Olbrzymi paź królowej lub Papilio cresphontes To zaskakujący motyl, egzotycznie wyglądający i bardzo licznie występujący na kontynencie amerykańskim. Dorosły motyl jest mile widzianym gościem w ogrodach, na plantacjach i ogólnie w krajobrazach.
Stadium larwalne lub gąsienicowe można uznać za szkodnika ze względu na zwyczaj żerowania na liściach większości gatunków Cytrus. Niektóre larwy potrafią szybko defoliować małe lub młode rośliny. Jednak larwy mogą być tolerowane na dużych drzewach cytrusowych.
Rozmieszczenie geograficzne motyla pazia
Ten okaz przyrody jest szeroko rozpowszechniony na całym kontynencie amerykańskim. Jego zasięg rozciąga się od południowej Nowej Anglii przez północne stany Wielkich Jezior do Ontario, przez południowe części Równin Centralnych do Gór Skalistych.
Gatunek rozciąga się na południe na Karaiby, na południowo-zachodnie Stany Zjednoczone i przez Meksyk do Ameryki Środkowej i Południowej. Motyl paź jest bardzo powszechny w całym stanie Floryda.
Cechy morfologiczne
Dorosły samiec motyla paziowatego może mieć średnio około 14 centymetrów długości, a samica około 14,7 centymetra. Grzbietowe powierzchnie skrzydeł tego motyla są czarne z uderzającym, ukośnym żółtym paskiem na przednich skrzydłach.
Powierzchnie brzusznego skrzydła są głównie żółte. Ogon z jaskółczymi skrzydłami może różnić się kolorem w zależności od położenia geograficznego. Niektóre ogony są wypełnione żółtym kolorem, niektóre są czarne, a niektóre są bardziej jaskrawoczerwone tuż wewnątrz niebieskiego paska na tylnym brzusznym skrzydle.
Pięć stadiów larwalnych różni się wyglądem, ale wszystkie są podobne do ptasich odchodów.. Młodsze stadia rozwojowe są bardziej realistycznie naśladowane ptasim odchodem ze względu na ich mniejszy rozmiar.
Dojrzałe larwy zwykle spoczywają na łodygach liści lub ogonkach liściowych, ale najmłodsze larwy często gołym okiem odpoczywają na górnych powierzchniach liści. Te ostatnie są przeważnie czarne lub brązowe z białym paskiem i mają wydatne „włosy”.
Koło życia
Dorosły motyl paźka pije nektar z wielu kwiatów i często odwiedza się spektakularne ogrody, w których obfitują azalia, bugenwille, wiciokrzew japoński, nawłoć i mlecz bagienny. Możesz także pić płyn z obornika.
Dorosłe samce patrolują szlaki migracyjne przez lasy sosnowe lub sady cytrusowe w poszukiwaniu samic. Lot jest bardzo silny i powolny, a motyle mogą pokonywać duże odległości. Zaloty i kopulacja odbywają się po południu.
Pokryte samice zazwyczaj składają jaja pojedynczo na górnej powierzchni liści rośliny żywicielskiej.. Jaja są kuliste, długości od 1 do 1,5 mm, koloru od kremowego do brązowego. Zazwyczaj mają nierówną powłokę pomarańczowego wyładowania, przypominającą wygląd skórki pomarańczowej.
Larwy mogą przemieniać się w małe gałązki rośliny żywicielskiej lub mogą podróżować na niewielką odległość do struktury zorientowanej pionowo, takiej jak ogrodzenie lub inna roślina. Brązowawa poczwarka jest zwykle zorientowana pod kątem 45º w stosunku do podłoża poczwarki. Co najmniej dwa, a czasem trzy pokolenia pojawiają się każdego roku na Florydzie.
Kontrola biologiczna
Larwa motyla pazia jest uważana za drobnego szkodnika słodkiej pomarańczy. Rośliny żywicielskie dla larw to członkowie rodziny cytrusowych, sapota biała i inne egzotyczne rośliny.
Poczwarki są nieruchome i bezbronne wobec owadów pasożytniczych. Wydaje się, że stadia larwalne są lepiej chronione przed wrogami niż stadium poczwarki. Larwy bronią się przed drapieżnikami, zarówno owadami, jak i bezkręgowcami, a także owadami pasożytniczymi, będąc mniej widocznymi poprzez ubarwienie i tajemniczy wzór. To znaczy, ponieważ przypomina ptasie odchody.
Co więcej, larwy mają gruczoł pośrodku za głową, którego używają, gdy są atakowane przez małe drapieżniki. Ten gruczoł wydziela wydzielinę bardzo szkodliwych i ostrych substancji chemicznych, które pachną jak zjełczałe masło. Ta wydzielina jest odstraszająca i toksyczna dla drapieżników, takich jak mrówki i pająki.