Bardzo ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z tej poważnej choroby kotów, która jest dość zaraźliwa i może być śmiertelna. W tym artykule powiemy Ci, co powinieneś wiedzieć o nosówce u kotów lub panleukopenii.
Co to jest nosówka u kotów?
Panleukopenia to choroba przenoszona przez wirus, który może znajdować się w środowisku. Oznacza to, że wszystkie koty są na niego narażone. Jednak to, czy zostaną zakażeni chorobą, czy nie, będzie zależeć wyłącznie od tego, czy zostali zaszczepieni.
Będzie to miało również wiele wspólnego z układem odpornościowym zwierzęcia, ponieważ jeśli jest słaby, mikroorganizmy mogą łatwiej wnikać i rozwijać się w organizmie.
Wirus nosówki przedostaje się do zwierzęcia poprzez kontakt z płynami, wydzielinami z nosa, krwią lub kałem chorego kota. Gdy znajdziesz się w twoim ciele, zaatakuje komórki i zapobiegnie ich podziałowi i rozwojowi.
Panleukopenia wpływa zarówno na układ nerwowy, jak i pokarmowy, a czasem na szpik kostny, poważnie zagrażając zdrowiu zwierzęcia. W ciężkich przypadkach i bez leczenia powoduje śmierć.
Jakie są objawy nosówki u kotów?
Jednym z problemów związanych z tą chorobą jest to, że początkowe objawy można pomylić z innymi patologiami lub stanami, takie jak infekcja lub zatrucie pokarmowe.
W pierwszych dniach po zakażeniu wirusem kot może cierpieć na brak apetytu, wymioty, biegunkę, gorączkę, katar, apatię i apatię. Ponadto, ponieważ nie będziesz chciał pić wody, prawdopodobnie będziesz mieć oznaki odwodnienia.
Należy zwracać szczególną uwagę na zachowanie swojego zwierzaka i przy najmniejszych wątpliwościach zabrać go do weterynarza. Jeśli wirus nadal się rozwija, zwierzę może wykazywać drgawki lub zmiany w swoim zachowaniu, takie jak gryzienie różnych części ciała (takich jak ogon).
Czy istnieje lek na nosówkę u kotów?
Jako pierwszy środek musimy wskazać, że Nosówce u kotów zapobiega się w bardzo prosty sposób: za pomocą szczepienia. Nie ma znaczenia, czy zwierzę wychodzi na zewnątrz, czy ma kontakt z innymi zwierzętami domowymi, ponieważ konieczne jest zaszczepienie go przeciwko wirusowi.
Panleukopenia występuje częściej u kotów w wieku poniżej pięciu miesięcy, to znaczy, gdy nie zostały jeszcze zaszczepione.Ci, których matka nie ma przeciwciał przeciwko wirusowi, są bardziej narażeni na zarażenie; koty urodzone na ulicy lub przebywające w schronisku dla zwierząt są również bardziej narażone.
Ważne jest, aby to wiedzieć jak dotąd nie ma leczenia, które całkowicie usunie wirusa po jego zainstalowaniu. Opieka weterynaryjna będzie zasadniczo odpowiedzialna za łagodzenie objawów, zapobieganie odwodnieniu zwierzęcia i zmniejszanie uszkodzeń nerwowych.
Ludzie tak mówią gdy kot minie pierwsze pięć dni od pojawienia się wirusa, ma większą szansę na przeżycie. Ale zawsze należy o niego dbać w szczególny sposób, aby nie miał „nawrotów”.
Nosówka zawsze będzie obecna w organizmie zwierzęcia, ale opieka właścicieli i lekarza będzie zależeć od tego, czy wirus jest słabszy, a objawy łagodniejsze.
Musisz o tym pamiętać panleukopenia jest zaraźliwa tylko wśród kotów (domowych i dzikich), więc nie ma ryzyka, że narażą go członkowie Twojej rodziny lub inne zwierzęta domowe, takie jak psy.
Jednak Jeśli masz więcej niż jednego kota w domu i u jednego z nich zdiagnozowano nosówkę, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to zaszczepić pozostałe. Następnie zalecamy izolację chorego zwierzęcia na kilka dni. W ten sposób ryzyko zarażenia się resztą będzie mniejsze.
Jak mówią, najlepszym lekarstwem w takich przypadkach jest zapobieganie. Jak tylko kociak wróci do domu, zabierz go do weterynarza uzyskać niezbędne szczepienia. Ta prosta czynność może oznaczać zbawienie Twojego zwierzaka.