Owczarek islandzki ma zaszczyt być jedyną rodzimą rasą na wyspie, która nosi jego imię. Jego początki sięgają czasów wikingów i zarówno wtedy, jak i dziś wiązana jest z pasterstwem.
Jakie jest pochodzenie owczarka islandzkiego?
Wszystkie wskazówki wskazują na islandzkiego pasterza został wprowadzony na wyspę przez pierwszych osadników wikingów, z Norwegii i Szwecji. Od czasu udomowienia rasa ta wyróżniała się wytrzymałością, przystosowaniem do terenu i zdolnością do kierowania stadami.
To spowodowało, że w średniowieczu owczarek islandzki zaczął rozprzestrzeniać się po regionach północnej Europy i Wielkiej Brytanii. Niestety w XVIII i XX wieku doszło do szeregu katastrof, które prawie wyginęły rasę, ale na szczęście podjęto kroki, aby ją zachować.
Ewolucyjnie prawie nie uległy zmianom ani krzyżowaniu, więc niektórzy autorzy uważają je nawet za „gatunek” odrębny od reszty: Canis islandicus.
Charakterystyka owczarka islandzkiego
Owczarek islandzki jest psem średniej wielkości, ma od 40 do 45 centymetrów wzrostu i waży do 13 kilogramów. Ich uszy odstają, zawsze wyprostowane, a ogon zakrzywiony i zakręcony.Ich solidne ciało okrywa gruby podwójny płaszcz, który chroni je przed surowymi islandzkimi warunkami atmosferycznymi.
Kolorystyka sierści jest bardzo zróżnicowana: od brązowej, poprzez szarą lub czarną. Należy zauważyć, że kolorowi temu zawsze towarzyszy biały wzór kolorystyczny, albo na klatce piersiowej, czubku ogona lub jakiejś części kołnierza lub twarzy.
Zachowanie i nawyki
Bez wątpienia należy zauważyć, że islandzki pasterz Jest to towarzyska, zabawna rasa psów, która lubi towarzystwo ludzi.
Ich wytrzymałość, zwinność i inteligencja sprawiły, że są idealnym wyborem do zarządzania stadami. To zwierzęta, które są zawsze czujne, dzięki czemu są bardzo pomocne także w wypasie na łąkach czy w górach.
W kraju pochodzenia są bardzo cenionymi psami, dlatego często postrzega się je również jako zwierzęta towarzyszące. Bez wątpienia Owczarek Islandzki stał się jednym z symboli kraju.