Dziś mówimy o zwierzęciu innym niż zwykle: oryksie z rogami szablastymi. W tym artykule opowiemy o nim wszystko, a także powody, dla których uznano go za wymarły na wolności.
Jak wygląda oryks z rogami szabli?
Płeć Oryx obejmuje tak zwane antylopy oryx. Znane są cztery różne gatunki, ale jeden z nich wyróżnia się swoim pięknem: oryks z rogami szablastymi (Oryx dammah).
Mówimy o wytrzymałych zwierzętach, o wadze od 140 do 200 kilogramów. Na uwagę zasługują również krótkie kończyny zakończone szerokimi kopytami.
Ciało tych zwierząt Ma sierść, w której dominuje biel. Jednak nogi oraz okolice szyi i klatki piersiowej przybierają czerwonawy kolor.
Ale, jak mogłeś sobie wyobrazić, uderzające w tych zwierzętach są ich rogi.
Niektóre imponujące rogi
Zarówno samce, jak i samice mają imponujące rogi obrączkowane. Mogą mierzyć do metra, a gdy rosną, zakrzywiają się do tyłu.
Ten ciekawy kształt przyniósł im nazwę, pod którą te zwierzęta są znane, ponieważ Przypomina zakrzywione szable używane przez niektóre ludy Wschodu.
Gdy dochodzi do sporów terytorialnych lub hierarchicznych, Używają swoich potężnych rogów do walki.Walczący szarżują rogami równolegle, więc rzadko doznają obrażeń.
Siedlisko i jedzenie
Przed zniknięciem te antylopy zamieszkałe suche i półpustynne obszary trawiaste Afryki Północneji na kilka okresów schodzą w głąb Sahary. Uważa się, że w starożytności Egipcjanie udomowili oryksa z rogami szablastymi do spożywania jego mięsa.
Ich dieta oparta jest na trawach trawiastych i różnych gatunkach krzewów. Podobnie jak inne zwierzęta pustynne, są przystosowane do przetrwania długich okresów bez wody pitnej: wydobywają tylko to, co znajdują w owocach i sukulentach.
Dlaczego zniknęły na wolności?
Pierwsza z przyczyn ma to związek z nadmiernym polowaniem że te zwierzęta ucierpiały. Ich niezwykłe poroże uczyniło z nich ofiary myśliwych w ostatnich dziesięcioleciach.
Oprócz, do ich zniknięcia przyczyniła się również utrata i degradacja ich siedlisk. Zajęcie ich terytorium przez ludzi, a także inwentarz żywy i rywalizacja ze zwierzętami domowymi o zasoby zmniejszają populację oryksa z rogami szablastymi.
Tak bardzo, że w 1985 roku policzono tylko około 500 egzemplarzy. Od 2000 roku nie ma mocnych dowodów na jego obecność w środowisku naturalnym. Doprowadziło to do uznania przez IUCN oryksa z rogami szabli jako wymarłego na wolności.
Aby uniknąć całkowitej straty, niektóre kraje, takie jak Tunezja czy Senegal, przeprowadziły program hodowli w niewoli.Stopniowo niektóre pary zostały wypuszczone w rezerwatach przyrody, aby spróbować odzyskać to wspaniałe zwierzę.
