Około 20 milionów lat temu po lądzie chodził daleki krewny dzisiejszych słoni. W wielu przypadkach są mylone z mamutami, ale historia wymarłego mastodonta toczy się w inny sposób. Wszystkie szczegóły dotyczące tego giganta poniżej.
Historia ewolucyjna wymarłego mastodonta
Aby poznać pochodzenie stworzeń żyjących w tak odległym okresie czasu, nic nie daje więcej informacji niż skamieliny. Dzięki nim uważa się, że pierwsze mastodonty pojawiły się między 20 a 27 mln lat temu, w okresie znanym jako oligocen. To pochodzenie poprzedza mamuty, inne prehistoryczne olbrzymy włochate.
Pierwsze obszary ze znakami tych zwierząt odpowiadają miejscu geograficznemu, które znamy dzisiaj jako Eurazja, superkontynent, który tworzą Europa i Azja. Stamtąd dowody kopalne wskazują, że rozprzestrzeniły się one do Afryki i Ameryki.
Uważa się, że wymarły mastodont zamieszkiwały te tereny w całym plejstocenie – 2,5 miliona lat temu – oraz część holocenu, obejmuje to skalę czasową, która obejmuje czas obecny.
Kiedy i dlaczego wyginął?
Wyginięcie tych zwierząt jest nadal przedmiotem dyskusji społeczności naukowej. Chociaż istnieje konsensus co do tego, kiedy -między 10 000 a 8 000 lat temu, kiedy nastąpiła ostatnia epoka lodowcowa, nadal nie jest jasne, w jaki sposób.
Początkowo sądzono, że presja wywierana przez polowanie na pierwszych ludzi miała wiele wspólnego z ich zniknięciem. Jednak niektóre niedawne badania sugerują, że w niektórych regionach Arktyki mastodont był już w trakcie wymierania przed przybyciem naszych poprzedników.
Istnieje jednak inna seria czynników, które bezpośrednio wpłynęły na wyginięcie: zmiana klimatu, prowadząca do zmniejszenia siedlisk mastodontów. Według ostatnich badań istnieje również możliwość, że gruźlica miała wiele wspólnego z jej zniknięciem.
Jaki był wymarły mastodont?
Dopiero ich nazwa kojarzy się już z gigantycznym zwierzęciem, ale trzeba podkreślić, że mimo dużej rozpiętości skrzydeł – od dwóch do czterech metrów wysokości i około sześciu ton wagi – były nieco mniejsze od mamutów, bardziej zbliżone do słoni. Należy o tym pamiętać mastodon i mamut to różne gatunki, chociaż obaj należą do rzędu trąbowców.
Ciało wymarłego mastodonta była pokryta gęstym podwójnym futerkiem, idealny do lodowatego środowiska, w którym żyli. Głowa była nieco bardziej płaska niż głowa mamuta, a na górnej szczęce miały długie, zakrzywione kły; Uważa się, że mężczyźni mają również obronę żuchwy. Jego nogi były również krótsze i mocniejsze niż u mamuta.
Źródło: https://www.crittersquad.com/
Największa różnica jest w ich diecie a zatem w ich zębach. Oba gatunki były roślinożerne, ale sposób ich żywienia jest inny. Mamuty miały proste zęby trzonowe, podobne do tych znanych nam słoni. Zęby te były idealne do żerowania na trawie i liściach.
Jednak wyspecjalizowane zęby trzonowe mastodonta, wraz z kłami, pozwalały mu odrywać gałęzie i fragmenty pnia, którymi później się żywiły.
