Czarna antylopa należy do rodziny Bovidae, pochodzi z równin Indii, a jego naukowa nazwa to Antylopa cervicapra. Czarne antylopy są krewnymi gazeli i gerenuków, znanych również jako gazela żyraf. Tym, co odróżnia czarną antylopę od reszty, są rogi dorosłego samca.
Są długie, znacznie dłuższe niż u innych antylop. U dorosłego mężczyzny średniej wielkości rogi mają od 50 do 60 centymetrów długości. Odnotowano jednak okaz z rogami mierzący 71,5 centymetra. Cechą wyróżniającą ich rogi jest to, że są skręcone spiralnie, w kształcie litery „V” i pokryte wyraźnymi grzbietami prawie po same końce.
Inną ważną cechą jest kontrast między czarno-białym ubarwieniem futra dojrzałego samca czarnej antylopy. Samice i niedojrzałe samce mają czerwonawo-żółte zabarwienie.
Samce antylop ważą od 34 do 45 kilogramów i mierzą od 74 do 88 centymetrów. Samice są niewiele mniejsze, ważą od 31 do 39 kilogramów i mierzą tylko kilka cali mniej niż samce.
Samice mają również takie same białe znaczenia jak samce. Te lekkie łaty na sierści obejmują okrągłe łaty na oczy, usta, spód, wewnętrzne nogi i łatę zadu.. Jedyną oczywistą różnicą między samicami a niedojrzałymi samcami jest obecność rogów.
Czarne antylopy są głównie roślinożercami i wolą zamieszkiwać niskie łąki. Mogą jednak przetrwać na obszarach półpustynnych, gdzie występuje wystarczająca roślinność.
Dieta antylop składa się głównie z trawy, liści, pędów i owoców polnych, podczas gdy jej głównymi drapieżnikami są gepard, wilk, rzadziej tygrys i lampart.
Są aktywne w ciągu dnia, tolerują najgorętsze słońce i szukają cienia tylko przez dwie do trzech godzin w południe.
Cykl reprodukcyjny
Czas trwania ciąży czarnej antylopy wynosi pięć miesięcy. Już miesiąc po porodzie samica może ponownie się rozmnażać. W ten sposób mogą mieć dwoje młodych rocznie.
W każdej ciąży regułą jest jeden jelonek. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku ośmiu miesięcy, ale zwykle nie rozmnażają się, dopóki nie osiągną prawie dwóch lat.
Dojrzałość fizyczną osiąga w wieku jednego roku, ale samce dojrzewają później niż samice i mogą się rozmnażać w wieku 18 miesięcy.
Gody odbywają się przez cały rok, ale główne szczyty narodzin i upałów występują w lutym i marcu, z wtórnym szczytem pod koniec monsunu w sierpniu i wrześniu.
Rozmnażają się tylko dominujące na terytorium samce. Dominujące samce bronią posiadłości o powierzchni zaledwie ośmiu hektarów (20 akrów), ale robią to tylko przez kilka tygodni.
Samce w pogoni za upałami i samice stadne; samiec w rui ma zwinięty ogon i spuchnięte gruczoły łzowe, jednocześnie emitując gardłowe pomruki.
Terytoria są odgraniczone lepkimi czarnymi odchodami i wydzielinami przedoczodołowymi osadzonymi na łodygach i krzewach trawiastych.
Ostatnio badano zachowania reprodukcyjne i feromony czarnej antylopy, aby wspomóc reprodukcję antylop w niewoli.
Średnia długość życia czarnej antylopy wynosi do 15 lat.
Gęstość zaludnienia czarnej antylopy
Czarne antylopy żyły na otwartych równinach na całym subkontynencie indyjskim. Niestety, ich liczba została drastycznie zmniejszona wraz ze wzrostem populacji ludzkiej.
Całkowita populacja antylop, którą w 1947 r. szacowano na 80 000, spadła do 8 000 w 1964 r., ale od tego czasu wzrosła do 25 000 na obszarach chronionych. Obecnie czarne antylopy są rzadkością poza rezerwatami zwierzyny łownej i chronionymi parkami.
Pod koniec XIX wieku na stosunkowo dobrze nawodnionych sawannach wschodniego Pendżabu zarejestrowano gromady liczące od 8 000 do 10 000 osobników. Następnie zgłoszono stada mieszane liczące od 5 do 50 zwierząt, zazwyczaj z trzema lub mniej samcami.. Znane są również stada pojedynczych samców i stada samic z młodymi.
Jaki jest stan ochrony czarnej antylopy?
Jak wspomniano wcześniej, gatunek ten miał duże zagęszczenie w swoim pierwotnym zasięgu. Ich głównym zagrożeniem są szkodliwe czynniki, takie jak nadmierne polowania i narastająca utrata siedlisk.. Gatunek ten zaliczany jest do kategorii „wrażliwy”, a jego handel międzynarodowy jest regulowany.