Więcej niż zabawa dla dzieci, a dlaczego nie, dla ich rodziców, to nauka rozpoznawania tropów zwierząt. W przeszłości ta nauka była wykorzystywana do przetrwania; dziś może to być więcej niż ciekawe hobby.
Identyfikacja tropów zwierząt
Obserwacja dzikiej przyrody to jedno z najpiękniejszych przeżyć, jakie możemy przeżyć jak istoty ludzkie. Wyjazd do parku narodowego i spotkanie twarzą w twarz ze zwierzęciem może wydawać się niebezpieczne w zależności od spotykanego gatunku, ale bez wątpienia będzie niezapomnianą anegdotą na resztę naszego życia.
Posiadanie wiedzy w identyfikowaniu tropów zwierząt może nam pomóc np. w wizualizacji różnych okazów, bądź świadomy obecności jakiegokolwiek drapieżnika lub niebezpiecznego gatunku i dlaczego nie pobawić się trochę.
Oprócz śladów, które zostawiają na ziemi, dobrze jest poznać inne ślady i znaki, takich jak odchody, żywność, ślady na drzewach itp. Wszystko zależy od ekosystemu, w którym się znajdujemy i rodzaju zwierzęcia, za którym podążamy.
Wiele zwierząt pozostawia ślady swojego przejścia nie śladami stóp na ziemi, ale ugryzieniami na owocach, gałęziami wyrwanymi z drzew, pożeranymi zwłokami ofiar, a nawet galeriami lub tunelami nieco ukrytymi wśród roślinności, ale łatwymi do wykrycia dla tych, którzy zwracają uwagę. .
Inne oznaki to gniazda w gałęziach drzew, „zużyte” kałuże błota i, w niektórych przypadkach, niestrawiony pokarm, który zamienia się w kulkę zwaną kulką.
Musimy o tym pamiętać większość śladów zwierząt jest tymczasowa; znikną wraz z deszczem, wiatrem lub przybyciem innych osobników na teren. Jedynym wyjątkiem są ślady skamieniałości, które można znaleźć w jaskiniach lub jaskiniach i mają tysiące lat.
Identyfikacja odcisków palców: co robić
Jako pierwszy krok, jeśli interesuje nas fascynujący świat identyfikacji odcisków palców,musimy dowiedzieć się trochę o rodzajach stóp i śladach różnych grup zwierząt. Znajomość budowy i wyglądu kończyn jest niezbędna, gdy znajdziemy ślad w piasku, błocie lub ziemi.
Są zwierzęta, które są roślinogradne – które w pełni podpierają nogi i pazury – oraz te, które są digitigrade, czyli wspierają palce i paznokcie. W pierwszym przypadku możemy podświetlić zające, w drugim rysie.
Mamy również możliwość odnalezienia odcisków palców, gdy nie można ich chować: wilk, lis lub pies. Koty, takie jak koty, żbiki czy lamparty „trzymają” paznokcie podczas chodzenia i dlatego nie są zaznaczone w odcisku stopy.
W obrębie grup rodzinnych zwierząt ślady są dość podobne. Mogą zmieniać rozmiar, długość palców lub piętę. W ten sposób ślad pozostawiony przez wilka jest większy niż ślad psa, a jego pazury są ostrzejsze. To ostatnie dotyczy lisów, chociaż są jeszcze mniejsze i chudsze.
W przypadku kotówryś zostawia ślad o szerokości 70 milimetrów, w porównaniu z 50 u rysia i 35 u kota domowego. Pomiędzy tymi dwoma ostatnimi prawie jedyną różnicą jest rozmiar. W pierwszym palce są bardziej wydłużone.
Są ślady, które są więcej niż charakterystyczne i niepowtarzalne, jak ślady dzików. Dzieje się tak, ponieważ mają dwa główne kopyta i dwa mniejsze ślady - jak groty strzał - pod spodem.
Wśród łasicowatych borsuk jako jedyny ma wszystkie pięć palców u nóg z rzędu i pozostawia bardzo gruby ślad na pięcie. Pozostali zostawiają ślady palcem - który byłby kciukiem - odróżniającym się od reszty.
Identyfikacja śladów może być fascynującym zajęciem, gdy wychodzimy na spacer po lesie lub na biwak, ale możemy to również zrobić w parku lub na plaży. To więcej niż zabawa!
