Znany również jako walijski springer spaniel, jest bardzo czułą, aktywną rasą i „głuchy” na polecenia. W tym artykule opowiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o walijskim skoczku, pięknym spanielu.
Historia walijskiego skoczka
Dokładne pochodzenie walijskiego skoczka nie jest znane, choć porównując go z innymi rasami o biało-rudej sierści - jak np. cocker spaniel - możemy cofnąć się do XVI wieku. W tym czasie wielu myśliwych w Wielkiej Brytanii miało spaniela, który pomagał im oznaczać i zbierać zdobycz.
Springer spaniel walijski został opisany w kilku księgach i dokumentach z XVIII wieku, chociaż minęło kilka lat, zanim została uznana za rasę. W 1902 roku Związek Kynologiczny zatwierdził jego członkostwo.
Później został wywieziony do Stanów Zjednoczonych i uznany przez amerykański podmiot. W czasie I wojny światowej rasa była na skraju wyginięcia, ale dzięki pracy hodowców w latach 20-30 udało mu się zwiększyć populację i zapewnić czystość rasy.
Charakterystyka walijskiego swetra
Walijski sweter jest psem „kwadratowym” ze względu na swoją solidność i długość nóg. Średni wzrost wynosi około 45 centymetrów, a waga waha się od 15 do 20 kilogramów.
Sierść tej rasy jest dwukolorowa: biała i czerwonawa. Plamy mogą pojawić się wszędzie, niewyraźnie, chociaż uszy są zawsze czerwone, podobnie jak boki twarzy i okolice oczu.
Sierść krótka, ale gęsta i bardzo gęsta w okolicach dużych uszu., brzuch i szyja. Wszystkie osobniki mają odcięte ogony, gdy są szczeniętami.
Zachowanie walijskiego skoczka
Jest bardzo aktywnym, kochającym i lojalnym psem: okazuje sympatię swoim właścicielom, zwłaszcza dzieciom. Możesz akceptować inne zwierzęta w domu, ale zachowujesz się w sposób powściągliwy wobec osób, których nie znasz. W takim przypadku używa również szczekania, tak jak oznacza terytorium.
Chociaż szybko się uczy, może być również nieco uparty i być głuchym na niektóre polecenia właścicieli. Niezbędne jest wczesne nauczanie, podobnie jak pozytywne wzmocnienie poprzez nagrody.
Niektóre osoby mogą odczuwać lęk separacyjny lub stać się destrukcyjne, gdy są same przez wiele godzin dziennie lub gdy nie mają wystarczającej ilości codziennych ćwiczeń, aby wyczerpać energię.
Jedzenie i opieka
Walijski skoczek powinien być karmiony zgodnie z jego rozmiarami i specyficznymi wymaganiami. Ponieważ zwykle są nieco pospieszne w jedzeniu, możesz ustawić podajnik podniesiony a tym samym uniknąć tworzenia się granulek w żołądku lub śmiertelnego skrętu żołądka.
Bo to pies, który został stworzony do polowania, jedna z głównych trosk dotyczy ćwiczeń. Codzienne spacery są bardzo ważne, choć opierają się one również dużym wysiłkom, takim jak bieganie czy towarzyszenie właścicielowi podczas jazdy na rowerze.
Niektóre springer spaniele walijskie mogą cierpieć na dysplazję stawów biodrowych w ostatnich latach życia (mogą żyć od 12 do 14 lat). Ze swojej strony są podatne na choroby oczu, zarówno w rogówce, jak i powiekach; jaskra pojawia się w starszym wieku i jest nieodwracalna.
Ze względu na kształt i wagę uszu są podatne na infekcje i gromadzenie się brudu, dlatego konieczne jest okresowe czyszczenie. Dodatkowo ze względu na rodzaj sierści zaleca się szczotkowanie co dwa lub trzy dni, zwłaszcza jeśli wychodzi na zewnątrz i się brudzi.
Jeśli szukasz wiernego przyjaciela, który będzie towarzyszył Ci w ćwiczeniach i jest zawsze przy Tobie w domu, walijski sweterek jest dla Ciebie idealny.