Pijawki to hermafrodytyczne bezkręgowce należące do rodziny pierścieniowatych. Istnieją różne gatunki o dużej różnorodności biologicznej. W tym artykule skupimy się na jego zastosowaniu medycznym i wykorzystaniu określonego gatunku:Hirudo Medicis.
Tło
Pijawki zostały uznane za niezastąpione w leczeniu dolegliwości od ich pojawienie się w historii z powrotem w roku 3500 pne. C.
Ślady ich obecności odnotowano w strukturach archeologicznych Babilończyków i Egipcjan, a także w grobowcach XVIII dynastii (1567 - 1308 pne) starożytnego Egiptu. Pojawiają się również w Biblii i Koranie.
W starożytnym Egipcie terapia pijawkami wraz z krwawieniem była jednym z najczęściej stosowanych środków.. Podobnie była to praktyka prowadzona przez inne ludy, wśród których byli Grecy, Rzymianie, Majowie, Aztekowie i Mezopotamianie.
W Grecji terapię pijawkami wprowadził ojciec medycyny, Hipokrates. Technikę tę poparł filozof Galen, który wierzył w teorię humorów w ciele.
Zgodnie z tą teorią zdrowe ciało charakteryzowało się równowagą między różnymi humorami. A chore ciało miało nierównowagę nastrojów. Aby to naprawić, można było pobrać krew, co było dominującym nastrojem.
Jeśli chodzi o wpływy islamskie, dwiema dominującymi technikami były krwawienie i terapia pijawkami. Zostały zapisane w różnych tekstach, takich jak Fil tib Alqanoon " lub Altasreef liman Ajeza Anittalif "
I w końcu, w medycynie ajurwedyjskiej, hinduski bóg Ajurwedy trzyma w czterech rękach pijawkę, muszlę, dysk energetyczny i garnek.
Leczenie
Niemniej jednak, najliczniejsze wydarzenia pochodzą ze średniowiecza. Co więcej, ciekawą anegdotę opowiadają pielgrzymi, którzy przebyli Camino de Santiago. Przez całą drogę zatrzymywali się przy stawach i kąpali się w wodzie rzecznej.
Wierzono, że to odpoczynek przynosi pielgrzymom ulgę. Jednak to pijawki były odpowiedzialne: złagodziły obrzęk spowodowany przez drogę. W szczególności, zapobiegał chorobie zakrzepowo-zatorowej dzięki hirudynie, substancji wytwarzanej przez gruczoły ślinowe pijawki.
Do zabiegu zastosowano konkretny gatunek pijawki, Hirudo medicalis. Gatunek ten znany jest z różnych właściwości terapeutycznych. I nazywa się to pijawką lekarską.
Mechanizm akcji
Najbardziej niezwykłym aspektem jego zastosowania są substancje wchodzące w skład śliny tego gatunku. Substancje te obejmują środki rozszerzające naczynia krwionośne, przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe, przeciwbólowe, bakteriostatyczne czy przeciwobrzękowe.
Substancje te mają różne działanie:
- Wyeliminuj zaburzenia mikrokrążenia i niedotlenienie.
- Obniżają ciśnienie krwi.
- Odzyskują uszkodzoną przepuszczalność naczyń.
- Zwiększają aktywność układu odpornościowego.
- Rozwiązują pochodzenie bólu.
- Sprzyjają poprawie stanu bioenergetycznego organizmu.
Wśród substancji, które należy podkreślić, są:
- Antykoagulanty Głównym z nich jest hirudyna. Ten środek hamujący trombinę działa poprzez spowalnianie krzepnięcia krwi. Został sklonowany i znajduje zastosowanie w leczeniu schorzeń kardiologicznych i hematologicznych.
- Środki przeciwzapalne. Podkreśla bdellins, związek hamujący działanie trypsyny, plazminy i akrozyny.
- Środki rozszerzające naczynia krwionośne. Wśród nich wyróżniają się inhibitory histaminy, acetylocholiny i karboksypeptydazy A. Wszystkie zwiększają napływ krwi do wskazanego regionu.
Zalety terapii pijawkami
Zastosowanie tej terapii nie ma skutków ubocznych ani negatywnych konsekwencji. Ponadto ma kilka przeciwwskazań. Również ten proces jest bezbolesny i bezpieczny.
Należy pamiętać, że każda kopiaHirudo medicalis jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego użytku. Tak każda próbka sama w sobie jest maszyną chemiczno-lekową wraz z wydajną pompą ssącą.
Przeciwwskazania
Sposób użyciaHirudo medicalis wiąże się z szeregiem zagrożeń które musisz wziąć pod uwagę. Jedna z nich występuje w jelicie tej pijawki i jest to bakteria Gram-ujemnaAeromonas hydrophila. Między nimi istnieje symbiotyczny związek.
Bakterie Aeromonas hydrophila wydziela enzymy proteolityczne do trawienia krwi i pijawek Hirudo medicalis oferuje ochronę. Ta bakteria może powodować różne problemy u ludzi, od: zapalenie tkanki łącznej lub miejscowy ropień z utratą skóry lub poważnymi powikłaniami, takimi jak posocznica lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Nie zaleca się również stosowania u osób cierpiących na niewydolność tętniczą lub immunosupresję, a także zaburzenia krzepnięcia czy zakażenia miejscowe lub ogólnoustrojowe. Jego zastosowanie nie jest zalecany w przypadku kobiet w ciąży lub osób uczulonych na substancje czynne pijawki.
Wniosek
Ta starożytna terapia jest stosowana ponownie dzisiaj. Jego skuteczność przejawia się w różnych konkretnych kuracjach. Należy jednak wspomnieć, że na przestrzeni lat sposób użytkowania prawie się nie zmienił.