Ogólnie rzecz biorąc, mamy tendencję do łączenia fauny kontynentu afrykańskiego z egzotycznymi zwierzętami, takimi jak lwy, nosorożce i żyrafy. Niemniej jednak, Koń w Afryce jest także posiadaczem godnej podziwu historii.
W praktyce typowe cechy ras koni afrykańskich są demonstracją długi proces ewolucyjny, który te konie przeszły, aby się przystosować na kontynent.
Następnie, porozmawiamy trochę o historii konia w Afryce, z naciskiem na Berberów, znany również jako „klejnot Afryki Północnej”.
Berber: klucz do zrozumienia historii koni w Afryce
Berber lub Berber to najbardziej charakterystyczna rasa koni afrykańskich. Jest to rasa, która rozprzestrzeniła się w Maghrebie dzięki swojej niezwykłej odporności i zdolności adaptacyjnych. Wiele okazów zostało oswojonych przez plemiona Maghrebu, które zamieszkiwały głównie wnętrze Afryki Północnej.
W mitologii afrykańskiej istnieją bardzo ciekawe historie i wierzenia dotyczące narodzin koni berberyjskich. Niewiele jednak wiadomo dokładnie o jego pochodzeniu; niektórzy badacze przypuszczają nawet, że Twoimi przodkami mogą być dzikie konie, które przetrwały ostatnią epokę lodowcową.
Według tradycyjnych legend, arabscy zdobywcy byli zafascynowani odkryciem tych koniowatych w stanie „półdzikim”. Wszystko to wydarzyło się w starożytnym regionie Barbarii, który rozciągał się od terytorium dzisiejszego Algierii i Maroka do granicy z Libią.
Zachwyceni jego siłą, elegancją, zwinnością i wytrzymałością zdobywcy Bliskiego Wschodu postanowili zabrać ze sobą kilka egzemplarzy. Nie trwało to długo te dzikie konie skrzyżowane z końmi arabskimi; powstało „metizo” pierwszego pokolenia, które mogło mieć wpływ na obecne rasy koni arabskich.
Historia koni berberyjskich w wojnach
Afryka Północna w swojej historii brała udział w licznych konfliktach zbrojnych ze względu na swoje strategiczne położenie w stosunku do kontynentu europejskiego. Zatem, koń berberyjski był szeroko stosowany na polu bitwy do lat pięćdziesiątych.
Kiedy konflikty na ziemi północnoafrykańskiej zaczęły się wygasać, w latach 50. i 60. XX wieku, te koniowate były na krawędzi wymarcia. Ponieważ nie były używane do celów mobilności, a działalność rolnicza była bardzo ograniczona przez właściwości gleby i ciągłe bitwy, populacja Berberów została radykalnie zmniejszona.
Sytuacja dopiero zaczyna się odwracać dzięki inicjatywie niektórych hodowców algierskich który w 1987 roku założył Organizację Mondiale du Cheval Barbe. Jednak obecny koń berberyjski różni się morfologicznie od oryginału i jest bardziej wytrzymały i wysoki.
Afrykańskie konie Namibii i ich niezwykła ewolucja adaptacyjna
Początkowo konie afrykańskie w Namibii były postrzegane jako gatunek inwazyjny, może to prowadzić do braku równowagi w rzadkiej lokalnej faunie i florze. Odbyła się nawet intensywna debata na temat konieczności ich eksterminacji.
Jednak zdolność adaptacyjna konia do tego nowego i wymagającego ekosystemu przyciągała uwagę mieszkańców i społeczności naukowej. Te „najeźdźcy” są jednymi z niewielu koni, którym udało się przetrwać w pustynnym środowisku.
Po przeprowadzeniu serii badań i testów naukowcy zaobserwowali, że ta adaptacja była możliwa dzięki pewnym zmianom morfologicznym i fizjologicznym w organizmie koni.
Różnice fizyczne
Jeśli przeanalizujemy jego morfologię, okazy te są mniejsze niż „standardowy koń afrykański”'; Co więcej, funkcje nerek powodują, że mniej oddaje mocz i potrzebuje mniej wody niż konie w innych ekosystemach.
Ta niesamowita adaptacyjna transformacja sprawia, że eksperci zaczynają się zastanawiać Co zmiany klimatyczne wpłyną na zwierzęta, a zwłaszcza ssaki.
Czy konie mogą przetrwać w nieprzyjaznym środowisku, które jest bardzo trudne dla ich kondycji fizycznej? Na te złożone pytania wciąż nie ma odpowiedzi. Jednak historia i ciągła adaptacyjność konia w Afryce jest dowodem nie do zignorowania.
Tymczasem, Konie „najeźdźcy” stały się popularną atrakcją turystyczną w regionie Namibii i wokół niego. Obecnie jego populacja stale rośnie i liczy już ponad 300 okazów. Wydaje się, że te koniowate również przystosowały się do ciekawości ludzkich obserwatorów.
