Do dziś nie ma naukowych dowodów na to, że psy potrafią określić, która jest godzina. Być może dzieje się tak dlatego, że naukowcy dopiero niedawno zbadali ten temat. Wielu z nas, którzy mają zwierzęta domowe, może stwierdzić, że psy mają pamięć i wiedzą, kiedy jest czas na jedzenie, a także wiedzą, jak liczyć.
Ponieważ czas jest wynalazkiem człowieka, przynajmniej tak, jak zwykle o nim myślimy, w kategoriach sekund, minut i godzin… uderzają nas wątpliwości: Czy psy lub inne zwierzęta naprawdę rozumieją czas w podobny sposób jak my?
Co dostrzega nauka?
Badając pamięć poznawczą u innych zwierząt, naukowcy przyglądają się dwóm aspektom pamięci długotrwałej: pamięć utajona i deklaratywna.
W ludziach, pamięć utajona jest czasami nazywana pamięcią mięśniową. Dzięki temu procesowi przechowywane są informacje, które są wykorzystywane nieświadomie. Kiedy nauczymy się jeździć na rowerze, wiązać buty czy grać na pianinie, zapamiętujemy to bez konieczności myślenia.
Pamięć deklaratywna lub jawna przechowuje informacje o wydarzeniach, które się wydarzyły lub o rzeczach, których się uczysz przez całe życie. Składa się na to więc z osobistych doświadczeń.
Ten zasób wyraźnych wspomnień sięga od operacji mnożenia, których nauczyłeś się jako dziecko, po smak owocu.
Do niedawna pamięć deklaratywna była uważana za cechę wyłącznie ludzką, ponieważ daje ona możliwość dobrowolnego uświadamiania sobie epizodów lub wydarzeń z naszego życia. Dzięki pamięci deklaratywnej możemy ponownie przeżyć doświadczenia, które wydarzyły się dawno temui opowiedzieć lub napisać historię naszego życia.
Podsumowując, możemy stwierdzić, że pamięć deklaratywna sprawia, że „wiemy co”, podczas gdy pamięć niejawna sprawia, że „wiemy jak”.
Istnieją dwa podtypy pamięci deklaratywnej
1. Pamięć semantyczna
Pamięć semantyczna odnosi się do magazyn całej wiedzy, którą możemy przywołać wyraźnie, że nie ma to nic wspólnego z twoimi własnymi wspomnieniami.
Oto kilka przykładów pamięci semantycznej: rozumieć pojęcia abstrakcyjne, takie jak matematyka, znać fakty historyczne lub rozpoznawać przedmioty. To osobista baza wiedzy o świecie, którą możemy dobrowolnie przywołać.
2. Pamięć epizodyczna
Pamięć w ramach tej klasyfikacji jest tym, co pozwala osobie zapamiętać przeszłe wydarzenia lub osobiste doświadczenia. Wywoływane informacje obejmują to, co się działo lub gdzie i kiedy to się stało. Wymaga od podmiotu obsługi trzech elementów:
- Subiektywne poczucie czasu.
- Świadomość tego subiektywnego czasu.
- Pojęcie „ja”, które można umiejscowić w czasie subiektywnym.
Nauka przyjmuje, że pamięć autobiograficzną można uznać za rodzaj wehikułu czasu, który pozwala świadomości, w dowolnej chwili, na mentalną podróż do przywołanej chwili. W tym procesie możliwe staje się ponowne odwiedzanie i doświadczanie epizodów z przeszłości.
Biorąc pod uwagę, że przesłanki, na których działa ten rodzaj pamięci, wymagają świadomości, z tego powodu wysunięto teorię, że jest to unikalna cecha człowieka.
Pamięć o zwierzętach
Jednym z testów, na którym skupili się naukowcy na nieudomowionych zwierzętach, jest epizodyczna pamięć. Sprawdza się, czy zwierzę ma zdolność powrotu do pamięci wspomnień, aby wiedzieć, jak zareagować w teraźniejszości.
Tak więc stało się wiadome, że psy i inne zwierzęta mają ukryte wspomnienia. Te wspomnienia są wykorzystywane do uczenia się metodą prób i błędów lub odpowiedzi warunkowych. Obecnie nadal istnieje niepewność, czy zwierzęta inne niż ludzie mają pamięć deklaratywną.
Co wnoszą dowody naukowe?
Naukowcy badali epizodyczne wspomnienia małp, szczurów, pszczół i niektórych ptaków, w tym wron. Ta epizodyczna pamięć dawałaby im możliwość zapamiętania podstawowych faktów o zdarzeniu: co, gdzie i kiedy. Schemat testu dla każdego zwierzęcia jest dość prosty.
Powiedzmy, że dajesz szympansowi dwa zapieczętowane nieprzezroczyste słoiki, z których każdy zawiera smakołyk.. Słoik ma nie psującą się przekąskę, coś w rodzaju winogrona. Ale druga zawiera przysmak, który należy zjeść w określonym czasie, na przykład zamrożoną kostkę soku, która zaraz się rozpuści.
Po pięciu minutach szympans ma możliwość otwarcia słoika. Po godzinie możesz otworzyć drugą. Po kilkukrotnym wykonaniu testu, większość stworzeń najpierw otworzy słoik ze znikającą nagrodą.
Nauczyli się z doświadczenia, że jeśli będą zbyt długo czekać, to nie będą już dostępne. Pokazali, że znają trzy słowa: „co”, smaczny przysmak; „Gdzie”, wewnątrz tego słoika; „Kiedy”, za pięć minut albo przestanie być dostępny.
W przypadku Twojego psa
Istnieje wiele dowodów sugerujących, że: psy pamiętają ludzi jako swoich właścicieli, a wydarzenia takie jak chodzenie do parku. Jednak to, czy mogą podróżować w czasie w swoich umysłach, pozostaje otwartą kwestią.
To dlatego, że najlepszy przyjaciel człowieka był niestety nieostrożny, jeśli chodzi o eksperymenty laboratoryjne. Czy psy mogą powiedzieć, która jest godzina? Może, ale tak naprawdę nie wiemy. Chociaż jest kilka ciekawych pomysłów, jak mogliby to zrobić.
Istnieje kilka hipotez, bez naukowej weryfikacji, wyjaśniających zachowanie Twojego zwierzaka w czasie karmienia.
1. Rytm dobowy
Psy mają wewnętrzny zmysł, który mówi im, kiedy spać, a kiedy być aktywnym. Być może to ich ciała, choć nie umysły, mogą z grubsza określić, która jest godzina. Następnie, jeśli Twój pies jest przyzwyczajony do jedzenia w środku popołudnia, jego organizm jest o tej porze cyklicznie głodny.
2. Przeczytaj środowisko
Wiadomo, że niektóre zwierzęta potrafią odczytywać sygnały środowiskowe. Może psy używają długości cieni do określenia pory dnia. Zasugerowano również, że psy mogą wykorzystać swój zaawansowany zmysł węchu, aby wykryć, ile czasu upłynęło od zdarzenia., poprzez stopniowy spadek pewnego aromatu.
Na razie będziemy musieli trochę poczekać, aby dowiedzieć się, czy oprócz całego towarzystwa, jakim cieszymy się z naszymi psami, możemy również zapytać ich o godzinę.
