ten Gladius Xiphias, powszechnie znany jako miecznik, gladiator, cesarz, miecznik lub wielki miecz, jest jedną z największych ryb, jakie istnieją. Miecznik pMoże mierzyć od trzech do pięciu metrów długości i ważyć od 300 do 635 kilogramów.
Charakterystyka miecznika
U tego gatunku występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Miecznik to jeden z nielicznych przypadków, w których samice są znacznie większe od samców. Te ostatnie rzadko przekraczają 135 kilogramów. Z drugiej strony samice osiągają dojrzałość w wieku czterech lub pięciu lat, podczas gdy mężczyźni osiągają dojrzałość w wieku trzech lub czterech lat.
Miecznik to jedna z niewielu ryb, które po osiągnięciu dojrzałości tracą łuski i zęby. Kształt jego ciała jest cylindryczny, stylizowany i węższy ku czubkowi. Ma ciemne kolory w górnej części i jasnobrązowy lub szary w części brzusznej. Mają bardzo charakterystyczne usta, długie i spiczaste: kształt ich ust nadaje im nazwę, ponieważ są bardzo podobne do miecza.
To zwierzę jest ektotermiczne, co oznacza, że w celu uzyskania ciepła jego ciała zależy od temperatury otoczenia. Jest jednak również homeotermiczny, co oznacza, że może regulować własną temperaturę.
Miecznika można trzymać około 10-15 stopni Celsjusza powyżej temperatury wody, w której się porusza. Podobnie ma gruczoły obok oczu, których używa do ich ogrzewania. Gruczoły te rozgrzewają również mózg i umożliwiają doskonałe widzenie w lodowatych wodach.
Żywność i siedlisko
Ze względu na kształt dzioba, posiada zdolność niezwykle szybkiego pływania, co w połączeniu ze sporymi rozmiarami czyni go bardzo skutecznym drapieżnikiem. Jest to jedna z najbardziej znanych ryb, które istnieją ze względu na niesamowitą prędkość.
Mieczniki to mięsożerne zwierzęta, które zwykle wynurzają się na powierzchnię, aby pożywić się w nocy.. Goni swoją zdobycz i używa dzioba do odwracania jej uwagi, ogłuszania i chwytania. Ponieważ nie ma zębów, może pociąć zdobycz na kawałki lub połknąć ją w całości. Jego ulubione potrawy to kalmary, skorupiaki, śledź i morszczuk.
Jest to w większości samotna ryba, która nie grupuje się w ławicach i zwykle znajduje się około 10 metrów od innych mieczników. Lubi wynurzać się, pokazując płetwę grzbietową, aby „opalać się”, a także robić imponujące skoki z powierzchni morza.
Włócznika można znaleźć praktycznie we wszystkich oceanach świata, ale wolą te, które są tropikalne lub subtropikalne. Można je jednak znaleźć w zimnych wodach, o ile temperatura wody nie przekracza 22 stopni Celsjusza.
Generalnie poruszają się na głębokość 800 metrów od powierzchni, bo tam temperatura oscyluje w okolicach 15 stopni Celsjusza. Mają tendencję do koncentrowania się tam, gdzie spotykają się ważne prądy oceaniczne, a ich migracje są pionowe; podąża za ruchami krewetek, kałamarnic i innych ryb, a latem podróżuje do chłodniejszych regionów, aby żerować.
Reprodukcja miecznika
Samce miecznika osiągają dojrzałość płciową, gdy mają 100 centymetrów wzrostu. Z drugiej strony samice docierają do niego, gdy osiągną 150 centymetrów. Pomimo ich samotnych nawyków, samce i samice tworzą parę podczas okresu godowego; Może to mieć miejsce przez cały rok w ciepłych miejscach równikowych lub wiosną lub latem w chłodniejszych obszarach.
Sposób zapłodnienia jest zewnętrzny, tzn. samica uwalnia swoje jajeczka, które są później zapładniane przez plemniki samca. Samica może nosić w gonadach od 1 do 29 milionów jaj.
Jajka mają średnicę od 1,6 do 1,8 milimetra. Od momentu zapłodnienia rozwój embrionalny kończy się za około dwa i pół dnia. Z jaj wylęgają się małe larwy o długości zaledwie czterech milimetrów, z długim pyskiem. Larwy te żyją bardzo blisko powierzchni, ponieważ potrzebują ciepła słonecznego.
W miarę wzrostu larwy jego ciało staje się cieńsze i bardziej stylizowane, a gdy osiąga 12 milimetrów, dziób jest już znacznie rozwinięty w porównaniu z wciąż niewielkim rozmiarem ciała.. W miarę rozwoju zwierzęcia górna część dzioba rośnie proporcjonalnie szybciej niż dolna część.
Gdy ryba mierzy około 23 centymetry, ma płetwę grzbietową, która rozciąga się na całą długość ciała. Jednak w miarę wzrostu płetwa grzbietowa rozwija pojedynczy płat. Kiedy ryba osiągnie 52 centymetry, rozwinęła się już druga płetwa grzbietowa.
drapieżniki miecznika
Dorosły miecznik ma niewiele naturalnych drapieżników, ponieważ niewielu może z nim konkurować pod względem szybkości, siły i wielkości. Dlatego tylko orki i rekiny mają odwagę traktować je jako część swojej diety.
Ale to nie znaczy, że są bezpieczni. Największym drapieżnikiem tej niezwykłej ryby są ludzie. Czy to komercyjne, czy sportowe, przełowienie spowodowało drastyczny spadek populacji na niektórych obszarach. Czas podnieść świadomość, zanim będzie za późno i miecznik zniknie na zawsze.
