Koty od niepamiętnych czasów wywołują u ludzi podziw, tajemnicę i intrygi. Wracając do czasów przed Chrystusem, a konkretnie około 3600 lat, koty w starożytnym Egipcie miały szczególne znaczenie. W tym czasie cztery zwierzaki miały tylko cztery: kot lub miu, pies,tysemlub ja, pawian lubian i małpa lub Ky.
Charakterystyka kotów w starożytnym Egipcie
Różni eksperci uważają, że rasa kota udomowiona przez Egipcjan była cętkowanym podgatunkiem dzikiego kota afrykańskiego, Felis silvestris lybica. Wydaje się, że egipskie przedstawienia przedstawiają koty podobne do egipskiej rasy mau. I, co ciekawe, słowo „mau„Średni kot” w języku egipskim.
Ta rasa ma cechę „M” na czole i jako jedyna ma naturalne plamy. Cechuje je wielka wierność okazywana zarówno ich ludzkim, jak i kocim rodzinom, jego melodyjne miauczenie i nieustanny ruch ogona.
Kot uczestniczył w wielu aspektach życia w Egipcie. Wśród nich była religia, mitologia i życie codzienne Egipcjan. We wszystkich z nich koty były „czczone jako bóstwa, kochane jak zwierzęta domowe, chronione przez prawo, zmumifikowane i zaginione po śmierci”, jak donosi magazyn UBER w październiku 2009 r.
Sposób życia kotów w starożytnym Egipcie
Kot zostaje udomowiony i staje się częścią życia Egipcjan w Państwie Środka. Państwo Środka to najbogatszy czas starożytnego Egiptu, w którym wyróżniają się faraonowie tacy jak Amenhotep III (~1390 - 1353 pne). Faraon Amenotep III kazał zbudować pięknie zdobiony sarkofag dla swojego kota Tamita, którego imię oznacza „kot”.
Koty Wypełniali różne obowiązki, takie jak kontrolowanie szkodników, które rozmnażały się w pobliżu domów. Plagi wywoływały głównie szczury, ale także inne zwierzęta, takie jak skorpiony czy węże.
Inne zadania polegały również na pomocy w polowaniu na ich właścicieli. Odstraszali ptaki, które wzlatywały, by ułatwić polowanie. Ich praca była tak ważna, że stali się ulubionym zwierzakiem rodziny królewskiej.
W codziennym życiu Egiptu
Koty zdobył istotną rolę w różnych gałęziach kultury egipskiej, takich jak religia czy mitologia. Na przykład bogini Bastet, Bastet lub Ubastet reprezentowały ochronę człowieka jak kot ze swoimi młodymi.
Jego najbardziej znaną reprezentacją jest ta, w której jego ciało przypomina ludzką kobietę, ale z głową kota. Bogini Bast była matką Nefer-Tmu. Podczas gdy matka reprezentowała łagodne i kojące ciepło słońca, córka uosabia samo słońce i jego ciepło.
Koty były świętym stworzeniem związanym z boginią Bastet. W świątyniach tej bogini hodowano i chroniono koty. Zazwyczaj jednak były składane w ofierze i mumifikowane, gdy miały 10 miesięcy, jako ofiary składane przez pielgrzymów lub inne osoby.
Ciekawostki
W starożytnym Egipcie doszło do szeregu ciekawych wydarzeń. Wśród tych faktów wyróżniają się:
- Kiedy zwierzę zdechło, właściciele wyrazili swój ból i żal goląc część ciała. Jeśli zmarły zwierzak był kotem, właściciel wyrywał sobie brwi. Wręcz przeciwnie, gdyby zwierzak był psem, właściciel ogoliłby całe swoje ciało.
- Zamożniejsze klasy płaciły czasem za balsamowanie swoich pupili.
- Egipcjanie zakazał eksportu kotów z królestwa. Mimo to około 2500 lat temu do Grecji przybyły koty.
- Koty były częścią wielu opowieści, legend i powieści literackich.
- W legendzie kot przedstawiany jest jako bóstwo, bóg słońca. Ten bóg-kot stoi na niebiańskim drzewie i sieka węża. Wiadomo, że nie wystarczy wywnioskować, którego boga reprezentuje kot, więc rozważane są różne opcje.
- Jedno z badań sugerowało, że… populacje europejskiego Bliskiego Wschodu żyły z kotami. Na śródziemnomorskiej wyspie Cypr 9500 lat temu znaleziono podwójny grób człowieka i kota.
Odkąd stały się częścią ludzkiego życia, koty budziły mieszane uczucia. Jego niezależność może symulować obojętność, podobnie jak jego ukradkowy, ale elegancki chód może budzić niepokój, ponieważ nie wie, kiedy się zbliża. Jednak ich przejrzyste spojrzenie, milutkie mruczenie i elegancja, którą wyrażają, są docenianymi cechami.
