Pod koniec 2022-2023 roku dowiedzieliśmy się, że gatunek niebieskiej ary znany z roli w filmie animowanym rzeka został uznany za wymarły na wolności. Są jeszcze trzy inne gatunki tej rodziny, które żyją na wolności i mamy nadzieję, że nie spotka ich ten sam los. Informujemy o nich w tym artykule.
Niebieska lub Hiacyntowa Ara
Jego naukowa nazwa to Anodorhynchus hyacinthinus -zdjęcie otwierające ten artykuł- i jest to gatunek ptaka z rodziny papug, który zamieszkuje dżungle Boliwii, Brazylii i Paragwaju. Znajduje się na liście zagrożonej wyginięciem z powodu nielegalnego handlu.
Nazywana również „arara azul”, hiacyntowa ara Jest to największy gatunek z rodziny, ponieważ może osiągnąć 100 centymetrów wysokości i rozpiętość skrzydeł 140 centymetrów. Waży około dwóch kilogramów.
Innym rekordem tej niebieskiej ary jest to, że jego czarny dziób jest najsilniejszy ze wszystkich ptaków. Używa go do karmienia nasion i orzechów oraz do łamania drewna, kłód i orzechów kokosowych.
Żywi się również dojrzałymi owocami, takimi jak jagody i mango, kwiatami, pąkami i liśćmi. Spożywaj glinkę bogatą w minerały, aby zneutralizować toksyny w niedojrzałych owocach które składają się na twoją dietę.
Jego ciemnoniebieskie pióra naprawdę przyciągają wzrok i zakrywają całe ciało. Nogi są szarawe z żółtym paskiem pod dziobem i wokół ciemnych oczu. W przeciwieństwie do innych ar, Jacinto nie ma „maski” bez piór na pysku.
W tej niebieskiej ara nie ma dymorfizmu płciowego, chociaż samice są na ogół nieco szczuplejsze niż samce. To jedyna różnica w parach.
Ptaki te gnieżdżą się w dziuplach drzew i składają od jednego do dwóch jaj, ale zwykle przeżywa tylko jedno. Pisklę pozostaje z rodzicami przez trzy miesiące i będzie mogło się rozmnażać od siódmego roku życia.
Ara Leara lub indygo
Kolejny gatunek niebieskiej ary, który możemy znaleźć w Brazylii i który również jest zagrożony wyginięciem. Odkryto, że w 1856 roku minęło ponad sto lat, zanim uznano go za inny gatunek ary hiacyntowej.
Woli zamieszkiwać dżungle i gaje palmowe, których owoce w dużej mierze stanowią jego dietę. Gniazduje u podnóża piaskowca, kopiąc dziobem doły i odkurzając nogami.
W każdym lęgu - między grudniem a majem - ta niebieska ara składa jedno lub dwa jajka. Jednak niektóre pary nie łączą się co roku. ten Anodorhynchus learis -Nazwa naukowa- osiąga dojrzałość płciową w wieku dwóch lat i może żyć do 50 lat.
Jednym z najbardziej uderzających aspektów tego ptaka jest to, że potrafi przystosować się do wiatrów i obszarów, które „kolonizuje”. Kiedy są w stadzie, grupa samców wyprzedza resztę, aby zbadać okolicę i sprawdzić, czy nie ma niebezpieczeństw (inaczej krzyczą bardzo głośno).
Niebiesko-żółta ara
Ostatni z rodzajów niebieskich ara w tym artykule w rzeczywistości ma żółty jako kolor dominujący i turkusowy jako kolor drugorzędny, ale możemy go włączyć do rodziny. Jego naukowa nazwa to Ara ararauna i mieszka w Ameryce Południowej, od Panamy na północ od Paragwaju, a konkretnie w Amazonii.
Mierzą około 80 centymetrów i ważą 1,5 kg, a między płciami nie ma dużej różnicy. U dołu są żółte, u góry turkusowe. Dziób jest czarny, nogi ciemnoszare, a twarz biała z czarnymi liniami.
Na wolności tworzy grupy liczące do 30 osobników. Kiedy już tworzą parę, nie rozdzielają się już - są monogamiczne- A jeśli brakuje miejsc lęgowych w obszarze gniazdowania, para może eksmitować tych, którzy próbują korzystać ze swoich starych domów.
Samica składa od dwóch do trzech jaj i wysiaduje je przez cztery tygodnie. Po wykluciu pisklęta spędzają 90 dni pod opieką rodziców. Samiec odpowiada za karmienie samicy i ochronę gniazda. Dojrzałość płciową osiągają w wieku trzech lat.
Te trzy rodzaje niebieskich ara to te, które nadal żyją na wolności. Módlmy się, aby tak pozostało w przyszłości.
