Jest ptak, którego nazwa naukowa honoruje handel rozpieszczaniem. I to właśnie calandria przedrzeźniacza, mieszkaniec południowego regionu Ameryki, odziedziczyła zdolność naśladowania śpiewu innych gatunków. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym zwierzęciu, zapoznaj się z poniższymi informacjami.
Przedrzeźniacz kalendarzowy: historia imienia
Musisz cofnąć się do XIX wieku, aby znaleźć pierwszą wzmiankę o przedrzeźniaczu kalendarzowym. W 1823 roku niemiecki zoolog i przyrodnik Martin Carl Lichtenstein opisał tego ptaka. Ale czyniąc to, „ochrzcił” go pod inną oficjalną nazwą i zaliczył do rodzaju drozdów.
Trzy lata później inny niemiecki zoolog: ostatecznie ustanowił gatunek Mimus,i kalendarz z przedrzeźniaczem w nim.Obecnie gatunek Mimus Obejmuje łącznie 14 gatunków ptaków wróblowych, z których większość występuje na całym kontynencie amerykańskim.
Ogólna charakterystyka
Jesteśmy przed wzorem gatunku Mimus większe i czy te ptaki? mierzą od 25 do 27 centymetrów, gdy osiągną dorosłość. Jego upierzenie ma bardzo charakterystyczny wzór kolorystyczny, z odcieniami ziemistymi i brązowymi przeważającymi nad jaśniejszymi.
Grzbiet jest brązowawy, z ciemniejszymi liniami upierzenia, a skrzydła są czarne z białymi motywami. Część, która przechodzi od gardła do koniec brzucha jest nieco jaśniejszy, ale zawsze zachowuje kolory ziemi. Wyróżnia się długi ogon przedrzeźniacza, z charakterystycznymi białymi plamami, które obserwuje się, gdy ptak jest w locie.
Ich stosunkowo długie nogi również wyróżniają się jak na tego typu gatunki, co wskazuje, że gatunek przystosowany do chodzenia przez długi czas, ponieważ dużą część dnia spędzają na ziemi. Jego dziób również przeszedł adaptacje, jest mocny i wydłużony. Te cechy odpowiadają części ich diety, ponieważ wykorzystują dziób do chwytania owadów.
Karmienie i śpiewanie przedrzeźniacza kalendarzowego
Ptaki te mają dietę owadożerną i owocożerną. To znaczy że część ich pożywienia składa się z owadów i larw, które uzupełniają małymi dzikimi owocami. Poza tym mogą żywić się resztkami mięsa, więc można powiedzieć, że mają zróżnicowaną dietę.
Pieśń przedrzeźniacza jest jedną z jego osobliwości, i to właśnie te ptaki… są doskonałymi śpiewakami. Ich śpiew jest przyjemny i łatwo rozpoznawalny, a do tego potrafią z niezwykłą precyzją naśladować śpiew innych ptaków. Podobnie, mogą uczyć się, a nawet naśladować dźwięki wokół siebie, niezależnie od tego, jak różne i zróżnicowane mogą być.
Dystrybucja i konserwacja
Większościowym terytorium przedrzeźniacza jest Ameryka Południowa. Ze względu na szeroką dystrybucję, łatwo to zaobserwować przez terytoria takie jak Argentyna, Paragwaj, Boliwia czy Brazylia. Jego siedlisko jest bardzo urozmaicone, od muraw i stepów, ale także do krajobrazów miejskich, takich jak ogrody.
Kiedy gniazdują, robią to na drzewach lub krzewach, a samica wysiaduje jaja. To ptaki, które bronią swojego gniazda przed wszelkimi agresorami, dzięki czemu mogą stać się agresywni wobec niechcianych intruzów. Czasami widziano je lecące bardzo blisko innych znacznie większych zwierząt, aby ostrzec je, by się nie zbliżały.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznała, ze względu na dużą liczbę i zasięg występowania, że przedrzeźniacz jest sklasyfikowany w sekcji „najmniejszej troski” na całym świecie. Ta kategoria zapewnia, że gatunek nie jest zagrożonyi wykluczone jest jego zniknięcie w perspektywie krótko- i średnioterminowej.
