Wyspy są rodzajem ekosystemu, w którym fauna jest najbardziej podatna na wpływ. przez czynniki klimatyczne i ludzkie. Efekty te są w większości negatywne i mogą nawet zgasić niektóre zamieszkujące je gatunki.
Przez wyginięcie mamy na myśli zniknięcie wszystkich członków gatunku. Gatunek uważa się za wymarły od chwili śmierci ostatniego osobnika.
W ciągu długiej historii planety doszło do wielu wyginięć spowodowanych zmianami klimatycznymi, wulkanizmami, powodziami, suszami i innymi zjawiskami naturalnymi. Jednak w ostatnich latach zdecydowana większość wymierań fauny jest spowodowana bezpośrednim wpływem działalności człowieka.
Czym jest wyspa?
Wyspa to masy lądowe o zmiennym rozciągłości, całkowicie otoczone wodą morską. Jego powierzchnia ma w większości przypadków tę samą wysokość nad poziomem morza.
Wielkość wysp jest zmienna i może mieć powierzchnię do ponad dwóch milionów kilometrów kwadratowych, tak jak w przypadku Grenlandii. Na świecie jest 465 000 wysp, co stanowi zaledwie 5,3% masy kontynentalnej.
W zależności od pochodzenia istnieją wyspy różnego rodzaju. Mogą to być wulkaniczne, koralowe, przedłużenia kontynentu lub szczyty gór podwodnych, osadowych lub rzecznych. Wyspy są czasami zgrupowane razem, tworząc jednostkę geograficzną zwaną „archipelagiem”.
Główną cechą wysp jest sprzyjający klimat, stabilny i ze względną izolacją. Są siedliskiem tysięcy gatunków morskich i lądowych, niektóre z nich są wyjątkowe.
Dlaczego wymiera fauna na wyspach?
Wyginięcie fauny na wyspach jest bardziej prawdopodobne, ponieważ jest ona bardziej podatna na zmiany w swoim ekosystemie, czy to spowodowane czynnikami klimatycznymi, czy ludzkimi. To dlatego, że rodzime zwierzęta są ogólnie dotknięte obecnością gatunków inwazyjnych -gryzonie, koty, kozy i inne - w większości wprowadzone przez człowieka. Te inwazyjne gatunki destabilizują kruchą równowagę ekosystemu, którą zazwyczaj przedstawia wyspa.
Około połowa zagrożonych kręgowców na świecie żyje na wyspach. Wyspy świata były domem dla 61% wszystkich wymarłych gatunków znanych od XVI wieku, dane, które pokazują, jak wrażliwe są te izolowane terytoria. Wymieranie fauny na wyspach zagraża głównie gadom, ptakom, ssakom i płazom.
Przykład 1: dzikie koty w Australii
Dzikie koty, potomkowie kotów domowych, rozprzestrzeniły się na prawie 99,8% terytorium Australii. Szacuje się, że w Australii może być do 6,3 miliona zdziczałych kotów. Oni zabijać około miliona zwierząt każdej nocy w Australii, i spowodowały wyginięcie 20 rodzimych gatunków.
Przykład 2: Króliki iberyjskie w Australii
W połowie XIX wieku właściciel ziemski Thomas Austin zlecił sprowadzenie do Australii z Europy dwóch tuzinów królików. Wprowadzenie tych królików było przeznaczone do polowania sportowego, wielkiego hobby Austina.
Króliki wypuszczone przez Austina nie miały naturalnych drapieżników i posiadały ogromną zdolność rozrodczą.. Zwykle mają rui co 3 tygodnie, a ciąża trwa jeden miesiąc z miotami do 14 młodych. Dlatego rozmnażały się bardzo szybko na całej wyspie.
Po kilku latach, króliki zaczęły pustoszyć łąki i tereny rolnicze, powodując wyparcie wielu gatunków, a nawet wyginięcie innych.
Od czasu europejskiej kolonizacji, która rozpoczęła się wraz z wprowadzeniem gatunków inwazyjnych, takich jak kot domowy, królik europejski, bawół wodny i ropucha trzcinowata, kraj stracił około 30 gatunków. Z tego powodu Australia jest doskonałym przykładem pokazującym procesy wymierania fauny na wyspach.
