Kiedy myślimy o niebezpiecznych zwierzętach morskich, przychodzą na myśl gatunki takie jak rekiny, orki, meduzy.… Niewiele jednak wiadomo o jednej z najbardziej agresywnych i pospolitych ryb na obszarach przybrzeżnych: barakudzie.
Jest ostatnim przedstawicielem rodziny spireno, rodzaj mięsożernych ryb, które można zobaczyć w dowolnym miejscu w oceanie i o tym niewielu wie.
Morfologia i siedlisko Barracudy
Wielkość barakudy może być bardzo zróżnicowana, z długość wahająca się od 50 do 180 centymetrów. Ma bardzo aerodynamiczne kształty, które sprawiają, że jest niesamowicie szybki i wyróżnia się długim i muskularnym ciałem, które wygląda nieszkodliwie, dopóki nie spojrzysz na jego usta.
Jego szczęka jest bardzo duża w porównaniu z resztą ciała. Mieści rząd dużych, nieregularnych i ostrych zębów, co sprawi, że wpadniesz w panikę, jeśli wpadniesz na jednego z nich.
Ich waga waha się od 9 do 20 kilogramów, ale nietrudno znaleźć okazy o wadze prawie dwóch metrów i ponad 25 kilogramów. Jego szczęka jest silna i jest w stanie bardzo gwałtownie rozerwać swoją ofiarę; niewielu rywali jest w stanie przetrwać atak dorosłej barakudy…
Pod względem siedliska osobniki dorosłe i najmłodsze mają różne zwyczaje. Młode barakudy często odwiedzają płytkie i przybrzeżne obszary, gdzie rozmnażają się łatwe zdobycze i cieplejsze wody, podczas gdy dorośli spędzają większość czasu w głębokich obszarach.
Można je również zwykle znaleźć na obszarach namorzynowych lub w przybrzeżnych lagunach, zawsze wypatrując i szukając czegoś do włożenia do ust. W niemal każdej części świata można spotkać jednego z tych drapieżników, chociaż zalecamy, aby im nie przeszkadzać.
Karmienie Barakudy
Zakładając, że dorosła barakuda może zjeść prawie wszystko, co znajdzie, jego ulubione dania to małe ryby, łatwe i szybkie do złowienia, małe skorupiaki i kalmary.
Ludzie nie wchodzą w ich dietę i nieczęsto nas atakują, jeśli nie czują się zastraszeni, w tym momencie zwykle wykonuje szybki, wybuchowy atak, a następnie szybko ucieka. Konsekwencje ataku dorosłej barakudy są zwykle poważne, ze znacznymi łzami, chociaż zwykle nie prowadzą do śmierci.
Reprodukcja barakudy
Ryba ta rozmnaża się zwykle między kwietniem a wrześniem, kiedy woda jest zwykle cieplejsza. i zwiększa ilość dostępnej żywności. W wieku trzech lat samiec barakudy jest już wystarczająco rozwinięty do reprodukcji, podczas gdy samica barakudy potrzebuje kolejnego roku, aby jej ciało było gotowe.
Samice preferują obszary z płytką i ciepłą wodą do składania jaj. Są umieszczane w obszarach chronionych, ale luzem, aby w jak największym stopniu uniknąć zjadania ich przez mniejsze ryby.
W każdej nieśności zwykle wytwarzają od 5 000 do 30 000 jaj, wystarczająca liczba, aby zagwarantować nową generację barakud, chociaż większość z nich nie przybywa i jest zjadana.
Kiedy się wykluwają, obszary rafowe zapewniają małym rybom ochronę, której potrzebują przed wyruszeniem na eksplorację głębszych i bardziej niebezpiecznych obszarów, gdzie łatwo byłoby je złapać.
Czy są jadalne?
Średnie okazy spożywane są najczęściej w formie filetów, chociaż największe barakudy zostały zamieszane w przypadki zatruć pokarmowych w krajach wschodnich.
Dzięki takim zaletom jest jedną z najbardziej cenionych ryb w wędkarstwie sportowym. Jego szybkość i siła sprawiają, że jest to bardzo trudny gatunek do łowienia na wędkę., ale ostatnie zdjęcie - z imponującymi zębami - jest jednym z najbardziej pożądanych.
Obecnie nie ma zagrożenia wyginięciem, a liczebność okazów jest bardzo duża, co jest świetną wiadomością, biorąc pod uwagę presję, pod jaką obecnie znajdują się oceany.