Koty są zaciekłymi myśliwymi i mruczącymi towarzyszami, występującymi w starożytnych współczesnych obrazach i kreskówkach. Koty od wieków otaczano czcią, a czasem też oczerniano je.
Obecnie eksperci od kotów twierdzą, że ich populacja przewyższa liczebnie populację psów. Dlatego kot mógł stać się najpopularniejszym zwierzakiem na ziemi. Ale jak ewoluował od czasów, gdy był dzikim zwierzęciem, aby stać się rozpieszczonym zwierzakiem? Istnieją badania przeprowadzone przez antropologów i genetyków kotów, które śledzą ciekawą ewolucję kota.
Udomowienie kotów
Możesz się zastanawiać, patrząc na swojego zwierzaka, skąd pochodzą koty? Naukowcy spekulują, że pochodzi od dawno wymarłego zwierzęcia. Jest to mały miacis nadrzewny, który istniał 40-50 milionów lat temu i był prawdopodobnie wspólnym przodkiem niedźwiedzia, łasicy, lisa, kojota, szopa pracza, psa i kota.
Przez długi czas wierzono, że Egipcjanie zapoczątkowali udomowienie kotów około 4000 lat temu. Zgodnie z tym przekonaniem, dowody DNA sugerują, że dzisiejsze koty domowe mają wspólnego przodka z afrykańskim żbikiem.
Jednak w 2004 r 9500-letni neolityczny grobowiec na Cyprze. W grobowcu znaleziono szczątki kota pochowanego z człowiekiem, co sugeruje, że ludzie byli blisko spokrewnieni z tymi kotami na długo przed Egipcjanami.
Inne badania sugerują, że udomowienie kotów mogło rozpocząć się około 12 000 lat temu, kiedy na Żyznym Półksiężycu rozwijało się rolnictwo - region obejmujący obecnie terytorium Egiptu, Turcji, Libanu, Iraku i zachodniego Iranu - Bliskiego Wschodu.
Uważa się, że intensyfikacja rolnictwa przyciągnęła różnorodność zwierząt, w których cieniu kwitła populacja kotów myśliwskich. Ta teoria ma sens, ponieważ nawet dzisiaj zdziczałe koty gromadzą się i rozwijają na obszarach obfitujących w pożywienie.
Ekspansja kotów w starym świecie
Istnieje przekonanie, że koty domowe zostały sprowadzone do Europy przez kupców greckich i fenickich około 3000 lat temu. Rzymianie wysoko cenili koty do zwalczania szkodników. Legiony Cesarstwa Rzymskiego, które jako najeźdźcy nacierały na obce terytorium, z pewnością przywiozły ze sobą koty. W ten sposób rozszerzyli populację kotów w miarę postępów przez Galię – współczesną Francję – i Wielką Brytanię.
Około 1600 lat temu Rzymianie opuścili Wielką Brytanię, ale wiele kotów, które posiadali, pozostało w tyle. Uważa się, że gdy Wikingowie najechali Wielką Brytanię - około 1000 lat temu - powrócili do Norwegii niosąc rodowód udomowionych kotów.
Ofiary przesądów i prześladowań
Około 700 lat temu sytuacja kotów w Wielkiej Brytanii przybrała niefortunny obrót. Było średniowiecze, narodziły się sądy Świętej Inkwizycji i nagle pojawiło się podejrzenie, że koty były zamieszane w czary.
Niefortunne podejrzenie rozwinęło się z powodu kilku czynników: jasność kocich oczu jest interesująca i dziwna. W rzeczywistości mają odblaskową powłokę na gałce ocznej, która nadaje im dramatyczny wygląd w ciemności. Ponadto przyczyniłby się do tego ich powściągliwy charakter i zdolność do przetrwania w nadzwyczajnych okolicznościach.
W wyniku przesądów w Europie doszło do masakry kotów, w wyniku której wytępiono setki tysięcy kotów. Eksperci postawili hipotezę, że ten ubój kotów pozwolił na wzrost populacji gryzoni w Europie, co jest jedną z przyczyn rozprzestrzeniania się dżumy dymieniczej, która miała miejsce w latach 1346-1353.
Koty odkrywają Nowy Świat
Do 1500 koty odzyskały swoją popularność i miały dokonać kolejnego wielkiego skoku. Kupcy i odkrywcy Nowego Świata opuścili Wielką Brytanię i Hiszpanię w latach 1600-1700, ale przywieźli ze sobą swoje koty. Tak doszło do wjazdu kotów domowych do Stanów Zjednoczonych.
Chociaż na kontynencie amerykańskim znajdują się skamieniałości małych kotów, dowody genetyczne sugerują, że Kot domowy w Ameryce wyewoluował z żbika z Bliskiego Wschodu, prawdopodobnie z żbika afrykańskiego (Felis silvestris lybica). Dlatego możemy powiedzieć, że przodek kota do Ameryki również przybył łodzią.
Historia sukcesu
Podczas gdy ludzie byli głównie myśliwymi, psy były bardzo przydatne dla ludzi. Z tego powodu zostały udomowione na długo przed kotami. Po drugie, koty stały się przydatne dla ludzi, gdy zaczęły się osiedlać. Ponieważ działalność rolnicza wiązała się z potrzebą przechowywania i konserwacji zbóż i zbóż, koty znalazły miejsce obok ludzi.
W ten sposób przygotowana została scena dla tego, co naukowcy nazwali „jednym z najbardziej udanych eksperymentów biologicznych, jakie kiedykolwiek przeprowadzono”: koty były zachwycone obfitością zdobyczy w magazynach zbożowych. Ludzie byli również zachwyceni zwalczaniem szkodników, które stosowali. Tak narodził się symbiotyczny związek, który trwa do dziś.