Zmierzch, cichy i nieuchwytny to trzy atrybuty, które najlepiej definiują jelenia osiowego lub jelenia cętkowanego, naukowo znanego jako Oś osi.
Ten ssak parzystokopytny należący do rodziny jeleniowatych pochodzi z Azji, w szczególności z Indii i Cejlonu, chociaż stopniowo wprowadzano go w Teksasie, Hawajach i Meksyku.
Opis fizyczny jelenia osi
Jeleń osiowy charakteryzuje się smukłością i dłuższymi kończynami niż pozostałe gatunki tego samego rodzaju. Jego futro jest grube i szorstkie, z czerwonawymi odcieniami, z wyjątkiem części brzusznej, wewnętrznej strony nóg i obszaru pod ogonem, które są białe. Charakterystyczną cechą tego jelenia jest obecność plam u obu płci przez całe życie.
Jego wymiary mogą osiągnąć wysokość jednego metra i długość półtora metra. Ponadto w zależności od położenia geograficznego występują różne odmiany, których waga waha się od 70 do 90 kilogramów.
Jeśli chodzi o dymorfizm płciowy, samce wyróżnia rozwijające się poroże między pierwszym a drugim rokiem życia które stopniowo rosną, aż uformują się trzy punkty.
Zachowanie i reprodukcja
Jeleń osi charakteryzuje się tym, że jest zwierzęciem stadnym. Jednak kobiety i mężczyźni są integrowani w grupy o innym charakterze. Z jednej strony spotykają się samotne samce, az drugiej samice z młodymi z pierwszego i drugiego roku. Wraz z wiekiem mężczyźni mają tendencję do izolowania się.
Ogólnie, to zwierzęta o zmierzchu, które zwykle pozostają nieaktywne w najgorętszych godzinach podróży. Wybierają więc świt lub zmierzch, aby realizować swoją roślinożerną dietę, opartą głównie na opadłych ziołach, kwiatach i owocach. Ponadto, zasiedlając lasy solankowe, mogą spożywać grzyby wysokobiałkowe.
Dojrzałość płciowa samic osiąga około 15 miesiąca życia i chociaż mogą rozmnażać się przez cały rok, Kwiecień i maj wyróżniają się większą liczbą kryć. Podczas tych szczytów rozrodczych samce wydają charakterystyczny ryk, który oprócz przyciągania uwagi samic, może służyć jako wskaźnik dla tych, którzy chcą badać lub obserwować ciepło tych zwierząt.
Podczas ryku wzrasta agresywność i zachowanie terytorialne przed samcami, które próbują penetrować otoczenie, w którym znajduje się wybrana samica. Ze swojej strony samice mogą brać udział w bójkach, gdy czują się zagrożone, jeśli chodzi o zasoby żywnościowe.
Samice zazwyczaj rodzą jedno lub dwoje młodych i wyjątkowo trzy; ich okres ciąży wynosi około ośmiu miesięcy. Okres laktacji utrzymuje się do momentu samodzielnego włączenia młodocianego do stada, co zwykle następuje między pierwszym a drugim rokiem życia.
Siedlisko i stan ochrony
Jeleń osiowy zwykle znajduje się na murawach, ponieważ jest jego pierwszym źródłem pożywienia i pomimo tego, że zostały wprowadzone kilka lat temu na kontynencie amerykańskim, fakt bycia gatunkiem nieendemicznym może mieć wpływ na faunę i florę miejsca docelowego. W ten sposób niekontrolowany wzrost tego gatunku jeleni mógłby spowodować utratę masy roślinnej oraz wzrost chorób i pasożytów.
Obecnie, zgodnie z Czerwoną Listą Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), figuruje jako zwierzę „małe obawy” pod względem stanu ochrony. Jednak działalność człowieka, taka jak polowanie lub wylesianie, może przyspieszyć utratę siedlisk, a tym samym zmniejszyć jego globalną populację.