdenerwowany i wzburzony i będzie próbował podrapać pysk przednimi łapami.
Zwierzę może również mieć gorączkę, wymioty lub biegunkę w przypadku połknięcia gąsienicy. Najważniejszą rzeczą jest zwracanie uwagi na stan języka. Jest to zwykle spuchnięte i fioletowe. Jeśli leczenie nie zostanie zastosowane natychmiast, mogą powstać obszary z martwicą i utratą tkanki.
Uszkodzenie języka może oznaczać, że pies przestanie jeść, ze wszystkimi problemami, jakie to przyniesie. W cięższych przypadkach może wystąpić obrzęk twarzy lub gardła, który powoduje trudności w oddychaniu.. Może również pojawić się reakcja anafilaktyczna, która może zakończyć się zgonem.
W przypadku podejrzenia, że pies został odurzony przez procesyjną gąsienicę, należy pilnie skonsultować się ze specjalistą. I jak zawsze najlepszą postawą jest zapobieganie. Lepiej unikać spacerów z psami w miejscach, gdzie rosną sosny w miesiącach luty, marzec i kwiecień, aby zminimalizować ryzyko ekspozycji.