Coton de Tulear to rasa psa pochodzącego z Afryki które można łatwo pomylić z innymi psami z rodziny bichonów. W rzeczywistości jest bardzo prawdopodobne, że pochodzi od nich, jeśli weźmiemy pod uwagę ich cechy morfologiczne i behawioralne.
Następnie, Zapraszamy do bliższego poznania tego pięknego psa „bawełnianego futerka”. Pokrótce porozmawiamy o jego pochodzeniu, cechach fizycznych, osobowości i zdrowiu.
Cechy fizyczne Cotón de Tulear
Coton de Tulear to mały pies o ciele dłuższym niż wysoki.. Brzuch lekko podwinięty, niezbyt cienki, klatka piersiowa dobrze rozwinięta i długa. Wyróżnia się również lekko zaakcentowany kłąb, krótki i skośny zad oraz lekko wypukła górna linia.
Jego głowa, widziana z góry, ma kształt trójkąta i jest krótka. Już w przednim kącie wydaje się szeroka i lekko wypukła, z zatrzymać niezbyt zaakcentowany.
Oczy Coton de Tulear są zaokrąglone i ciemne, a ich wyrazy są żywe. Jego nos jest czarny, a uszy trójkątne, wysoko osadzone i zwisające.
Sierść jest najbardziej charakterystyczną cechą rasy, stąd jej nazwa. Ze względu na luźne, białe i miękkie włosy, które jednocześnie tworzą gęstą sierść, ich futro ma bawełniany wygląd. Termin bawełna W języku francuskim oznacza „bawełnę” i jest to wyraźne nawiązanie do typu szaty Coton de Tulear.
Osobowość i zachowanie Coton de Tulear
Coton de Tulear charakteryzuje się pogodnym, słodkim i przyjaznym temperamentem, i jest bardzo oczytany i czuły w stosunku do członków swojej rodziny. Jest wszechstronnym i żywym psem, który łatwo dostosowuje się do różnych typów ludzi i środowisk.
Przy odpowiedniej socjalizacji, Coton de Tulear nie powinien wykazywać problemów w życiu z innymi psami i zwierzętami. Jego relacje z ludźmi są zwykle bardzo płynne, ponieważ jest bardzo towarzyskim psem. Może być również doskonałym towarzyszem dla dzieci.
Będąc psem inteligentnym, predysponowanym i zrównoważonym, kształcenie Coton de Tulear nie wiąże się z dużymi trudnościami. Może być nawet zalecaną rasą dla niedoświadczonych opiekunów, ponieważ są łatwe w szkoleniu i nie wymagają bardzo szczególnej opieki.
Jest wysoce zalecane Użyj pozytywnego wzmocnienia w edukacji swojego najlepszego przyjaciela, aby stymulować jego inteligencję i towarzyskość. Codzienna aktywność fizyczna i stymulacja umysłowa będą również niezbędne do utrzymania dobrego zdrowia i stabilnego temperamentu.
Zdrowie skóry Tulear
Mimo niewielkich rozmiarów Coton de Tulear jest psem silnym i odpornym. Kiedy otrzymuje odpowiednią profilaktykę i niezbędną opiekę, nie ma skłonności do łatwego zachorowania i na co dzień wykazuje doskonały temperament.
W praktyce u tych małych zwierzątnie ma chorób zwyrodnieniowych ani dziedzicznych o wysokiej zachorowalności w tej rasie.
Niezbędna pielęgnacja Coton de Tulear
Jak wspomnieliśmy, bawełna Tulear nie wymaga trudnej i bardzo szczegółowej pielęgnacji. Niemniej jednak, jego obfita powłoka wymaga codziennego szczotkowania w celu usunięcia brudu i uniknięcia tworzenia sęków.
Toalety należy oferować tylko wtedy, gdy pies jest naprawdę brudny; Zbyt dużo kąpieli może zaszkodzić zdrowiu Twojego zwierzaka. Nie trzeba też zabierać ich bardzo często do psiego salonu, ponieważ ich włosy mają zwykle dość zrównoważoną długość.
Po drugie, Coton de Tulear musi codziennie wykonywać ćwiczenia fizyczne, aby utrzymać stabilne zachowanie. Zwierzęta te są bardziej aktywne i wymagają większej aktywności niż większość małych psów. Wskazane jest, aby wybrać się na co najmniej dwa spacery dziennie trwające od 30 do 40 minut z najlepszym przyjacielem.
Również Niezbędne będzie granie w gry wywiadowcze i wzbogacenie otoczenia psa, aby utrzymać jego umysł w dobrej stymulacji. I pamiętaj, że trening jest najlepszym ćwiczeniem dla twojego ciała, zmysłów i umysłu.
Kilka faktów o historii Cotón de Tulear
Coton de Tulear to rasa psów afrykańskich i pochodzi z wyspy Madagaskar; jej nazwa nawiązuje do portowego miasta Tulear, które dziś jest lepiej znane jako Toliara.
Niewiele wiadomo dokładnie o jego narodzinach i rasach, które wpłynęły na wygląd i temperament tego psa. Szacuje się, że ich przodkami były psy typu bichon, przywiezione na wyspę przez nawigatorów portugalskich i hiszpańskich lub przez wojska francuskie.
Uznanie przez Federación Cinológica Internaciona (FCI) zostało przyznane w latach 70-tych. Dopiero od tego momentu rasa zaczyna być eksportowana na inne kontynenty. Ale do dziś nie jest zbyt popularny, choć ma wiele atrybutów, by być doskonałym towarzyszem rodziny.