Quirquincho, naukowo znany jako Chaetophractus nationi, to ssak łożyskowy należący do rodziny dasipodidae, do której należą pancerniki.
Znany również jako andyjskie quirquincho, z Puny lub owłosione, występuje w Boliwii, północnej Argentynie i północnym Chile. A) Tak, Ten pancernik charakteryzuje się tym, że jako jedyny jest w stanie przetrwać niskie temperatury szczytów andyjskich. Pomimo takiego rozmieszczenia, jego endemizm jest typowy dla Puny, ekoregionu, który wyróżnia się płaskowyżem z wysokogórskimi murawami.
Morfologia i zachowanie quirquincho
To zwierzę ma średnią wagę 1,7 kg, a długość do 50 centymetrów, w tym długi ogon. Jak reszta pancerników, ma typową zbroję grzbietową ze skostniałych płyt, które opadają po obu stronach jego ciała.
Niemniej jednak, jako wyjątkowa cecha wyróżnia się istnienie włosów, które pomaga chronić je przed zimnem. Ogólnie zarówno zbroja, jak i pokrywające ją włosy mają brązowawe zabarwienie.
Jego ogon jest obrączkowany, a krótkie nogi zakończone potężnymi pazurami, które ułatwiają kopanie. Wiercenie i eksploracja terenu pozwalają na odkrycie wszelkiego rodzaju bezkręgowców, bulw czy grzybów Stanowią podstawową podstawę Twojej diety. Ponadto mogą jeść jajka i owoce, więc ich wszystkożerność jest bardzo zróżnicowana.
Quirquincho jest najbardziej aktywny w nocy, kiedy porusza się w poszukiwaniu jedzenia i partnera. Jeśli chodzi o rozmnażanie, nie zaobserwowano konkretnych okresów godowych, jak to zwykle ma miejsce, gdy dostępność zasobów jest wystarczająca.
Okres ciąży trwa dwa miesiące, a liczba potomstwa zmniejsza się do jednego lub dwóch rocznie. Dojrzałość płciową osiągają w wieku dziewięciu miesięcy, a najdłużej żyjące osobniki mogą osiągnąć 15 lat życia.
Aby uchronić się przed letnim upałem, budują jaskinie, w których spędzają większość dnia. W swojej konstrukcji wybierają środowiska o podłożu piaszczystym i roślinności.
Zagrożenia i stan ochrony
Głównym zagrożeniem quirquincho jest człowiek, a konkretnie tubylec. Gatunek ten jest przedmiotem intensywnych nielegalnych polowań w tradycyjnych celach, takich jak budowanie amuletów czy praktykowanie rytuałów.
Ich chwytanie nasila się w październiku i lutym, zbiegając się z lokalnymi uroczystościami. Ponadto skłonność zwierząt do częstej inwazji na pola uprawne powoduje, że sami rolnicy polują na nie.
Biorąc pod uwagę wpływ tych bezpośrednich ataków, podjęto dwa środki prawne. Z jednej strony, ten Prawo leśne i przyrodnicze nr 29763, który uznaje nabycie, komercjalizację, eksport i posiadanie zasobów dzikiej fauny wydobywanych bez zezwolenia za bardzo poważne przestępstwo.
Dla innego, sankcje Narodowej Służby Lasów i Dzikiej Przyrody (SERFOR) finansowo lub nawet więzienie dla tych, którzy uprawiają nielegalne polowanie na quirquincho.
Pomimo faktu, że Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uważa, że ryzyko ochrony tego pancernika jest „niewielkie”, lokalne instytucje przekazują większe sianie paniki.
W rzeczywistości, zgodnie z Listą Klasyfikacji i Kategoryzacji Zagrożonych Gatunków Dzikiej Fauny Ministerstwa Rolnictwa i Nawadniania (MINAGRI), quirquincho jest zagrożone wyginięciem.
Biorąc pod uwagę, że czynnik ludzki jest ich główną przyczyną śmierci, rdzenna ludność powinna ponownie przemyśleć szkodliwość zwierząt w ich tradycjach. Co do reszty ludzi, turyści powinni być świadomi pochodzenia i tła typowych pamiątki andyjski.